Avunmak Zor Güzelim Nerdesin

Seni seviyorum demiştin bana
O sözü ilk gün koydum defterimin arasına
sen çok yakışıklısın müthişsin derdin
ben özenle koyardım defterime
her güzel sözler, fısıltılar, öpücükler,
hiç açmadım o defteri senden ayrılana kadar
Sen ölmedin aşkım ölemezsin de
kalbim senin toprağın kadar sakin değil
gözyaşlarım toprağını yeşertiyor
yastıklarım yorganım yatağım bana küs
Sabahları ya bir koltukta ya yerde halıda
Uyanıyor sensizliğe
Geçmiyor hüznüm geçmiyor sevda acım
Keşke ayrılsaydık da uzaklarda olsaydın
Bilirdim yaşadığını ferahlardı şu gönlüm
Aşkım sevgilim birtanem
Dün defteri açtım ilk kez
Seni gördüm sayfa sayfa
Dokundun ellerime öptün dudaklarımdan
Yetmedi…
Sarıldım sen diye aşk defterime
Ama yine yetmedi
Sen gelmiştin yanıma sanki
Yok inan yetmedi
Sen kokuyor sayfalar her sayfa açışımda
Seni artık sayfalarda ziyarette ediyor gözlerim
Yetmese bile…
Özlüyor satırlara her dokunuşta seni yüreğim
Varlığın sayfalarda sen ise başucumda
Unutmak çok zor tenini
Avunmak zor güzelim
Nerdesin…