Lukata:

LUKATA:

Yolda veya başka bir yerde bulunup da, sâhibi bilinmeyen mal

Lukata, bulanın elinde emânet hükmündedir, yâni o mal, mülk edinmek için değil, başkası nâmına muhâfaza etmek (korumak) için alınır Ancak sâhibi bulunmazsa ve fakir ise kendi kullanır; değilse fakir akrabâlarına verir (İbn-i Âbidîn)

Lukata; hastanelere ve fakîrlerin cenâzelerini kaldırmaya sarf edilir (harcanır) Çalışamayacak hâlde olan kimsesiz fakirlere verilir Sâhibine vereceğinden emîn olanın, korumak için alması sünnettir Yerde helâk olacaksa, alması farz olur Bulan fak ir ise, kendi kullanabilir Sâhibi sonra çıkarsa, ya kabûl eder, yâhut bulana tazmin ettirir (ödettirir) (Kâsânî-Burhâneddîn Mergînânî)