Hüzn (Hüzün):

HÜZN (Hüzün):

Üzüntü, keder Sevincin zıddı Bu, halk arasında kastedilen dünyevî hüzünden başkadır Tasavvuf yolunda bulunanlara âit bir hâl

Hüzn, insanın kalbini gafletten (Allahü teâlâyı unutmaktan) korur Hüznü olmayan sâlikin (tasavvuf yoluna girmiş olanın) senelerce kavuşamadığı mânevî derecelere, hüzün sâhibi olan, kısa zamanda kavuşur Allahü teâlâ kalbi hüzünlü, kırık olanları sev er Peygamber efendimiz sallallahü aleyhi ve sellem, dâimâ hüzünlü ve Allahü teâlânın büyüklüğünü düşünme hâli üzere idiler Râbia-i Adviyye, vâ hüznâ (Vah hüzün) demekle bu mertebeye kavuşmayı arzû etmiştir (Abdülhakîm Arvâsî)