Beş Vakte, Beş Yazı

Sabah Namazı

Vakit seher… Zamanın rahmine sabahın nutfesi düştü az önce Gün doğuyor yine ve yeniden Şimdi hatırla ki sen de bir zamanlar yokluğun karanlığında yitiktin Kimsenin adını bilmediği hatırını saymadığı bir yetimdin Hatırla ki Rabbin seni yokluğun gecesinden varlık ufkuna eriştirdi Unutulmuşluğun gecesinde bırakmadı seni Rabbin seni sahipsiz de bırakmadı

Şimdi seher vakti Sıyrıl gafletin gecesinden Sehere aç gözlerini Rabbine aç kalbini Uyan Uyan ve an seni hiç unutmayan Rabbini Herkes unutsa bile seni unutmayan Rabbini herkesin O’nu unuttuğu anda an! Kalk! Kalk ve miracına eşlik et En Sevgilinin[asm]

Şimdi sabah! Şimdi sabah namazı vakti

Öğle Namazı

Vakit öğle Güneş göğün en yüksek noktasında Tıpkı gençliğin gibi Şimdi gün de bir delikanlı Heyecanlı ve telaşlı Sanki hiç bitmeyecekmiş gibi hiç akşam olmayacakmış gibi Oysa güneş şimdi batmaya başladı Zirveye erişen herkes gibi o da alçalmaya başladı Akşama akıyor ışıklar

artık Bil ki gün akşamlıdır; bil ki yazın sonu hazândırVakit öğle O kadar gürültü var ki ortalıkta Kalbinin sesini duyamıyorsun bile Ruhunun sonsuza uzanan emellerine kör olmak üzeresin

Telaşların arasından sıyrıl yer ayır ruhuna Kalbini sonsuzluğa bitiştir Alnını secdeye değdir

Şimdi öğle vakti Şimdi öğle namazı vakti

İkindi Namazı

Vakit ikindi Gün ihtiyarladı Güneş solgun rengini bırakıyor güller üstüne Hüzün renkli bulutlar sardı göğü Güneşin saltanatı bitmek üzere Zevale akıyor ışıklarHatırla ki sen de bir ömrün ikindisine yürüyorsun Tenin soluyor Gözlerinin feri çekiliyor Öbür kıyısındasın artık nehrin Güz yaprakları gibi Hem dalındasın hayatın hem de düşmeye hazırsın Rüzgârı bekliyor gibisin İnceldiğin yerden kopmaya hazırsın Hoyrat bir rüzgâr artık zamanŞimdi ikindi vakti Secdeye koy alnını Zamanın Sahibini selâmla O’na konuş O’nunla konuş; dualarını fısılda Sonsuzluğa tutun hece hece

Şimdi ikindi Şimdi ikindi namazı vakti

Akşam Namazı

Vakit akşam Gün ölmek üzere Güneş ışıklarını topluyor eşyanın üzerinden Kızılca kıyameti kopuyor dünyanın Kara kefenini giyiniyor gün Gülün rengi soluyor eşyanın cezbesi yitiveriyor

Hatırla ki senin de akşamın olacak bir gün Ömrünün ışıkları solacak Hayatının perdesi çekilecek Dudaklarında donacak gülüşün güneşi Zaman uçurumun olacak; gelen günün güneşi sana doğmayacakŞimdi akşam Herkesin senden uzaklaşacağı ölüm anını hatırla ki sen de

şimdi herkesten ve her şeyden uzaklaşıp Rabbine yanaşasın Seni sen yokken de bilen Rabbin sen öldükten sonra da bilecek elbet Herkesin unuttuğu yerde seni bir O hatırlayacak Hatırını yalnız O bilecekSen de O’nu an şimdi

Şimdi akşam vakti

Şimdi akşam namazı vakti

Yatsı Namazı

Vakit Yatsı Gün çoktan öldü Güneş ışıklarını topladı Gece hükmediyor âleme Güneşin saltanatı bitti Işıklar tükendi ufuklarda Renkler ellerini çekti eşyadan Gül soldu gün soldu Göğe yöneldi gözlerHatırla ki Sen de unutuşun kara gecesine yuvarlanacaksın Bir adın kalacak geriye Bir mezar taşın hatırlayacak belki Seni Belki o da unutacakDüşün ki unutuşun koyu karanlığı çökmüş üzerine Yokluğuna çoktan alışılmış Unutuluşun hepten kanıksanmış Kimsenin özlediği bile değilsin artıkHatırla bunları Hatırla ki çoklarının Seni unuttuğu bu gece herkesi unutup Sen de O’nu hatırla Çoklarının ışıklara kanıp sahte renklerin kuyularına daldığı bu gece Rabbini an Rabbine kan Rabbine uyan

Şimdi yatsı vakti Şimdi yatsı namazı vakti