Taşlama

Sana yazacaklarım sil sil bitmezken,
vazgeçilen sevdaya şiir gerek
Bana sen gerek diye çıkılan yollar kapansın artık
İçimin ufku mu kapalı,
sen misin iz bırakmadan giden?
Neyleyim durmuşsa saatler

Santim santim azalır mı insan?
Yokluğa boyun eğmek nafile
Satır aralarında altı kırmızıyla çizilen
yığınlarca isyanın baş harfisin
İsmi lazım olmayan gecelere binlerce beddua sığdırdım,
yüreğimden sağ çıkmana imkan yok
Cümlelerim seni taşımaktan yorgun düştü
‘’Yetti artık, gel gayrı’’ demektense,
bu akşam yağmur yağdığında,
o şarkı çaldığında
ve dolunay doğduğunda,
koskoca bir küfür olurum geçmişe dair
Söylesem ağzımdan taşacak,
söylesem boyumu aşacak
Belki bugün inkar ederim seni
Tokata doysun yüzünün tüm çizgileri