Nefreti Aşmak İçin Affetmelisin .

Nefreti Aşmak İçin Affetmelisin Nefreti aşmanın tek yolu var: Affetmek
Başkalarını affettiğimizde biz özgürlesiriz

Nefret yaşamdan zevk almamızı, insanların güzel yanlarını görmemizi
engeller Hiç kimse saf iyi ya da saf kötü değildir Salt kötülükleri
görmek bir süre sonra şüphe, depresyon ve umutsuzluk denizinde boğar
insanı

Nefret dolu bir yaşam, mutsuz bir yaşamdır Affetmek insanı
derinleştirir

Affetmek için, insanın ruhsal ve zihinsel olarak kendisini hazır
hissetmesi gerekir Çünkü affetmek bir seçimdir

Kimsenin zorlamasıyla affetmek mümkün değildir Affetmek bir
süreçtir

Birdenbire affedişler bile bir sürecin ürünüdür

Affetmeyi seçtiğinizde kimse size borçlanmayacaktır Yani koşullu
affetme yoktur Diğer insanın da sizi affetmesini, değişmesini veya
sizin istediğiniz gibi olmasını beklemeyin

Affetmek bir seçimdir Amacı sizin rahatlamanızdır, sizin
özgürleşmenizdir Nefret duyduğunuz kişinin yaşıyor ya da ölmüş
olması sizin affetme sürecinde duyduğunuz acıların yoğunluğunda bir
farklılık yaratmayacaktır O acılar sizin acılarınız

Affetmek kolay değildir Fakat özgürleşmek için gereklidir Çoğu
insan affetmenin nefret ettiği kişiyi suçsuz ya da haklı bulduğu
anlamına geleceğini sanır

Oysa affetmek, geçmişteki anıların boyunduruğundan kurtulmak,
yaşamımızı kontrol altında tutmasına son vermek demektir

Affetmek, o kişiyi sevmek değil
Affetmek, o kişiyle konuşmak zorunda olmak değil
Affetmek, o kişiyle ilişkiyi sürdürmek değil
Affetmek, o kişinin beklentileri doğrultusunda davranmak değil
Affetmek, o kişiyi kucaklamak değil
Affetmek, o kişiyi suçsuz bulmak değil
Affetmek, o kişiyi haklı bulmak değil
Affetmek, o kişinin verdiği zararları telafi etmek için çaba
göstermemek değil

Affetmek kırgınlığın, küskünlüğün, nefretin hapishanesinden özgürlüğe
kavuşmaktır

Affetmek artık acıyı hissetmemektir Yapılanları zihinsel olarak
unutmak zaten mümkün değildir

"Duygusal unutma" affetmenin diğer adıdır