Gece İle Gündüzün Sırrı

Öylesine bir geceydi bu gece Yıldızlar olması gerektiği gibi duruyorlardı durulması gereken yerde Ay yine zamanı kendisine odaklıyordu
İnsanlar yine evlerinde dinleniyorlardı
Kimileri belkide geceye hakkını vermemek için direniyorlardı
Kimileri belkide hakkını veremiyordu
Geceyi onlara dayanılmaz kılanlar oluyordu
Ağlayanlarda oluyordu şüphesiz
Gözyaşlarını geceye saklayanlarhıçkırıklarını kimseyle paylaşmamak için geceye ayıranlar
Fakat bunlara rağmen öylesineydi bu gece Hep öyle olmalıydı
Gecenin büyüsünü bozamıyordu kimse, kutsallığını…
En içten duygular gece patlayıveriyordu
En yürekten şiirler gece yazılıyordu…
En hüzünlü ve hasret kokan mektuplar
İstisnasız herkesin dostuydu gece…
Gece insanı kendisiyle başbasa bırakıyordu adeta…
Gündüzün veremediğini gece tamamlıyordu

İnsanın bir hayatı ikiye ayrılmıştı
Gündüz ve gece…
Gündüz insanın dışarıya kanat çırpmasıydı Kendisini tüm çıplaklığıyla „ ben burdayim „ demesiydi adeta
Gece ise insanı gündüze hazırlayan bir anneydi
İnsanın kendisine geri dönmesini sağlayarak , kendi öz benliğini sorgulamasına vesile oluyordu
Gündüz , „ ben burdayım „ diyen insan yine „ ben burdayım „ diyebilmesi için gece kendisini bir aynada keşfederek „ ben kimim ? „ sorusunun muhasebesini yapıyordu
Gece ile gündüz arasında sanki gizli bir bağ vardı
Gece yapılanlardan gündüzün haberi oluyordu
Gündüz yapılanlardan gece zerresini kaçırmıyordu…
„Geceyi gündüze sokarsın, gündüzü geceye sokarsın" (Al-i imran 7)
"O, geceleyin sizi ölü gibi kendinizden geçirip alan (uyutan) ve gündüzün kazandıklarınızı bilen, sonra da belirlenmiş eceliniz tamamlanıncaya kadar gündüzleri sizi tekrar diriltendir (uyandırandır) (Enam 60)"
Ölüm ve dirilis…
Iste gece ile gündüzün arasındaki ilişki buydu…
İnsanlığa anlatılmak istenende buydu aslında…
Her gece oluşunda gözlerimizin kapanması aslında ölmeyi etüd etmekti
Ölümü anlayabilmekti
Teneffüs edebilmekti…
Gündüz ile dirilişe geçmekti…
Yaşıyorduk gece ile gündüzün arasında…
Gece ile gündüzün aslında bizlerin aynası olduğunu bilmiyorduk
Gece bizim ruhumuz, gündüz elbisemizdi
Çıkardık elbisemizi ruhumuza teslim ettik…

Öylesine bir gecenin…öylesine bir gündüzün ehemmiyetini, kudsiyetini kulaklarımıza fısıldadılar;
Geceye hakkını vermeniz, gündüzden hakkınızı almanız dileğiyle…

çok güzel bir yazıçok hoşuma gitti sağol burcu