Painkiller: Overdose Oyunu İncelemesi

2004 yılıydı ilk Painkiller ile buluşmamız People Can Fly adındaki pek adı duyulmamış bir yapımcının eseri olarak karşımıza beklenmedik bir şekilde çıkmıştı Saf aksiyon dendiğinde aklımıza gelen ilk ismin Serious Sam olduğu o günlerde, aynı mantık ama farklı bir yapı üzerine kuruluydu Yaratıcı atmosferi, zamana göre başarılı grafikleri, source fizik motoru ve bölüm sonu yaratıkları ile ister istemez uzun süre bilgisayarlarımızda yer edindi Hatta bazı uluslararası turnuvalarda bile ağdan oynandığı oldu Neredeyse 3 yıl sonra Mindware Studio, Overdose olarak yeni bir Painkiller ile karşımızda Tabii ki bu yeni sözcüğünü ne kadar hakediyor, birazdan anlayacağız

Sabah kahvaltısında şeytan ruhu gibisi yok

İlk oyunun pek başarılı olmayan hikayesinden sonra Overdosedan da bir beklentim yoktu açıkçası Ne kadar haklı olduğumu ise oyunun açılış videosu ile anladım Konumuz, anne ve babası şeytan ile melek olan ve ehh, senelerdir sürekli kavga ediyoruz, artık evlilik zamanımız geldi diyerek birleşmesi sonucu ortaya çıkan ve iki tarafında özelliğini taşıyan biri hakkında, Belial Kendisi ne cennete, ne de cehenneme ait olduğu için, ufak sorunların (tüm cehennem zebanilerinin ona saldırması kadar ufak) baş göstermesiyle birlikte bir çıkmaza girer ve artık kendini savunmaktan başka çaresi yoktur Buram buram acaba ne uydursak kokan hikayesi, başka bir oyun olsaydı dikkate alınabilirdi belki Ama Painkiller gibi stres dağıtmak, bol bol silah kullanmak üzerine kurulu bir oyunda, çok fazla etkisi olmadığı bir gerçek



Yukarıda da bahsettiğim gibi, Overdoseda ilk oyundan tanıdık birçok silah ve bol bol yaratık ile karşı karşıyayız Tabii ki yapımcılar silahlar üzerinde – işlevsellik açısından pek olmasa da - görünüş olarak çok büyük değişikliklere gitmişler Kurukafaların asılı olduğu ok, tamamen iskeletten oluşan pompalı, lazer atan ve çığlığı ile düşmanları parçalara ayıran bir goblin kafası gibi yaratıcı birçok yol arkadaşımız mevcut Tüm bu çocukların yine ilk oyunda olduğu gibi 2 tür mermisi ve atış çeşidi bulunuyor Mesela pompalı yakında ölümcül bir silaha dönüşürken, alternatif atışı ile de karşımızdakini taşa çevirebiliyor Mermi sıkıntısının pek yaşanmadığını da söyleyebilirim Girdiğimiz her odada, genelde sütunlar arkasına ya da kolaylık olsun diye alanın görünür yerlerine yerleştirmiş bir çok mermi kutusu bulmak mümkün

Yapım yaratıklar konusunda ise hayli tatmin edici düzeyde Oynadığımız bölüme göre değişiklik gösteren bu çeşitlilik, oyuncuyu sıkmayan, aksine eğlendiren bir yapıya sahip Mesela Japonya sokaklarında ninjalara karşı savaşırken, Mısırda mumya ve çöl akrepleri ile karşılaşıyoruz Her bölüm için ortalama 4-5 çeşit bulmak mümkün Zorluk seviyelerine gore sıralanan bu yaratıkların bazıları tek hamlede yere serilirken, daha güçlü olanlar için en değerli silahınızı bitirmek zorunda kalabiliyorsunuz Özellikle bazı bölümlerde bulunan son yaratıklarda zorlanmanız olası Oyun boyunca orta seviyede oynadığım için pek takılmadığımı belirtmeliyim Ama beni kesmiyor bunlar diyorsanız, 4 ayrı zorluk seviyesinden birini seçebilirsiniz

Akreplerden nefret ediyorum, özellikle yaratık olanlarından!

