İhlâs Sûresi:

İhlâs Sûresi:

Kur'ân-ı kerîmin yüz on ikinci sûresi Tevhîd, Tefrîd, Tecrîd, Necâd, Vilâyet ve Mârifet sûresi de denilmiştir

İhlâs sûresi, Mekke'de nâzil oldu (indi) Dört âyet-i kerîmedir Sûrede; İslâm dîninin tevhîd (Allahü teâlâyı bir bilme) inancı en özlü ve en anlamlı şekilde ifâde edilmiştir

İhlâs sûresinde Allahü teâlâ meâlen buyurdu ki:

(Yâ Muhammed!) de ki: O, Allah birdir, Sameddir O doğurmamıştır, doğurulmamıştır Hiçbir şey O'nun dengi (ve benzeri) değildir (Âyet: 1-4)

Kim ölüm hastalığında, İhlâs sûresini okursa, kabir azâbı görmez Kabrin sıkmasından emîn olur Melekler onu kanatlarıyla taşırlar ve sırattan sür'atli bir şekilde geçirirler (Hadîs-i şerîf-Hâşiyet-üs-Sâvî)

Kim bin defâ İhlâs sûresini okursa, Cennet'teki makâmını görmeden vefât etmez (Hadîs-i şerîf-Hâşiyet-üs-Sâvî)

Eve girerken İhlâs-ı şerîf okuyan fakirlik görmez (Hadîs-i şerîf-Hâşiyet-üs-Sâvî)

Kim İhlâs sûresini besmele ile bin defâ okursa diş ağrısı görmez (Süleymân bin Cezâ)