Kan Kirmizi Gül..

O gün yine sınıfta onu izliyordu O kadar güzel gülüyordu ki ona gülüm demeye bile kıyamıyordu uzun süre seyretti gül yüzünü içinde çağlayanlar akıyor güller açıyordu ona baktıkça

Bir anda arsız bir kahkaha ile kendine geldi neydi onları böylesine iştahlandıran anlamamıştı
Pek konuşmazdı zaten dinlemeyi tercih etti Gülünün doğum günü partisi varmış bu gece tüm sınıf davetliymiş İçlerinden biriyle dans bile edecekmiş Duyunca sevinç kapladı içini neredeyse ölecekti heyecandan fakat birde şart vardı En güzel kırmızı gülü getiren dans edecekti gül yüzlüyle Tamamdı gülleri iyi tanırdı dillerinden anlardı kırmızı en gizli asığıyım demek değil miydi? Evet, evet gizli aşkını bulmak için planlamıştı bu oyunu

Zil çalar çalmaz dışarı attı kendini Ancak dışarı çıkıp beyaz örtünün üzerinde yürümeye başlayınca farkına vardı Bir metre karin yağdığı havanın buz kestiği havada nerden bulacaktı taze kırmızı gülü Yinede bir umut diyerek gezdi şehirdeki tüm çiçekçileri deli misim sen diyordu gittiği her kapı bu mevsimde mi? Kendide biliyordu ama ne yapsın İçi titredi yine ona dokunamayacak gül kokusunu alamayacaktı İçi hasretle kavrulurken takatinin kalmadığını hissetti yanından geçtiği gül ağacının dibine kıvrıldı yaprak bile yoktu dallarda masumca bakıp yalvarmaya başladı ne olur ne olur bir gonca aç ki kokusunu alıp ellerine dokunabileyim diyordu Bu yakarışları gözyaşları takip ediyordu Birden saatine takıldı gözü parti çoktan başlamıştı kim bilir kimin kollarındaydı simdi Pencereden görme umuduyla kafasını kaldırdı ve içi ürperdi aman Allahım gül açmış gülüm için açmış derken kuruyan gözleri tekrar doldu gül açmıştı fakat beyazdı Beyaz saflığı simgelerdi ama nasıl anlatacaktı bunu gülüne o kırmızı istiyordu bu kez umutsuzca eğdi başını Gülün hemen yanında ki çatıya bülbül konmuş onları izliyordu Genç adamın ağzından bir gül dedi bülbül güle gül gülmedi gitti gül bülbüle bülbül güle yar olmadı gitti dizeleri dökülüyorken birkaç damla kan damladı önüne tekrar kafasını kaldırdığında o acı dolu sevgi dolu fedakarlığı gördü bülbül dayanamamış feda etmişti canini kanıyla kızartmıştı gülü

İtinayla kopardı gülü ve koşarak gülünün evine doğru ilerledi geç kalmamalıydı bülbül için yetişmeliydi

Eve geldiğinde ürkerek çaldı kapıyı gülü açtı ve gülümsedi hemen gülü uzattı benimle dans eder misin dedi ve yanında duran zengin arkadaşını fark etti Kız maalesef en güzel gülü o getirdi dedi ve elinde ki altın gülü gösterdi

Boynu yine büküldü genç adamın ağzından yine şu sözler döküldü, “bir gül dedi, bülbül güle gül gülmedi gitti gül bülbüle bülbül güle yar olmadı gitti”

olan bülbüle oldu aşk için herşeye değer deyip kendi canını ortaya koymuş bülbül ama değmişmi??? tartışılır

paylaşan yüreğine sağlık einsamleben arkadaşım gül ile bülbülün sevdası var bilmiyorum sunuldumu ama bu konuyla bağlantılı pda benim paylaşımım olsun



Gül İle Bülbül
Birgün
gördüler birbirlerini
g ü l ile b ü l b ü l
ışıktan daha hızlı,
güneşten daha sıcak bir sevdayla
tutuldular birbirlerine
gül ile bülbül,
ne olmuş yani demeyin sakın,
öyle bir sevda ki
karanın en karası,
ne varki altın bir kafesteydi bülbül,
dışardaki bahçededeydi gül,
ne uçabildi gülün yanına bülbül,
ne bülbülün yanına gidebildi ayaklanıp gül,
bülbül uçmak için özgürce güle,
vurdu kendini altın kafesin parmaklıklarına,
ölene kadar denedi
kaçarım diye çırpınmaya,
ölünce bülbül
gömdüler onu dağların yamaçlarına
karlı dağların rüzgarındaydı mezarı,
mezarı başında
açtı en güzel kırmızı gül,
sevdaları efsane oldu, dolaştı dilden dile
o gunden beridir ki,
bülbüller en güzel sevda türkülerini
söyler güllere
o günden beridir ki

tüm bülbüller sevdalıdır güllere

seyhan YILMAZ