Hz. Muhammed'in Medineye Hicretinin Sebep Ve Sonuçları

Mekkeden medineye hicretin sebepleri,Medineye hicretin sonuçları

Hicret ve Hicreti Doğuran Sebepler:

Hicret, Peygamberimizin Mekke'den Medine'ye göç etmesidir

Peygamberimiz Mekke'de doğmuş ve İslâmiyet'i tebliğ etmek üzere burada görevlendirilmişti Doğup büyüdüğü Mekke halkı genelde müşrikti, putlara tapıyorlardı Halbuki ibâdet yalnız Allah'a yapılır Çünkü yaratan 0, yaşatan 0, öldürecek ve sonra tekrar diriltecek olan 0 Böyle olunca O'ndan başkası ibâdete müstahak değildir Bunun için ilk insan ve ilk Peygamber olan Hz Adem'den itibaren bütün Peygamberler ilk önce bir olan Allah'a inanmaya ve yalnız O'na ibadet etmeye çağırmışlardır Peygamberimiz de öyle yapmış, önce en yakınlarına İslâmiyet'i tebliğ etmiş, sonra da bunu herkese ulaşacak şekilde yaymıştı

Peygamberimizin çağrısını duyanlar ona inanıyor ve etrafında toplanıyorlardı Çünkü Peygamberimiz o toplumda "el-Emîn - Güvenilir'' diye tanınmış, güzel ahlâkıyla herkes tarafından sevilmişti Yalan konuşmadığı ve kimseyi aldatmadığı herkesin ortak inancı idi Onun için de söylediği dinleniyor ve herkese güven veriyordu

Müslümanların sayısı günden güne artıyor ve Allah'ın dini gönüllerde yer ediyordu Ancak Mekke'de söz sahibi olan Kureyş kabilesi ileri gelenleri bundan endişe duyuyor, toplum üzerindeki etkinliklerini yitireceklerinden ve çıkarlarının sona ereceğinden korkuyorlar, bunun için de bu duruma engel olmak istiyorlardı Hem Peygamberimize ve hem de ona inananlara amansız düşman kesilmişlerdi Güçlü oldukları için müslümanlara her kötülüğü yapıyor, akıl almaz işkencelerde bulunuyor, bu dinden vaz geçmelerini istiyorlardı

Mekke müşriklerinin yaptıkları dayanılmaz hale gelince Peygamberimiz İslâm güneşine başka ufuklar aramayı düşündü Hac münasebetiyle Mekke'ye gelmiş olan Yesrip (Medine) Iilerden bazılarıyla Akabe denilen yerde 621 ve 622 yıllarında iki defa toplantı yaptı Onlara müslümanlığı anlattı ve müslüman olmalarını istedi Onlar da müslümanlığı kabul ederek Medine'ye döndüler Böylece İslâmiyet Medîne'ye girmiş oldu Orada da müslümanlar çoğalmaya başladı Peygamberimiz de Mekke'den Medîne'ye göç etmek isteyenlere izin verdi ve şöyle buyurdu:

"Sizin hicret edeceğiniz yerin iki kara taşlık arasında hurmalık bir yer olduğu bana gösterildi''1

Peygamberimizin bu izin ve teşviki üzerine Medine'ye hicret başladı kısa zamanda pek çok kimse Hz Ömer de dahil olmak üzere Medîne'ye göç etti

Mekke'de Hz Ebû Bekir, Hz Ali ve Mekke'de müslüman oldukları için aileleri tarafından hapsedilmiş olanlarla köle ve cariyelerden başka kimse kalmamıştı

Hz Ebû Bekir de hicret etmek istemiş, Peygamberimiz kendisine;

- Acele etme, bana hicret için izin verileceğini umuyorum, diyerek ona izin vermemişti Hz Ebû Bekir:

- Anam babam sana fedâ olsun, gerçekten bunu umuyor musun? diye sordu

Peygamberimiz:

- Evet, umuyorum, diye cevap verdi ve Hz Ebû Bekir buna çok sevindi2

Dârü'n- Nedve'nin Korkunç Kararı

Mekke'de müslümanlardan kimsenin kalmadığını, hepsinin Medîne'ye göç ettiğini gören Mekke ileri gelenleri telâşlanmaya başladılar Hz Muhammed de Medîne'ye hicret eder müslümanların başına geçerse kendileri için iyi olmayacağını, Şam ticaret yolu Medîne'den geçtiği için kapanabileceğini düşündüler Mekke'de hemen hemen yalnız kalan Peygamberimiz için bir şeyler düşünmeli dediler Bu amaçla Kureyş ileri gelenleri "Dârü'n-Nedve" denilen önemli kararların alındığı yerde toplandılar Toplantıya başta Ebû Cehil olmak üzere, Ebû Sufyan, Ebû'l - Buhterî, Utbe b Rabi'a, Cübeyr b Mut'im, Nadr b Hâris, Umeyye b Halef, Hâkim b Hizam gibi Mekke ileri gelenleri katıldılar Toplantı son derece gizlilik içerisinde yapıldı Toplantıda çeşitli görüşler ileri sürüldü, tartışıldı Bir kısmı, Muhammed (sav) i bağlayıp her tarafı kapalı bir yerde ölünceye kadar hapsedelim, dedi Bu görüşlerden hiçbiri kabul görmedi

