Ömrümsün

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

Her gün yanında olamamaktan korkuyorum

Sesini duyamamaktan

Seni görünce sana alışmaktan da korkuyorum

Nedense sensizlikten de korkuyorum

Bir gün hoşça kal demenden

İstemesem de;

Bir gün bir gül gibi

İçimde solmandan korkuyorum

Hafızamda bırakacağın hatıralardan

Hatıralardan kaçamamaktan

Adını unutamamaktan korkuyorum

Ah be güzelim;

Ben seni sevmekten korkuyorum

Benimkisi sadece bir sevda

Göz yaşlarımla söndüremediğim

Korkularımı yenemediğim

Söyleyemediğim

Fakat kendimi tükettiğim

Ve beni;

Yedi kat yerin dibine sokan

Utandıran korkutan

An be an içimi yakan

Cesaretsiz bir sevdan

Bu nasıl bir sevda ?

Anlayamıyorum

Ah be güzelim;

Ben seni sevmekten korkuyorum

Biliyor musun;

Aklımdan hiç çıkmıyorsun

Sen benim;

İmkansızlar bahçesinden koparttığım

Edâlı gülümsün

Hiçbir zaman koklayamayacağım

Adını söylerken burkulacağım

Sevmekten hep korkacağım

Fakat ömrüm boyunca unutmayacağım

Edâlı gülümsün

Ah be güzelim;

Aslında sen benim

Kendi ömrümsün

Gerçek mutluluğu buldum seninle

Ölmek istiyorum teninde

Ölmek istiyorum gözlerim gözlerinde

Ve bir gün seni tanıdım işte

Nasıl oldu bilmiyorum

O gün benim için

Gerçek bir mutluluktun içimde

Sonra her yerde sen vardın

Ben beni unuttum seninle

Yetmedin bana daha çok istedim seni

Yokluğunu çok hissettim ama;

Hiç yılmadım ve belli etmedim sana

Yine de mutluydum işte

Çünkü sevdayı ve hasreti öğrettin bana

Yandım bir kere tâ derinden

Burada tomurcuklar açmaz sen yokken

Rüzgar esmez güneş hiç doğmaz

Şehrin bütün yağmurları içime yağar

Sel olup yüreğimi sular

Orada sen varsın

Yani bir gül fidanısın

Her gün biraz daha seviyorum

Ve içimde öyle büyütüyorum

Her an sevgimi veriyorum sana

Çünkü biliyorum;

Sevgiyle büyütülen bir gül

Asla solmaz iki cihanda

Gerçek mutluluğu buldum seninle

Ölmek istiyorum teninde

Ve ölmek istiyorum gözlerim gözlerinde

Seni sevmek;

Bir menekşeyi koklayıp gülmektir

Bir güle dokunmaktır bir de öpebilmektir

Her yeni gün hayatı biraz daha sevebilmektir

Üzüntüye dair her şeyi silebilmektir

Feza' dan dünyayı seyredebilmektir

Seni sevmek;

Hayata gülmektir

Geceleri yıldızların arasında olduğunu bilmektir

Gündüzleri içimde yaşadığını hissetmektir

Seni sevmek;

Her gülüşün için bin defa ölebilmektir

Yokluklar silip varlığı cana getirmektir

Bir güvercin misali özgürce uçabilmektir

Bal dudağından dökülen

Tane tane sözlere güvenebilmektir

Seni her an düşünebilmektir

Hep yanımda olduğunu zannetmektir

Uğrunda seve seve her şeyi feda edebilmektir

Yani seni yaşamaktır

Hayatı her an gönlünde paylaşmaktır

Seni senden almaktır

Tüm bu güzelliklere rağmen

Benim için; Seni sevmek

Zamanı durdurabilmek kadar da

İMKANSIZDIR

Her ânımda sen varsın

Ve ben ne zaman şiir yazmak istesem

SendenBAŞkasına yazmak istemiyorum

Bitmiyorsun içimde bitmiyorsun

Arttıkça daha çok artıyorsun

Ne zaman gözlerim buğulansa

Uzaklara dalıyorum

Bir başkası için hiç ağlamadım

Senden başkasına da ağlayamıyorum

İlk yağmurun toprağa düştüğü ân gibisin

Hani o taptaze toprağın mis kokusu var ya !

