Ahmet Öztürk - Yüreğimi Koydum..

Yüreğimi Koydum

Gül bahçesi farksızdır, kızıl ateş bağından,
Kurtulmak mümkün değil çelik kader ağından…

Hayalimde kaç zaman,
Vuslatını kurdum yar!

Ahımın zerresini ektim, bir kılıç biçtim
Karanlığın suyunu, kafatasından içtim

Edeple huzuruna,
İşte geldim durdum yar!

Tüm dağları dağladım, yaktım okyanusları
Savaştım şeytanlarla, kırdım tüm fanusları

Bilmem şu ana kadar,
Niçin uyudum ey yar?

Aşkınla alevlenip kavrulurken yargılar,
Yanar inkârcı akıl tükenir tüm sorgular

‘Acaba’, ‘Niçin’leri,
Gayyaya uçurdum yar!

Maddeyi manayı sevdam ile yoğurdum
Baş kaldırdım eşyaya, arzuları savurdum

Hicranını ruhuma,
Pranga vurdum ey yar!

Pörsümüş sevdaları, toptan çöpe kürüdüm
İçimdeki volkanla, döndüm sana yürüdüm

Kapının eşiğine,
Yüreğimi koydum yar!

Ahmet Öztürk