Nihâyet Ebû Cehil; Kureyş kabilesinin bütün kollarından birer temsilci seçelim Bunlar aynı anda Muhammed (sav) e hücûm edip öldürsünler Kimin vurduğu belli olmasın Böylece kanı bütün Kureyş kabilesine dağılmış olur Haşimîler bütün Kureyş kollarına karşı çıkamıyacaklarından kan davasına kalkışamazlar, çaresiz diyete razı olurlar Bu iş de böylece kapanmış olur, dedi Ebû Cehil'in bu teklifi kabul edildi Bu işi yapacak kırk kişi seçilerek toplantıya son verildi Bir an evvel bu kırk kişinin görevlerini yerine getirmeleri istendi

O caniler ve beyinsizler, kendilerine doğru yolu göstermekten, dünya ve ahirette mutlu olmaları için - huzurunu kaçırırcasına - çaba harcamaktan başka bir şey yapmayan alemlere rahmet Sevgili Peygamberimizi öldürme kararını alırken bunu kendilerinden başka kimsenin bilmediğini sanıyorlardı Halbuki yanılıyorlardı Çünkü yerde ve gökler de olan her şeyi, hatta gözlerin hâin bakışını ve sinelerin gizlediğini bilen Allah vardı Nitekim "Dârü'n-Nedve" de alınan kararla ilgili Kur'an-ı Kerîm de şöyle buyuruluyor:

"Hani bir vakitler kâfirler, seni tutup bağlamak veya öldürmek veya (Mekke'den) sürüp çıkarmak için tuzak kuruyorlardı da onlar tuzak kurarken Allah da tuzaklarını bozuyordu Öyle ya Allah tuzakların en iyisini kurar''3

Allah onların kararını Cebrâil aleyhi's-selâm aracılığı ile Peygamberimize bildiriyor ve Mekke'yi terkedip Medîne'ye hicret etmesini emrediyordu

Peygamberimiz bu emri alır almaz Hz Ebû Bekir'in evine geldi Hz Ebû Bekir Peygamberimizin geldiğini görünce: "Vallahi önemli bir olay olmadıkça bu saatte, öğle vaktinde günün en sıcak saatinde evimize gelmek Peygamberimizin âdeti değildi", dedi ve heyecanla Peygamberimizi karşıladı Peygamberimiz

- Yanında kim varsa dışarı çıkar, önemli bir şey görüşeceğim, buyurdu Evde Hz Aişe, kız kardeşi Esma ve annesi Ümm-i Rumân vardı Hz Ebû Bekir:

- Yabancı yok, ey Allah'ın Resûlü, dedi Bunun üzerine Peygamberimiz

- Medîne'ye hicret için bana izin verildi, buyurdu Hz Ebû Bekir heyecanla sordu:

- Size arkadaşlık etme şerefine erecek miyim? Peygamberimiz daha önce va'dettiği gibi:

- Evet, beraber olacağız, buyurdu

Hz Ebû Bekir bu habere çok sevindi Dört aydan beri bugün için beslediği ikiz devesi vardı Birisini hemen Peygamberimize teklif etti, "Şu iki deveden birini beğen al'' dedi Peygamberimiz Hz Ebû Bekir'i şaşırtan bir şey söyledi Bu en samimi dostunun bile minnet yükü altında kalmak istemediği için:

- Ancak bedelini ödeyerek alabilirim, buyurdu Hz Ebu Bekir

- Anam babam size fedâ olsun, dedi ise de, Peygamberimiz sözünde ısrar etti Hz Ebû Bekir başka çaresi olmadığı için devenin bedelini kabule mecbur oldu

Değerli mü'minler, burada bir noktaya dikkatinizi çekmek isterim Yüce Peygamberimiz, en sevdiği dostu Hz Ebû Bekir'in kendisi için hazırladığı deveye ücretini ödemeden binmeyeceğini söylemesi bizim için önemli bir uyarıdır Din uğruna dindarlık uğruna geçimini başkalarına yükleyen kimseler bunu kulaklarına küpe etmelidirler Dindarlıklarını başkalarına para ile satmamalıdırlar İşte Peygamberimiz, işte Hz Ebû Bekir


hicretin sonuçları
a) Müslümanlar, Mekkeliler Karşısında siyasi bir güç haline geldiler

b) Hicretten sonra Medine'de 53 maddelik bir anayasa hazırlayan Hz Muhammed, bu anayasa ile Medine'deki Müslüman, putperest ve Yahudiler arasındaki ilişkileri düzenledi

c) Bu anayasa ile İslam devletinin temelleri atıldı

d) İslâm dininin yayılması sağlandı

e) Hicret olayı, Hicri takvimin başlangıcı kabul edildi

- Hz Muhammed, islâmiyetin yayılması İçin Mekke ve çevredeki diğer şehirlerle (Taif, Hayber, Tebük, Yemen) mücadeleye başladı

- önce Şam-Mekke ticaret yolunun denetimini sağlamak ve Mekke'den Medine'ye göç eden muhacirlerin mallarının zararlarını karşılamak için Mekkeli-ierie Bedir, daha sonra Uhud ve Hendek savaşlarını yaptı

- Yıllık hac için Mekke'ye 628 yılında giderken, Mekkelilerle Hudeybiye Barışı'nı yaptı