Medenî:

MEDENÎ:

1 Topluluk hâlinde yardımlaşarak yaşayan, kibâr, nâzik, terbiyeli, görgülü kimse

İnsan medenî olarak yaratılmıştır Hayvanlar medenî yaratılmadı Şehirde birlikte yaşamağa mecbûr değildirler İnsan, nâzik zayıf yaratıldığı için, pişmemiş yemek yiyemez Gıdâ elbise ve binânın hazırlanması lâzımdır Yâni san'atlara ihtiyâcı vardır Bunun için de araştırmak, düşünmek, tedkîk etmek (incelemek), tecrübe yapmak (denemek) ve çalışmak lâzımdır Fen ve san'at, insanlığa yaratılış îcâbı lâzımdır (Kınalızâde Ali Efendi)

2 Medîne'de nâzil olan âyet-i kerîmeler ve sûreler

Kur'ân-ı kerîmdeki sûrelerin aaaaen yedisi Mekkî (Mekke'de nâzil oldu, indi), yirmi yedisi Medenî'dir (Übeyd bin Ka'b)

Kur'ân-ı kerîmdeki hudûd (cezâlar) ve mîrâs paylarını (ferâizi) bildiren sûrelerle, kafirlerle cihâda izin veren ve cihâd (muhârebe) hükümlerini bildiren ve münâfıklardan bahseden sûreler Medenî'dir (Zerkeşî)