Nazen De Melal

içimin suretsiz sevdası
nazlı hüznüm benim
ayrılıkların ayazına düşmüş nemli dudaklarım
ertelenmiş sevmelerimin ilk ve son noktasısın sen
Gözlerimi sensiz düşlere hiç kapamadım
yıldızlar bile eksildi de gönlümün göğünden
sen hiç eksilmedin nazlı dileğim

dilimde senin ateşinden geçmiş kelimeler
yakıyor boğazımı
Hikâyelerim bitmedi henüz sana dair
mevsimlerim yeni uyanıyor
gitme, sana yanan yüreğimden
en fazla bana yakın, en çok benden uzak gözlerin
elimde kırık dökük cümlelerimle hep sana gelişim bundandır
yasaklı cümlelerin ardında
kıvranıyor gecelerim
bakma gözlerime öyle azrailin olmasın sesim
NAZEN DE MELAL nazlı hüznüm benim

daha kaç yalnızlık vursamda ruhuma
sana sustuklarımı konuşuyorum
sesimin en içli yanından
eski bir yaranın adıdır sende kanayan

sahibinde kaybolan düşler kaldı ruhumda
düşlerken kaybettim hayatı
bunca acı çekilmez bunca sevmeyince
sen hep bende kal can yaram

ahh yar!
kalemime vuran efkarım benim
kırık dökük cümlelerim
sol yanımda kanayan bir şair sancısı
sen içimdeki züleyha
Yusuf yüzlü suretlerde can bulan

senden kalmış bir mühürdür gözlerimde hüzün
senden kalmıştır bu sessizliğim
içimin acıyan yanı
takati kalmadı sensizliğimin

NAZEN DE MELAL nazlı hüznüm benim
en güzel cümlem sensin
senden kalan her öykü titrer içimde
sığlığıma şiir genişliği sunan da sensin

Gitme benden nazlı hüznüm
ömrüme yazılmış düşüm
körpe sevdalar düşsede bozgunlarmın yalnızlığından
yarınımsın,sızımsın

gözlerinde yitik bir şiire başladım
kendi öz yazımla, senden kalan yanımdan
her köşe başında bir hüzün bekler beni
başlığında senin adın yazan


Sürmeden gözlerime yaşanmışlıkları
gir dizelerimden genzime
sensiz geçmesin hiçbir harf içimden
sesim sesinde
ıssız bir hüzün olsun

NAZEN DE MELAL
nazlı hüznüm benim

yürümeye mecalim yokken
koşmamı isteme benden

Anla ki en güzel cümlem sensin

Nazlı hüznün ömrümden eksilmesin