Her Günüm Seninle

puslu · 04-13-2007

HER GÜNÜM SENİNLE
Güzel olan
Her günü seninle tekrar tekrar yaşamak
Erimek yarını olmayan zamanlarda
Durdurmak bir yerde bütün saatleri
Bütün kuralları kırıp parçalamak
Sonra varmak o yerlere
Mevsimlere dur demek
Kar yağarken çiçek açtırmak ağaçlara
Güneşi bir akşam saatinde tutup bırakmamak
Sonra doldurmak ayışığını kadehlere
Delicesine içmek
Ve unutabilmek her şeyi ansızın
Sevmek seni en yücesiyle sevgilerin
Birlikte geçmiş, gelecek bütün çağları aşmak
Güzel olan
Sevmek seni Tanrılar gibi
Seninle Tanrılaşmak
Bir gün bu akan sele dur diyeceğim
Göreceksin

Ne bu şehirler kalacak
Ne bu duygusuz sürü
Bu korkunç kalabalık
Her vapur seni getirecek bana
Bütün istasyonlarda seni bekleyeceğim
Kapılar sana açılacak
Senin için söylenecek şarkılar
Şiirler senin için yazılacak
Her evde bir resmin
Her meydanda bir heykelin olacak
Ve sen kimi gün bir rüzgar gibi
Kimi gün denizler gibi, bulutlar gibi
Kopup ötelerden, ötelerden
Yalnız bana geleceksin
Bir gün bu akan sele dur diyeceğim
Göreceksin

Ben eskimeyen tek güzelliği sende gördüm
Sende buldum erişilmez hazları
Yanında sıyrıldım korkulardan, yalanlardan
Duyguların en ölmezini sende duydum
Susuzluğum dudaklarında dindi
Yalnızlığım ellerinde
Çoğu gün unuttum açlığımı
Sende doydum
İlk defa seninle bütünlendim, anlıyor musun
Anladım yaşadığımı her nefes alışta
Seninle geçtim bütün zamanlardan
Seninle var oldum

Eridim seninle bir sonsuz çalkanışta
Boynunda bir yer vardır ben bilirim
Ne zaman oradan öpsem değişir gözlerinin rengi
Yanar dudakların, terler avuçların
Dökülür kapkara bir aydınlık gibi omuzlarına saçların
Gitgide artar kalbinin vuruşları
Bir musiki halinde dünyamı doldurur
Ansızın bütün sesler kesilir
Zaman durur

Bir başdönmesi başlar o en yükseklerde
Her gün seninle yeniden varoluruz
Eriyip kaybolduğumuz yerde

Sesini duymadığım gün
Yaşanmış değil
Açan çiçek değil
Öten kuş değil
Yüzünü görmediğim gün
İçimde yıldızlar sönük
Güneşler güneş değil
Seni sevmediğim gün
Seni anmadığım gün
Olacak iş değil
Balıklar denize muhtaç
Çiçekler toprağa ve suya
Umutsuz yaşamıyor insanlar
Dal yapraksız olmuyor
Meyva ağaçsız

Tanrı bizsiz Tanrı değil
Biz Tanrı'ya muhtacız
Ve ben de sana muhtacım sevdiğim
Su gibi, ekmek gibi
Adın dudaklarımda
Bir sabah uyanınca
Nefes alabilmek gibi
Her günüm seninle geçsin
O güneşe en yakın
Kimsenin varamayacağı bir dağbaşında
Uçsuz bucaksız uzak denizlerde
İnsan ayağı değmemiş ormanlarda
Uzaklarda, en uzaklarda
O gemilerin uğramadığı limanlarda
Işığım ol, alınyazım ol benim
Vatanım ol, evim ol
Yeter ki bir ömür boyu benim ol
Her günüm seninle geçsin

Ümit Yaşar Oğuzcan

naren · 04-14-2007

çok güzel bir şiir, paylaşım içiin teşekkürler

04-13-2007	#1
puslu	Her Günüm Seninle HER GÜNÜM SENİNLE Güzel olan Her günü seninle tekrar tekrar yaşamak Erimek yarını olmayan zamanlarda Durdurmak bir yerde bütün saatleri Bütün kuralları kırıp parçalamak Sonra varmak o yerlere Mevsimlere dur demek Kar yağarken çiçek açtırmak ağaçlara Güneşi bir akşam saatinde tutup bırakmamak Sonra doldurmak ayışığını kadehlere Delicesine içmek Ve unutabilmek her şeyi ansızın Sevmek seni en yücesiyle sevgilerin Birlikte geçmiş, gelecek bütün çağları aşmak Güzel olan Sevmek seni Tanrılar gibi Seninle Tanrılaşmak Bir gün bu akan sele dur diyeceğim Göreceksin Ne bu şehirler kalacak Ne bu duygusuz sürü Bu korkunç kalabalık Her vapur seni getirecek bana Bütün istasyonlarda seni bekleyeceğim Kapılar sana açılacak Senin için söylenecek şarkılar Şiirler senin için yazılacak Her evde bir resmin Her meydanda bir heykelin olacak Ve sen kimi gün bir rüzgar gibi Kimi gün denizler gibi, bulutlar gibi Kopup ötelerden, ötelerden Yalnız bana geleceksin Bir gün bu akan sele dur diyeceğim Göreceksin Ben eskimeyen tek güzelliği sende gördüm Sende buldum erişilmez hazları Yanında sıyrıldım korkulardan, yalanlardan Duyguların en ölmezini sende duydum Susuzluğum dudaklarında dindi Yalnızlığım ellerinde Çoğu gün unuttum açlığımı Sende doydum İlk defa seninle bütünlendim, anlıyor musun Anladım yaşadığımı her nefes alışta Seninle geçtim bütün zamanlardan Seninle var oldum Eridim seninle bir sonsuz çalkanışta Boynunda bir yer vardır ben bilirim Ne zaman oradan öpsem değişir gözlerinin rengi Yanar dudakların, terler avuçların Dökülür kapkara bir aydınlık gibi omuzlarına saçların Gitgide artar kalbinin vuruşları Bir musiki halinde dünyamı doldurur Ansızın bütün sesler kesilir Zaman durur Bir başdönmesi başlar o en yükseklerde Her gün seninle yeniden varoluruz Eriyip kaybolduğumuz yerde Sesini duymadığım gün Yaşanmış değil Açan çiçek değil Öten kuş değil Yüzünü görmediğim gün İçimde yıldızlar sönük Güneşler güneş değil Seni sevmediğim gün Seni anmadığım gün Olacak iş değil Balıklar denize muhtaç Çiçekler toprağa ve suya Umutsuz yaşamıyor insanlar Dal yapraksız olmuyor Meyva ağaçsız Tanrı bizsiz Tanrı değil Biz Tanrı'ya muhtacız Ve ben de sana muhtacım sevdiğim Su gibi, ekmek gibi Adın dudaklarımda Bir sabah uyanınca Nefes alabilmek gibi Her günüm seninle geçsin O güneşe en yakın Kimsenin varamayacağı bir dağbaşında Uçsuz bucaksız uzak denizlerde İnsan ayağı değmemiş ormanlarda Uzaklarda, en uzaklarda O gemilerin uğramadığı limanlarda Işığım ol, alınyazım ol benim Vatanım ol, evim ol Yeter ki bir ömür boyu benim ol Her günüm seninle geçsin Ümit Yaşar Oğuzcan

04-14-2007	#2
naren	çok güzel bir şiir, paylaşım içiin teşekkürler