Türkçe Kelimeler (U-Ü)

UBUT:Ar, edep, tevazu, alçak gönüllülük

UC: Uç, sınır

UCAS: İddia, bahis

UCUD: Yeryüzü, dünya

UCUN: Uçta, sınırda, kenarda, uçbeyi

UÇ: 1- Son, bitim, sınır, kıyı 2- Aşırılık, ekstrem 3- Herhangi bir nesnenin sivri kısmı

4- Ordu kanadı, kol, cenah

UÇA: 1- Koruma, himaye, arka 2- Uç, sınır, limit 3- Kendini aşmış, yüksek, ulu

UÇAR: 1- Haber, havadis 2- Kanıt, delil 3- Göğe yakın, Tanrıya yakın, dindar 4- Uçarı,

vurdumduymaz

UÇBEY: birl Uç/Bey

Sınır karakollarında görev yapan askeri birlik komutanı

UÇGUN: 1- Kam, baksı, kendinden geçmiş, transa girmiş 2- Kıvılcım

UÇKAN: Uçan, uçucu

UÇKARA: birl Uç/Kara Sırtı renkli, kanatları kara bir kuş türü

UÇKUN: Uçuk, kendinden geçmiş, ateşli, heyecanlı

UÇMAĞ: (Uçmak) Cennet

UÇSIZ: Sınırsız, geniş, büyük, alabildiğine

UÇUK: Uçmuş, kendinden geçen, mest olan kam, baksı

UÇUMAK: Uçmak, cennet

UÇUR: Devir, dönem

UÇURAN: Kam

UÇURUM: Son, uzak, uzak nokta, uçulan, uzaklaşılan, yüksek ve derin dağ yamacı, yar

UÇUZ: birl Uç/Uz 1- Alçak gönüllü 2- Basit, kolay

UD: (Ut) 1- Arka, geri, ardından gitme, takip 2- karşılaşma, çatışma, yenme, utku 3- Uyuma, uyku

UDAR: 1- Takipçi, peşini bırakmayan, kovalayan 2- Yener, galip gelir

UDU: Uyku

UDUK: Uyanık, diri

UDUM: Art arka, arkası sıra

UDUN: 1- Hüner, beceri 2- Sönmüş, sönük

UDUZ: 1- Mürşit, yol gösteren, ardından gidilen 2- Yollayan, sevk eden

UGAN: Kaadir, yaratan ve hükmeden, Ali, yüksek, kudretli

Çok eski dönemlerden beri, Tanrı ve Tanrı sıfatı olarak kullanılan bu sözcük, Türklerin ilk

Müslüman oldukları dönemlerde de, bir süre Tanrı adı olarak kullanılmıştır

UGIN: Fikir, düşünce

UGIŞ: Zeka, üretkenlik

UGUZ: Kutlu, mübarek

UĞRAK: 1- başvurulan kişi, bilge ve deneyimli kişi 2- Savaşa giderken, Askerlerin, aile ya da

eşyalarını topluca bıraktıkları yer 3- Uğranılan yer

UĞRAŞ: 1- Düşünce, tasarı, iş, çaba, meslek 2- Mücadele, savaşım, savaş, Karşılaşma, karşı karşıya gelme

UĞRAŞI: Meslek, iş, çaba, savaşım, geçim

UĞRUK: Savaşa giderken, askerlerin eşyalarını bıraktıkları yer

UĞRUN: Yan bakış, gizlice bakış

UĞUR: 1- Baht, talih, iyilik, güzellik, kut, bolluk, bereket 2- Süre, zaman

UĞURAL: Uğurlu, kutlu, bahtı açık

UĞURÇAL: birl Uğur/Çal (Sürmek, değdirmek)

UĞUŞ: Akraba, hısım, kan bağıyla birbirine bağlı kişilerden her biri

UKUŞ: Zeka, akıl, yetenek

UL: 1- Temel, esas, kök, oluş, oluşum, doğuş 2- İşaret, nişan, iz

ULA: Temel, esas, esaslı

ULAÇ: 1- Ulaştıran, bağlayan, bağlayıcı 2- İsabet 3- Tim, takım, müfreze

ULAÇLI: Ulaştıran, ulak

ULAĞ: 1- Soy, nesil 2- Maiyet, bütünlük 3- ulak, haberci 4- Bağ, zincir

ULAK: 1- Ulaştırıcı, ulaştıran, haberci, bağlantı sahibi

ULAKÇI: Haberci, ulaştırıcı, bağlayıcı, bağlantı

ULAM: 1- Eklenmiş, katılmış, tim, müfreze 2- Dizi, dizili, bağlı, dizgi 3- yetenek, yetenekli

4- Ululama, selamlama, temenna

ULAN: 1- Bağlayan, bağlayıcı, birleştirici, etkileyici 2- Ulu, ululanmış, saygıdeğer, söz dinleten 3- Taze, tazelik, gençlik, genç, cıvan

