Söylesem Tesiri Yok Sussam Gönül Razı Değil

Sustum
Öylesine bir nefeste
Aheste
Varsın güller açılmasın bundan sonra
Varsın eksik olsun
Çoklar aza, anlar hiçliğe
Canlar ecele devrile dursun
Kıyılmış ne varsa beyhudedir bundan böyle
Sustum
Dertli kalem artık sen söyle

Sustum
Bu vakte kadar
Söz kalesinin burçlarında mahpustum
Viran olmanın noksan kıldığı
Bir tutam acıyla
Mürekkep renginde içimi kustum
Ve öğrendim susmayı
Akıtmaya kıyamadığım sağanaklardan
Uyan ey zaman
Bedel iste bitirdiğim yarınlardan

Sustum
Cana canana, zamana mekâna
Korkana, yürek burkana
Tuş olduğumu gördüm sustum
İncecik bir sızıyla inlerken neyler
Son sözümü sona ermeden söyledim
Tersine açan bir çiçek gibi
Topladım yapraklarımı gün ışığından
Goncamın içine pustum

Sustum
Konuş deseler de
Söz gümüşünü biriktiririm artık
Yamalı keselerde
Özüm her ne kadar kavrulsa da
Leyla menşeli vesveselerde
Kısıtlanmış hülyalarım
Açıortayını yitirse de
Lüzumsuz hendeselerde
Söz dedim ya
Sustum

Eline sağlık Ergenekon

çok güzel teşekkürler

eline sağlık güzel olmuş ergenekon

Ergenekon ben bu şiiri çok önceden biliodum tekrar hatırlattığın için bir kere daha teşekkürler ellerine sağlık