![]() |
Yer - Yön - Yol |
![]() |
![]() |
#1 |
Yar'e
|
![]() Yer - Yön - Yol![]() Yol, kendine bir yer bulamamış kişinin özlemidir ![]() Kendi yerini yerleşiklikte bulamayan kişi, onu yolculukta arar ![]() Nasıl, bir yer, bir yolun başı ya da sonu; bir yol da, bir yerden önceki ya da sonraki bir durumsa — kişinin durumu da, hep, öyle, ya da, böyledir ![]() ![]() ![]() Yerini yitiren kişi, yola çıkmak zorundadır ![]() Yola çıkan kişi, yeni bir yer arıyordur — ama yola hep bir (eski) yerden çıkıldığını da unutmaz : her varılan yerin de (yeniden) bir yola çıkış yeri olabileceğini ![]() ![]() ![]() Yabancılığını kalıcı kılmak isteyen kişinin, yerleşikliğinden rahatsız olması gerekir; ve tersi : yerleşikliğinden rahatsızlık duyan kişinin, kalıcı bir yabancılık bulması ![]() ![]() ![]() Yerleşiklik, herbir yandan bağlandığımız, hepsi de gergin zincirlerin verdiği bir dinginliktir ancak — yani, bir sıkı kölelik ![]() ![]() ![]() Ama, "mutlak kölelik" dışında, her kölelik, köleye devinimde bulunduğu izlenimini verecek kadar gevşek tutar onun zincirlerini — gerginlik, zincirden zincir olarak uzaklaşma çabasıyla belirir; böylece de kişi, çok devingen olduğu, sürekli etkinlikte bulunduğunu sandığı bir edilgenlik, bir sürüklenme içinde yuvarlanıp — gitmez ![]() ![]() ![]() Yerleşiklikten rahatsız olan kişinin gezginlikte aradığı, aslında, yerleşebileceği bir yerdir: Düzenini bozarak gezginliğe çıkan kişi, kendi düzeninin peşine düşmüştür ![]() Gezginlik de, öte yandan, hiçbir bağlantı taşımaksızın, salt gezmek için gezmek haline gelebilir rahatlıkla, kolayca — bu kez de tam bir boşluk ![]() ![]() ![]() Zincirlerin —gergin ya da gevşek— tam yokluğu da, boşluğa köle olmaktır ![]() Köleliğe tek çare, herhalde, zincirlerini koparmak ve zincirsiz kalmak değil, kendi zincirlerini kendisi yapmış, kendisi kendi ayaklarına takmış, bağlamış olmaktır — özgürlük de budur ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Düşüncenin devinimi, düşünen kişinin devinmesidir ancak — onunla gerçekleşebilir ancak: Yerleşik kişinin düşünceleri de durağan olur ![]() Çünkü, içinde yeniye yer bırakmayan bir 'düzenliliği' yaşayan kişi, aslında, üst anlamda bir düzensizlik yaşıyordur — içinde yeniye yer tanımayan bir 'düzen', eskinin düzensiz karışımlarından başka bir yere ulaşamaz ![]() Her an ayrıyı, aykırıyı, yeniyi yaşayan kişi, düzenli bir yaşam yaşıyordur ![]() İnsanlar ne sanıyorlar ki 'düzen'i — kendi dar, çarpık açılarından bakarak : sabah-akşam, gidiş-gelişlerini 'düzenleyen' bir 'seyrüsefer nizamnamesi' mi?! — Oysa, asıl düzen, düzensizlikten çıkarak düzene ulaşmağa çabalayan bir düzenleme uğraşısında bulunabilir ancak ![]() 'Verilmiş', 'varolan' düzen, yoz bir düzensizlik biçimidir ![]() Düzenlilik gereksinmesinden —yani, düzensizlikten— çıkmayan 'düzen', beş para etmez, düzen olarak ![]() ![]() ![]() Kişi, yoldaş diye, ancak kendi ulaşabildiği yerlere varabilecek, daha ileriye yürüyemeyecek kişiler seçiyorsa, kendisi de duruyor demektir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Bir yerde ('bir süre için' diyerek) dinelen kişi için en büyük tehlike, o yere yakınlık duyması; o yeri, bütün yollarının sonu, bütün yönlerinin ereği sayması; yerleşebileceği bir yer saymasıdır — en büyük tehlike, huzurlu yerdir:- Mezardır orası ![]() ![]() ![]() Her bir yorgun yolcunun dineldiği yer, dinlenmiş bir yolcunun yola çıktığı yerdir ![]() Kendine yeni bir yol arayan kişi, önce, kendinden önce yürünmüş yollara bir bakar — kendi yürümek isteyebileceği yola benzer bir yol bulmak için; çoğunlukla da bulur — ama, acaba, o bulduğu yol(lar), tam da bulduğu yol(lar) olarak, kendi aradığı yola aykırı değil mi? — Yeni bir yol aramıyor muydu, arayan kişi — ne işi var öyleyse, eski (yürünmüş) yollarda?! Belirli bir yol arayan kişi için en büyük tehlike, o yolu bir yerde durarak, 'bakarak' arayabileceğini (hatta, bulabileceğini) sanmasıdır — çünkü, yollar bulunmaz: yürünür; yerlerde ise, olsa olsa, durulur — onlar, bulunur; artık, yürünmez ![]() ![]() ![]() Yola çıkacak kişinin aşması gereken ilk ve en önemli engel, kendi yerleşikliğidir : kendi yeri — kendisidir ![]() ![]() ![]() alıntı
__________________
~ Seven, sevdiğinin sözünü, başkalarının sözüne tercih eder ![]() ~ Seven, sevdiğinin sohbetini, başkalarının sohbetine tercih eder ![]() ~ Seven, sevdiğini memnun etmeyi, başkalarını memnun etmeye tercih eder ![]() İmam Gazâli (r
![]() ![]() |
![]() |
![]() |
|