Sana Biraz İzmir Gönderiyorum

bol köpüklü bir yalnızlık var gözlerimde
sabıkasız bir hüzün
bakire umutlar
sansürsüz düşler var
inanabileceğin kadar dikkatli bak
gözlerimde aşk’a dair bir şeyler var

sana biraz İzmir gönderiyorum sevgilim
beni özlediğinde İzmir’in gözlerine bak

geçenlerde bir falcı kadın yanaştı yanıma
“bakayım falına, dünya güzeli” dedi
“yok ablam istemem” dedim ama
yalanda olsa duymak/hoşuma gitti
bağışla o kadını mümkünse
ben senin güzelinim/kadın bunu bilemedi

sana biraz İzmir gönderiyorum sevgilim
beni düşündüğünde İzmir’in güzelliğine bak

her şarkıda biraz daha ölüyorum
sakın susturma beni/ne olur
ben ölürsem dirilebiliyorum
şarkılar tutuyor ellerimden,
çığlık çığlığa özlem kusuyorum
vakit doldu/dön gel artık
seni dilimde bir şarkıyla bekliyorum

sana biraz İzmir gönderiyorum sevgilim
bana doğru gelirken İzmir’in göğsüne bak

mayıs’ın çocuğuyum ben/hıdırellez’in çocuğu
bu yüzden ateşlerin üzerinden atlar durur yüreğim
saçlarım baharın rengindedir
gözlerimde toprak
ellerimde çiçekler biter
unutmayasın diye söylüyorum
bu çocuk kalmış kadının yüreği/yüreğinden geçer

sana biraz İzmir gönderiyorum sevgilim
seni unuttuğumu düşünüyorsan eğer/İzmir’in kalbine bak