Bir daha böyle güzel kokmaz toprak bilirsin

Ben yağmur olsam sen toprak

Yaz kış demeden üzerine yağsam

Sen hayat versen tüm dünyaya

Ve her zaman böyle güzel koksan

Ay gibi doğdun gönlüme

Güneş gibi ısıtsan beni her üşüdüğümde

Gecelerde olsan gecelerde

Yıldızları kopartsam yüreğimden

Hasretle doldursam ellerine

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ömrümsün Her gün yanında olamamaktan korkuyorum Sesini duyamamaktan Seni görünce sana alışmaktan da korkuyorum Nedense sensizlikten de korkuyorum Bir gün hoşça kal demenden İstemesem de; Bir gün bir gül gibi İçimde solmandan korkuyorum Hafızamda bırakacağın hatıralardan Hatıralardan kaçamamaktan Adını unutamamaktan korkuyorum Ah be güzelim; Ben seni sevmekten korkuyorum Benimkisi sadece bir sevda Göz yaşlarımla söndüremediğim Korkularımı yenemediğim Söyleyemediğim Fakat kendimi tükettiğim Ve beni; Yedi kat yerin dibine sokan Utandıran korkutan An be an içimi yakan Cesaretsiz bir sevdan Bu nasıl bir sevda ? Anlayamıyorum Ah be güzelim; Ben seni sevmekten korkuyorum Biliyor musun; Aklımdan hiç çıkmıyorsun Sen benim; İmkansızlar bahçesinden koparttığım Edâlı gülümsün Hiçbir zaman koklayamayacağım Adını söylerken burkulacağım Sevmekten hep korkacağım Fakat ömrüm boyunca unutmayacağım Edâlı gülümsün Ah be güzelim; Aslında sen benim Kendi ömrümsün Gerçek mutluluğu buldum seninle Ölmek istiyorum teninde Ölmek istiyorum gözlerim gözlerinde Ve bir gün seni tanıdım işte Nasıl oldu bilmiyorum O gün benim için Gerçek bir mutluluktun içimde Sonra her yerde sen vardın Ben beni unuttum seninle Yetmedin bana daha çok istedim seni Yokluğunu çok hissettim ama; Hiç yılmadım ve belli etmedim sana Yine de mutluydum işte Çünkü sevdayı ve hasreti öğrettin bana Yandım bir kere tâ derinden Burada tomurcuklar açmaz sen yokken Rüzgar esmez güneş hiç doğmaz Şehrin bütün yağmurları içime yağar Sel olup yüreğimi sular Orada sen varsın Yani bir gül fidanısın Her gün biraz daha seviyorum Ve içimde öyle büyütüyorum Her an sevgimi veriyorum sana Çünkü biliyorum; Sevgiyle büyütülen bir gül Asla solmaz iki cihanda Gerçek mutluluğu buldum seninle Ölmek istiyorum teninde Ve ölmek istiyorum gözlerim gözlerinde Seni sevmek; Bir menekşeyi koklayıp gülmektir Bir güle dokunmaktır bir de öpebilmektir Her yeni gün hayatı biraz daha sevebilmektir Üzüntüye dair her şeyi silebilmektir Feza' dan dünyayı seyredebilmektir Seni sevmek; Hayata gülmektir Geceleri yıldızların arasında olduğunu bilmektir Gündüzleri içimde yaşadığını hissetmektir Seni sevmek; Her gülüşün için bin defa ölebilmektir Yokluklar silip varlığı cana getirmektir Bir güvercin misali özgürce uçabilmektir Bal dudağından dökülen Tane tane sözlere güvenebilmektir Seni her an düşünebilmektir Hep yanımda olduğunu zannetmektir Uğrunda seve seve her şeyi feda edebilmektir Yani seni yaşamaktır Hayatı her an gönlünde paylaşmaktır Seni senden almaktır Tüm bu güzelliklere rağmen Benim için; Seni sevmek Zamanı durdurabilmek kadar da İMKANSIZDIR Her ânımda sen varsın Ve ben ne zaman şiir yazmak istesem SendenBAŞkasına yazmak istemiyorum Bitmiyorsun içimde bitmiyorsun Arttıkça daha çok artıyorsun Ne zaman gözlerim buğulansa Uzaklara dalıyorum Bir başkası için hiç ağlamadım Senden başkasına da ağlayamıyorum İlk yağmurun toprağa düştüğü ân gibisin Hani o taptaze toprağın mis kokusu var ya ! Bir daha böyle güzel kokmaz toprak bilirsin Ben yağmur olsam sen toprak Yaz kış demeden üzerine yağsam Sen hayat versen tüm dünyaya Ve her zaman böyle güzel koksan Ay gibi doğdun gönlüme Güneş gibi ısıtsan beni her üşüdüğümde Gecelerde olsan gecelerde Yıldızları kopartsam yüreğimden Hasretle doldursam ellerine