ULANBATUR: birl Ulan/Batur Ünlü ve ulu kahraman

ULANDI: Ululandı, kutsandı, kutlu

ULANMIŞ: Ulu, kutsal, mübarek, saygıdeğer

ULAR: 1- Bağlayan, birleştiren, birleştirici 2- Erkek keklik

ULAŞ: 1- Ululuk, ululaşma, yücelik 2- Oluş, temel, kök, soy, soyluluk 3- yetişme, kavuşma

Ulaşılacak olan, bağlanılacak olan, ülkü, ideal 4- uluyuş, kurt gibi uluma 5- Savaş uranı,

savaş narası 6- Kent, kent arazisi 7- İsabet

ULAŞLU: 1- Amaçlı, idealist, ne istediğini bilen 2- Ulaşıcı, bağlayıcı, birleştirici

3- Kentli, zengin, varlıklı

ULAT: Bağlayıcı, birleştirici

ULCA: 1- Ezeli, eskiden beri var olan 2- Pay, ganimet, savaş ganimeti

ULCAŞ: 1- Tazim, ululama, büyükleme 2- Bölüşüm, paylaşım, ganimet

ULDIZ: Yıldız

ULIÇ: Yavru, yaren, sevilen ve korunan

ULIÇIM: Yavru, yavrucak

ULIG: Uluma, yakınma, sızlanma

ULIŞ: Uluyuş, kurt gibi ulayış

ULU: (Ulug, Uluğ) Yüce, yüksek, mübarek

ULUCA: 1- Ululuğa yakın, saygıdeğer, hürmetli 2- Üst düzey yönetici, erk sahibi

ULUÇ: 1- Temel, esas, oluş, ulaş 2- Bağ, bağlantı, ilişki 3- Uluyuş, uluma

ULUĞAYGUÇİ: birl Ulu/Ayguçi

Göktürkler ve özellikle Uygurlar döneminde başbakan ( sadrazam, baş vezir) unvanı olarak

kullanılmıştır

ULUĞNOYAN: birl Ulu/Noyan

Çengiz Kagan döneminde “Başkomutanlık” sıfatı olarak kullanılan bir unvan

ULUKOYUN: birl Ulu/Koyun

Yakut destanlarında adı geçen “Ateş Tanrısı”

ULULA: Yücelt, yükselt, mübarek kıl

ULUM: Debdebe, şaşa, gösteriş

ULUN: (Ulan, İlun) Ulu, ululanmış

ULUNYEGE: birl Ulun/Yeke Sözü dinlenen, saygı duyulan, bilgi ve deneyimine başvurulan hanım

ULURAK: Ulu, kebir, en büyük

ULUS: 1- Ul (Temel, kök, esas) danUl/Uz 2- Ülüş, bölüm, kesim, toplulukdan boy, halk, millet,budun (Uygurlarda)

ULUŞ: Pay, bölüm

ULUTOYUN: birl Ulu/Toyun

Yakut destanlarında, kişiler arasındaki ilişkileri düzenleyen Tanrı

UMAK: Irk, soy, kemik

UMAN: Umutlu, bekleyen

UMANÇ: 1- Umutluluk 2- İntizar

UMAR: Umutlu

UMAY: Koruyucu, şefkatli, iyiliksever

Eski dönem, Tanrıçalarından ( Halen, Altay ve tüm Kuzey Türkleri arasında çocukları sevip,

koruduğuna inanılır)

