Kum Ve Sal

En derimde aşk
Deniz boyu yürüyorum
Sulara serperek başımı
Güneş ve aşk başımda
Deniz boyu yanıyorum



Yalnızlık misali o çığlıkları
Elimde yosundan bir kördüğüm

Kumsal aşık, mArTı aşık,aşkım aşık
Güneş zamanın onikisine düşer
Ben sana düşerim
Adımlarım, gölgeleşen kumlara
Sert batar yüreğime
Esmerleşen belleğimde zamanın onikisine düşerim



Sessizlik yok
Hiç, olmadı
Ama ılık eser rüzgar
Dalga geliyor, gidiyor dalga
Sessizliği dinliyorken
Aşkım da soluk alır ve verir soluk


Aşkıma küsen olur
Ilık eser dünya
Gün dönerken
Kumlar batar bileğime
yıldızların geceyi yaktığı kadar yakar içimi
Sen aşık, başım aşık, ses aşık

Gülü gül yapan tenidir aşkı aşk yapan yeridir
yanıyor içim sönüyor içim
dalga dalga tüm geçmişliğim
bir ileri iki geri zaman
bir ileri iki geri sular ve sularda zaman
kumsalı sevgimin ve bitmemişliği yani
ve sularımda sızılı martılar
iri kanatlarını çırpar
ağlıyor balık yanıyor balık


derimde en derimde aşkım
bitmemişliğinde denizin
arıyor balık kovalıyor balık
gücenmiş yaşamları savunuyor balık
ıslanıyor kirpiklerim
ıslanıyor balık


o sevgilim
başını yukarı kaldır
yağan yağmurlarıdır ben mevsiminin,
ılık bir rüzgar sonrası
yüzüne vursun yüzüm
ve ellerin şarap sızısı,
yudumlayarak denizini
nereye sakladıysan geçmişimizi
kaçıyor balık kovalıyor balık

deniz boyu tütüyorum
dümenimde sıradan kırıklar
seviyorum aşkı
gözlerinin çizgisinden ufuk çizgisine
görüyorum aşkı
başı belli sonu hayal ettiğince
başı belli yanı belli
mevsiminde açan gülleri tanı
yapraklarını döker ve yemlerini balıkçılar
kaçıyor balık gülüyor balık
kamçılıyorken bakışların
gülleri bahçesinin
başımda kızıl bir güneş
kokulu bir sonbahar
akşamın en akşam saati
duruyor yıldız dönüyor dünya



Evrenin o çiçekleri
Suları ve karayelleri
Şairi ve seni
Dönerken dünya
Çeviriyor bizleri
Güneşe doğru çiçek
Kumsala doğru kum
Kumsala doğru sal
Kumsala doğru kumlar
Kumsala doğru sallar bizleri
dönerken dünya
duran yıldızlar kadar kayar aklım
sana doğru akar sular
gecenin dördü sana kayar
tüm kumları ve kırları
yalın ayak yaramazlıları
bahçeleri ve yalnızlıktır senfonisi
sevdiğim
en açmış çiçeği
seni kokluyorum


geminin suya değdiği yerde
kaçıyor balık, dönüyor balık


en derimde aşk
deniz boyu büyüyorum
görüyorum ve biliyorum pilden saatlerini
esip geçecek olan tüm o karayelleri
başkalaşıyor evim
duvarlarımı soyuyorum ya
ılık bir banyo sonrası gördüğüm tüm o hikayeleri
deniz boyu soyuyorum
seni seviyorum
bekliyorum hayalleri, karayellerini,denizyellerini
gölgelerini sonra
saklambaç gülüşlü çocukları
her biri
ılık başımın, ılık yağmurları
acıyor balık tadıyor balık

arıyor,
unutuyorum
ağır grisinde
görüyor martılar dönüyor martılar
mavisinde
kaçan balık, balık kovalayan
bense bir ırmak kadar uzun yürüyüşlerde
sertleşirken tozdan dünya
şiirsel bir devinisi misali
öylesi unutuyorum ki
terk edildim mi bilmiyorum
terk ediyorum ben gemiyi
yüzüyor balık soluyor,soruyor balık


sırılsıklam bir hecenin sonunda
dönüşümde açacak gonca gül
kumlar diken gibi
elim diken, bileklerim diken, yüreğim diken diken
rüzgardan yolları
çıkmaz saatleri
ne kokusu ne de korktuğu
odanın ışığı karanlık

ne yastığı ne yatanı
içim karanlık
ayrılık mevsimse
duruyor sahil dönüyor dünya

usulca gittin
anlamadım
usulca düştün yanımdan
bakışlarım usul usul yere değer
usulca kayar kalemim
yıldızlar kayar
içim usulca acır ve açılır perdeleri o evlerin
kemiklerin ve kirpiklerin uzarken usulca
yaşın usul usul kayar
usulca sıyrılır yıldızlar
çıplak kalan geceden
usulca yanar söner usulca
ve usulca terk ettin beni
anlamadım
akan sular usulca yanar
o usluca boyun eğer
usulca kaçar
öyleyse bir şişe daha şiir
kadeh pençeli tüm aşıklara adadığım tüm bahçelerim
usulca yanar
bence yanar
sen de yanar
bende yanar

ve denizinde mehtaplanan aşkım
demleniyor tüm kumrallığım
gülü gül yapan tenidir
seni sen yapan yeridir
deniz boyu sessizliğim
hiç olmadı
sensizliğime karıştı dalgalarım
deniz boyu tufandayım