İlk oyundan tanıdığımız ruh toplama sistemi Overdoseda da korunuyor Öldürdüğümüz her yaratıktan, zorluk seviyelerine gore düşen yeşil ve kırmızı ruhları toplarken hem canımız çoğalıyor, hem de ölümsüzlüğe biraz daha yaklaşmış oluyoruz Ölümsüzlük, 100 ruh topladığımızda gelen kısa süreli bir özellik Bu özellik sayesinde, her çeşit yaratığı tek vuruşta öldürebildiğimiz gibi, çok daha hızlı hareket ediyor ve herhangi bir hasar almıyoruz Ekranın grileşmesi ve tüm düşmanları kırmızı bir renk içinde görüyor olmamız da ayrı bir kolaylık Pinkillerdan hatırladığımız tarot kartları ile ilgili uygulama da yine karşımızda Her bölüm başında verilen görevleri eğer başarı ile tamamlarsak, topladığımız altınlar sayesinde, karakterimize ekstra özellikler kazandıran bu kartları açmak mümkün Tüm mermileri topla, herşeyi parçala, tüm altınları topla gibi çeşitlenen bu görevleri ne kadar yaparsınız size kalmış Çünkü hiçbir zorunluluk teşkil etmediği gibi, kartlar olmasa da oyunu kolaylıkla bitirebiliyorsunuz

Overdosea teknik açıdan baktığımızda ise ne yazık ki yeni neslin gerisinde kalıyor İlk oyunun grafik motorunun aynısını kullanan oyunumuzda görsel olarak şaşırtıcı bir yenilik görmek güç Tabii ki ortalamanın üstünde tasarımlar, kaplamalar çoğunlukla mevcut Hiçbir yaratığın birbirine benzememesi ve silahların yaratıcı çizimleri çoğu zaman göze hoş geliyor Birçok orta seviye sisteme sahip bilgisayarda da çalışabiliyor olması artı sayılabilir Ama Unreal Tournament 3, Crysis gibi grafik devlerinin piyasayı silip süpürdüğü bir döneme, böyle merhaba demek pek de iyi bir seçim değil bence Sesler açısından ise kötü diyebileceğim bir yanı yok Her bölümün kendine özgü müzikleri, karakterimizin bir süre sonra sıksa da başarılı sayılabilecek seslendirmesi, silahlar ve yaratıkların tepkimeleri, hepsi yerli yerinde gözüküyor



Oyuncuyu eğlendiren güzel yanlarından sonra olmaması gereken konulara da bir göz atalım Öncelikle, anlayamadığım bir nedenden dolayı yükleme süreleri gereksiz yere uzun 3 sene önceki bir oyunun quick saveler dahil, çoğu zaman yarım dakikayı bulan, hatta geçen yükleme ekranı oyuncuyu soğutabiliyor Bazı bölüm tasarımlarının da birbirine benzemesi hoş olmamış Aynı bölüm içerisinde ilerlerken ben buradan geçmiştim, yok yok geçmemişim gibi serzenişlerde bulunabiliyorsunuz Herşeyi tahmin ediyor olmanız da bir süre sonra can sıkabiliyor İçeri giriyorsunuz, kapılar kapanıyor, herkesi öldür ve bir sonraki kapıdan çık Aynı şeyi onlarca kez yaptığınızı düşünürseniz ne demek istediğimi daha iyi anlarsınız

Saf eğlence, daha fazlası değil

Overdoseun özeti bu olsa gerek En ufak bir beklenti olmadan bu oyunu alırsınız, sıkıldığınız vakitlerde üstünüze gelen onlarca yaratığı çeşit çeşit silahlarla geldikleri yere geri gönderirsiniz Ama eğer yaratıcı bir hikaye, kusursuz bir oynanış istiyorsanız, sizin yeriniz burası değil Vaad ettiğini verebilen bir oyun olduğu için Painkiller Overdose benim için sınıfı geçti Bol oyunlu şu günlerde ne kadar ilgilenirsiniz bilemem ama bir uğramakta fayda var Herkes kendine iyi baksın, hoşçakalın