Efsunlanmışım

Beyazdır, temizdir diye karlara uzanmışım
Donmuşum soğuktan, ölmüşüm kimse kaldırmamış cesedimi
Karlara uzanmışım beyazlığına kanmışım, ölmüşüm kimin umurunda

Dağ diye yaslanmışım, güvenmişim, sırtımı vermişim,
Sen çığ olup yığılmışsın üstüme
Boğmuşsun beni kendinle
Kimse kurtarmak için beni, almamış eline bir kazma, bir kürek
Haydi, öyle olsun ama şunu bil; bu da bir can, bu da bir yürek

Gül diye koklamışım gecelerce, saatlerce
Adını anmışım günlerce hece hece
Sarmışım seni tüm bedenimle, üstelik dikenlerini göre göre, bile bile
Kimse dur dememiş, duymamışım, duyamamışım
Efsunlanmışım
Yanmışım
Yanılmışım…