Asya Yolları, Himalayalar Ve Ötesi-Kitap Özeti

Asya Yolları, Himalayalar ve Ötesi kitap özeti

Nasuh Mahruki, “Asya Yolları, Himalayalar ve Ötesi” adlı kitabında motosikletle İstanbuldan yola çıkıp Nepalin başkenti Katmanduya gidişini, Tibette 28 Eylül 1997 günü 8201 m yüksekliği ile dünyanın altıncı yüksek dağı olan CHO OYUnun zirvesine gerçekleştirdiği Türkiyenin en yüksek solo tırmanışını ve Nepal, Sıkkım, Hindistan, Pakistan ve İranı geride bırakarak tekrar İstanbula dönüş yolculuğunu anlatmaktadır
Kitabın ilk bölümünde; Nasuh Mahruki motosikleti ile doğuya doğru yaptığı yolculuğunu şehir şehir, ülke ülke anlatmaktadır Başlangıçta İstanbuldan yola çıkışı, Yozgatta, Doğu Beyazıttaki konaklamaları, İran sınırını geçişi, İranın Tebriz, Tahran, İsfahan, Yazd, Bam şehirlerinde yaşadıkları ve gezip gördüğü diğer yerleri naklettikten sonra, buradan Pakistan sınırı geçişi, Quetta, Rhakni, Multan, Lahor, Wakha üzerinden Pakistan çöllerindeki uzun ve yorucu yolculukları, bu sırada yaşadıklarını, karşılaştıkları zorlukları anlatmaktadır
Mahruki, daha sonra, Pakistandan Hindistanın Amritsar şehrine ulaşmalarını ve burada Sikhlerin kutsal tapınakları olan ve Müslümanların Kabesine karşılık gelen Altın Tapınakta konaklamalarını, buradan Hindistanın başkenti Delhiye yaptıkları yolculukları, buradan Firuz Abad ve Hindu dinine mensup olan Hintlilerin kutsal şehri Varanasiye olan yolculuklarını anlatmaktadır Yazarı derinden etkileyen, Varanaside sabah güneş doğarken Hindularca kutsal kabul edilen Ganj nehri kenarındaki sabah ayinleri ve ritüeller, ayrıca Budizm dininin kurucusu Sidhartha Budanın doğduğu köye ziyaretinin uzun uzun anlatılması ile devam eden kitap, bundan sonra Hindistandan Nepale geçişi, Nepalin üç önemli kentlerinden biri olan Pokharayı, oradan motorsikletle yapılan yolculuğun son noktası olan Nepalin başkenti Katmanduya ulaşmasını anlatmaktadır
Kitabın bundan sonraki bölümünde özel bir bölüm yer almakta ve Nasuh Mahrukiye yolculuğu sırasında arkadaşlık eden bayan arkadaşı Elifin, yolculukla ilgili gözlemleri ve bu uzun ve zorlu yolculuğun kişisel olarak ona kazandırdıkları kendi ağzından aktarılmaktadır
Elif, “… Şimdi düşündüğüm zaman her şey gerçekten bir hayalmiş gibi geliyor Nasuhun hep anlattığı, benim de düşlemeye çalıştığım Nepale, Katmanduya gitmek; üstelik İranı, Pakistanı, Hindistanı görmek, inanılmaz geliyordu Nasuh beni bu yolculuğa ikna ederken, işlemler tamamlanırken, hazırlıklarımızı yaparken, hatta son gün, ertesi gün yola çıkacak olmamıza rağmen, o bilinmezlik duygusu içimi öylesine kaplamıştı, o yollar, o ülkeler şimdi ayaklarımızla üzerine bastığımız noktadan öylesine uzaktaydı ki, artık hayaller-gerçekler tüm heyecanıyla çarpışmaya, içiçe geçmeye başlamıştı” şeklinde duygularını ifade ediyor ve “…Bu yolculukta, herkesi, her şeyi ne kadar çok sevdiğimi anladım Her şey için şükran duyuyorum” diyerek sözlerini noktalamaktadır
Kitabın beşinci bölümünde; 8201 m yükseklikliğiyle ulaşılması oldukça zor olan Cho Oyu Dağına tırmanışın öyküsü, bir günlük tarzında yer almaktadır Bu öykü, Katmanduda diğer dağcılarla buluşmayla başlayan, uzun ve zorlu Tibet geçişi ile devam eden, daha sonra zirveye doğru giden yolda tırmanışın tüm lojistik ve dağcılık yanı, karşılaşılan zorluklar ve tırmanışın teknik detayları ayrıntılı bir biçimde anlatılmaktadır
Tırmanışın başarıyla tamamlanması ve Katmanduya dönüş yolculuğu, tırmanış grubu ile Katmanduda yapılan kutlama ve vedalaşmadan sonra kitap, Nasuh Mahrukinin Nepale geliş yolculuğunda kullanmış olduğu motosikletiyle tekrar Nepalin ve Hindistanın ücra köşelerinde yaptığı sehayat anıları ve gözlemleri ile devam etmektedir
Mahruki, eve dönüş yolculğu sırasında, Katmandudan sonra Hetauda, Kakar, Vitta üzerinden Hindistanda Darjeelinge ve oradan da ancak özel bir izinle ziyaret edilebilme imkanı olan Sıkkımdaki kasaba ve şehirleri dolaşması, buradaki çeşitli Hindu ve Budist Tapınakları ve Manastırlarını ziyaret edişi, buradaki din adamlarıyla yapmış olduğu sohbetleri ve yine Sıkkım üzerinden Hindistanın doğusunda yer alan Kajurahoya gidişini, buradaki yaklaşık 1000 yıllık kutsal Hindu tapınaklarını, buradan Agra yakınlarındaki Moğol İmparatorluğunun görkemli döneminde inşa edilmiş ve sonra kuraklık nedeniyle terk edilmiş olan Moğol mimarisinin yaşayan en güzel örneklerini görebileceğimiz Fatehpur Sikri kentine gidişini ve buradaki gözlemlerini, buradan başkent Delhiye motosikleti ile ulaşmasını anlatmaktadır
Başkent Delhiden sonra Hindistanın en renkli eyaleti olarak kabul edilen Rajastana yaptığı yolculuğunu, buradaki birbirinden güzel Ajmer, Puşkar, Manhesar, Paguara, Udaipur kentlerini dolaşmasını ve bu arada Puşkarda her yıl düzenlenen Deve Festivalindeki gözlemlerini aktarmaktadır
Kitabın son bölümünde ise, yazar, Hindistan ve İran üzerinde gerçekleştirdiği dönüş yolculuğunu, Türkiyeye girişini, Ankara üzerinden İstanbula ulaşmasını ve bu uzun yolculuğun kendisine kazandırdığı manevi değerleri, yaşama bakışı ile ilgili kendisindeki değişiklikleri, görüşlerini dile getirmektedir