Cahit Sıtkı Tarancı Kişiliği

**Prof. Dr. Sinsi** · 09-02-2012

Cahit Sıtkı Tarancı ve Edebi Kişiliği

Cahit Sıtkı Tarancı'nın Edebi kişiliği ve Sanat Anlayışı

Cahit Sıtkı Tarancı

Güçlü ifade yeteneğiyle adını, Cumhuriyet Dönemi şairleri arasına yazdırmış ünlü yazar, çevirmen

Asıl adı Hüseyin Cahit olan Tarancı, 4-ekim 1910’da, Diyarbakır’ın, Camii Kebir Mahallesi’nde dünyaya geldi

Cahit Sıtkı Tarancı, 13-ekim 1956’da, Ankara’ya getirilerek, toprağa verildi

Cahit Sıtkı Tarancı,Türk edebiyatında şiiri en çok ciddiye alan şairlerdendir

Şiir dışındaki türlerle uğraşmaktan kaçınmıştır

Ölüm gerçeği, korkusu, hayat, anlık mutluluklar, yalnızlık Cahit Sıtkı‘nın şiirlerinin ana temasını oluşturur

Cahit Sıtkı Tarancı, şiirlerinde kelimelerin istifine çok önem verir

Halk kültüründen gelen unsurları, tekerlemeleri, deyimleri, masalları şiirin kurgusunda kullanır

Romantizmin ve sembolizmin etkisine kalmıştır

Şiirlerinde ölüm korkusunu ve acısını doğanın ve sevginin güzelliğini, sıcaklığını dile getirmiştir

Şiirini ölüm yaşam ve geçmiş – şimdi karşıtlarıyla besleyen sanatçı, dili son derece akıcı bir biçimde kullanmıştır

Hece ölçüsünü kullanan sanatçı bu şiirlerinde biçime önem vermiştir

Hece ölçüsüne yeni bir ahenk ve uyum getirmiştir

Sanatçının Garip akımı (İkinci Yeni) etkisiyle yazılmış serbest şiirleri de vardır

Şiirlerinde, yaşama sevincini ve aşkın güzelliğini vurgulayan, ölümün üstünlüğünü irdeleyen şair, anlatım gücüyle dikkat çekti

Ölüm korkusuna neredeyse her şiirinde yer veren ve ölümü kabullenemeyen Tarancı’nın, şiirlerine sürekli bir bunalım, hoşnutsuzluk, sıkkınlık hakimdir

“Sanat için sanat” ilkesine bağlı kalarak yazdığı şiirlerin konuları arasında, sevdalar, yalnızlık, kaçış, yaşadığı hayatın buruklukları, çocukluk özlemi de olan Tarancı’nın eserlerinde, kendinden başkasının adı geçmez

Kişisel şiirler yazan Tarancı da şiirlerinde, Ahmet Haşim gibi, çirkinliğinden ve sevilmediğinden yakınır

09-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Cahit Sıtkı Tarancı Kişiliği Cahit Sıtkı Tarancı ve Edebi Kişiliği Cahit Sıtkı Tarancı'nın Edebi kişiliği ve Sanat Anlayışı Cahit Sıtkı Tarancı Güçlü ifade yeteneğiyle adını, Cumhuriyet Dönemi şairleri arasına yazdırmış ünlü yazar, çevirmen Asıl adı Hüseyin Cahit olan Tarancı, 4-ekim 1910’da, Diyarbakır’ın, Camii Kebir Mahallesi’nde dünyaya geldiCahit Sıtkı Tarancı, 13-ekim 1956’da, Ankara’ya getirilerek, toprağa verildi Cahit Sıtkı Tarancı,Türk edebiyatında şiiri en çok ciddiye alan şairlerdendir Şiir dışındaki türlerle uğraşmaktan kaçınmıştır Ölüm gerçeği, korkusu, hayat, anlık mutluluklar, yalnızlık Cahit Sıtkı‘nın şiirlerinin ana temasını oluşturur Cahit Sıtkı Tarancı, şiirlerinde kelimelerin istifine çok önem verir Halk kültüründen gelen unsurları, tekerlemeleri, deyimleri, masalları şiirin kurgusunda kullanır Romantizmin ve sembolizmin etkisine kalmıştır Şiirlerinde ölüm korkusunu ve acısını doğanın ve sevginin güzelliğini, sıcaklığını dile getirmiştir Şiirini ölüm yaşam ve geçmiş – şimdi karşıtlarıyla besleyen sanatçı, dili son derece akıcı bir biçimde kullanmıştır Hece ölçüsünü kullanan sanatçı bu şiirlerinde biçime önem vermiştir Hece ölçüsüne yeni bir ahenk ve uyum getirmiştir Sanatçının Garip akımı (İkinci Yeni) etkisiyle yazılmış serbest şiirleri de vardır Şiirlerinde, yaşama sevincini ve aşkın güzelliğini vurgulayan, ölümün üstünlüğünü irdeleyen şair, anlatım gücüyle dikkat çekti Ölüm korkusuna neredeyse her şiirinde yer veren ve ölümü kabullenemeyen Tarancı’nın, şiirlerine sürekli bir bunalım, hoşnutsuzluk, sıkkınlık hakimdir “Sanat için sanat” ilkesine bağlı kalarak yazdığı şiirlerin konuları arasında, sevdalar, yalnızlık, kaçış, yaşadığı hayatın buruklukları, çocukluk özlemi de olan Tarancı’nın eserlerinde, kendinden başkasının adı geçmez Kişisel şiirler yazan Tarancı da şiirlerinde, Ahmet Haşim gibi, çirkinliğinden ve sevilmediğinden yakınır