UMDI: Arzu, beklenti

UMDU: Ümit, ümitli

UMUCA: Umutlu bekleyiş

UMUÇ: Rica, yakarış, beklenti

UMUG: 1- Ümit, destek, dayanak 2- Sığınma, iltica

UMUNÇ: Rica, beklenti

UMUR: Umar, ümitli

UMUŞ: Beklenti

UMUT: Umuş, ümit, beklenti

UNAT: Doğru, yerinde, uygun, olgun, yeterli

UNGAN: (Ungan) 1- Bağlı, bağımlı 2- Bahtiyar, doğru yolda olan

UR: 1- Uğur, baht, mutluluk 2- Vur, vurmak, darbe

URAGUT: Dişi, üretken, tohum, tohumluk

URAK: Orak, doğrayıcı, biçici

URAN: 1- Savaş narası, nara 2- Vuran, vurma eyleminde bulunan, döven 3- parola

URAS: 1-Kut, baht, mutluluk 2- Ateş bakışlı

URAZ: Uras, kut, baht

URAZLI: Mutlu, bahtiyar

URKU: Uğur, baht, talih

URPAK: (Urpağ) 1- Evlat, uşak 2- Kibar, nazik

URUK: 1- Boy, ok, ulus 2- Vuruk, vurgun

URUL: 1- Tür, cins 2- Örs

URULU: Cins, soylu

URUM: 1- Şeref, onur, haysiyet 2- Meleke, beceri, yatkınlık

URUMDAY: Panzehir ve tedavi için kullanılan bir taş

URUN: 1- Orun, şeref, itibar 2- Miktar, adet

URUNÇA: 1- Şerefli, onurlu 2- Emanet, rehin

URUNGU: 1- Şeref, onur, haysiyet, onurlu davranış 2- Eğitim ve talim kılıcı

URUS: 1- Orus, uras, uraz) 2- Uruş, kırış, savaş

URUŞ: Vuruş, döğüş, kırış, savaş

URUŞKAN: Savaşçı, cengaver

URUT: 1- Aşama, merhale 2- Amaç, maksat, hedef

URUZ: 1- Uraz, uras 2-Vuruş, dövüş

US: Öz, töz, yeti, anlayış gücü, akıl, zeka, uzluk

USAN: Uslu, akıllı, usta, uzman

USBOL: birl Us/Bol Dahi, üstün zekalı

USLU: Akıllı, uzman, üstad

USLUM: Becerikli, mahir

USLUY: Deneyimli, tecrübeli

USUK: Uslu, akıllı, zeki

USUN: 1- Uzun, uzman, derin, engin, deneyimli 2- Gerçek, sahih

UŞAK: Çocuk, genç, taze, ufaklık

UTA: 1- Tedavi, onarım, tamir, iyileştirme 2- Zafer, galibiyet

UTACI: Doktor, eczacı, iyileştirici

UTAMAN: 1- Utkan, galip, muzaffer 2- Eczacı, doktor 3- Edepli, mahçup, sıkılgan

UTAN: 1- Galip, muzaffer 2- Utanma, ar, mahçubiyet

UTANGAN: Utangaç, mahçup, kendi kendini sıkan

UTAR: 1- Yener, utkan, galip 2- İyileştirici 3- Kovalayan, takip eden

UTAŞ 1- Yardım, imdat 2- Galibiyet, zafer, utku 3- Takip, kovalamaca

UTGUÇU: Galip, muzaffer

UTKU: Zafer, galibiyet, yenme, üstün gelme, güçlüklerden sonra ulaşılan mutlu son

UTLU: 1- Galip, muzaffer 2- Sıkılgan, mahçup

UTUGLU: Galip, muzaffer

UTUŞ: Yenme, galibiyet, zafer

UVUT: Utanma duygusu, edep, ar

UYAN: 1- Dikkat, itina, dikkatlilik, tedbir 2- İman, inanç

UYANIK: Dikkatli, tedbirli

UYAR: Uyumlu, uygun

UYAV: Uyanık, fatin, ferasetli

UYDAÇI: Mürşid, yol gösteren, öğretmen

UYGAN: 1- Uyumlu, geçimli, uysal 2- Bağlı, tabi, muti

UYGAR: (Uygur) çağdaş, uyumlu, uygun, uyarlı, medeni

UYGU: Ahenk, uyum

UYGUL: Uyumlu

UYGUN: 1- Yakışıklı, güzel, elverişli 2- Geçimli, dirlikçi, imtizaçlı

UYGUR: (uygar)

Türk boyları içinde, bu günkü anlamda bir kentleşmeye ilk başlayan Türk boyu Kağıdı,

akapunkturu, matbaayı, tekstil sanayiini ve daha birçok buluşu gerçekleştiren Türk boyu

UYGUT: Uyumlu, ahenkli, uygar

UYGUTALP: birl Uygut/Alp

UYLAŞ: 1- Uyum, geçim, dirlik, düzen 2- Fikir, düşünce, tefekkür

UYLAŞI: Uyum, geçim, barış

UYSAL: uyumlu, efendi,yumuşak başlı, halim, selim

UYTUN: Kutlu, mübarek

UYUM: Uygunluk, denklik, ahenk, armoni

UZ: Us, öz, erk, yetme, beceri, başarı, açılma, uzama, genişleme, açılım, yayılım

UZA: 1- uzay, genişlik, uzunluk, yaygınlık 2- Eski, eskiye dayalı, kadim, mazi 3- Geçiş, geçit

UZAK 1- Uzman, usta, sanatkar 2- Güçlü, egemen, başarılı

UZAM: Uzmanlaşmış, ustalaşmış, usta

UZAN: Uzman, usta, akıllı, bilgili, sanatçı, pir

UZAY: Feza, gök boşluğu, uzamış, genişlemiş, geniş

UZDU: Ezeli, çok eski, kadim

UZEL: birl Uz/El Usta, maharetli, becerikli, sanat erbabı

UZELLİ: Usta, maharetli, elinden iş gelen

UZLUK: İhtisas, uzmanlık

UZMA: Kalifiye, uzman, pir

UZMAN: Usta, pir, otorite

UZUG: Uyanık, dikkatli, müteyakkız

UZUN: (Usun) 1- Uzman, pir, becerikli, iş bitirici 2- yaygın, geniş 3- kalıcı, daimi

