Gül Simaya Serenat

Bakışların gözümde yanan kandil daima
Bazen çayımdaki dem her dem gönlüme hüma
Nisan yağmurlarıyla yağ gönül toprağıma
Ey adı gülden mülhem melek soylu gül sima!

Sorsalar güzel diye seni misal veririm
Yağmurunda ıslanır gözlerinde eririm
Ne taht ne taç isterim senden başka cihanda
Bir tebessümün için dağları deviririm

Sana dair ne varsa benim için mukaddes
Seni söyler hurufat seni ilham eder ses
Sana mekan yüreğim aşka ebedi adres
Seni solur ciğerim zamana nefes nefes

Bu ihtiras bu sürgün biter mi acep bir gün
Senle dolu ömrümde meçhul ati belli dün
Yollar kürtün bağlamış ufuklar sisli puslu
Bir selâmın gelirse benim için o düğün

Gözlerin bir efsane şiirlerimde ahenk
Seni anlatır bana yedi tepe yedi renk
Veda bile etmeden çekip gittin ansızın
Çiçeklerin içinde ancak güller sana denk