ÜÇ:Üç sayısı (Türklerin, dokuz, kırk gibi, uğurlu saydığı sayılardan)

ÜGE: (Üyge) Ünlü, meşhur

ÜGİT: Öğüt, nasihat, propaganda, ajitasyon

ÜĞDÜL: Bahşiş, ihsan

ÜKELGE: Armağan, bahşiş

ÜLEGÜ: Bölüm, kısım, pay

ÜLEŞÜR: Bölüşüm, paylaşım, paylaşımcı

ÜLGEN: 1- Ulu, kebir 2- İri, büyük, heybetli, geniş

Eski dönem Tanrılarından ( Türk mitolojisinde İyilik Tanrısı)

ÜLGİ: Örnek, numune

ÜLGÜDÜR: Örnek, numune

ÜLGÜT: Örnek, numune

ÜLKE: Bölüm, parça, toprak, diyar, memleket, vatan, yurt

ÜLKEM: Ülke, memleket sevgisi

ÜLKEN: (Ülgen)

ÜLKER: 1- yıldızlar topluluğu, yıldız kümesi 2- Yedi kardeşler de denen bir yıldız grubu 3- Kadife,peşkir,gibi dokumaların üzerindeki, ince tüy, hav

ÜLKER ÇERİĞ: Savaş hilesi, savaş taktiği

ÜLKÜ: 1- İdeal, hedef, olacağına inanılan”Olan, değil, olması gereken” 2- Prensip, adet, düstur 10- Üleşme, bölüşme, pay, pay ortaklığı

ÜLKÜCÜ: Ülkü sahibi, olması gerekeni düşünen

ÜLKÜDAŞ: Aynı ülküyü benimseyen ve aynı ülküyü paylaşan kimse

ÜLKÜM: Ülkü sevgisi

ÜLÜGLÜ: Talihli, kısmetli,bahtı açık

ÜLÜK: (ülüg) Kısmet, nasip, pay

ÜLÜKBULMUŞ: birl Ülük/Bulmuş

Uygur kağanlarının unvanlarından

ÜLÜŞ: 1- Bölüş, bölüm, bölünen, pay 2- Konuk payı, komşu payı, ailenin ihtiyaçları dışında, konu-komşu için ayrılan ve saklanan pay

ÜMİT: Umut ÜN: 1- Ses, seda 2- Şöhret, nam

ÜNAL: 1- Ün/Al 2- İnal (Han soyundan gelen, soylu ve imtiyazlı bey)

ÜNALDI: birl Ün/Aldı Ünlü, meşhur

ÜNDEV: Namlı, meşhur

ÜNLÜ: 1- Meşhur, namlı, tanınmış 2- Gür sesli, sesini duyuran

ÜREGEN: Bereketli, münbit

ÜREGİR: Bolluk, bereket, üretkenlik

ÜREK: Yürek, kalp

ÜREKLÜ: Cesur, yiğit

ÜRENTUYUN: birl Üren/Tuyun

Eski dönem, Yakut Tanrı adlarından

ÜRGAN: Kıvılcım, şerare

ÜRGÜÇ: Körük, demirci körüğü

ÜRK: Dehşet, korku, çekince

ÜRKMEZ: Cesur, korkusuz

ÜRKÜT: Ürkütücü, dehşet verici

ÜRÜK: Süregen, daimi

ÜRÜN: Döl, verim, ekin, üremiş, üretilmiş olan

ÜRÜNDÜK: Verimli, seçkin, güzide

ÜRÜNDÜL: Seçkin, güzide

ÜRÜNG: 1- Maneviyat, manevi güç, 2- Temiz, pak

ÜSTE: Galip, faik

ÜSTEK: Üstün, galip, faik

ÜSTÜN: Üstte olan, galip, faik, muzaffer

ÜSTÜNGÜ: Üstün gelme, üste çıkma, mertebe atlama, derece

ÜTGÜR: Hızlı, seri, çabuk

ÜYEN: 1- İlkeli, özüne bağlı 2- İyilik sever, temiz yürekli

ÜYGE: İyi, yararlı, zararsız

ÜYGEN: İyilik dolu, temiz kalpli

ÜYGENARIK: birl Üygen/Arık

Altay, Tuva, Sogay destanlarında adı geçen bir Tanrıça

ÜZBE: Üzgün, kızgın, dargın, darlanmış, mahzun, sıkıntılı

ÜZLÜNÇÜĞ: Olağanüstü, fevkalade

ÜZÜT: Can, ruh, öz, tin