´´ Ben Anlatırım Yokluğunu Yüreğime Uygun Bir Dille . .

İçim Acıyor

Geçer Geçer Elbette Ya Hiç ummadığım bir yerde yeniden sızlamaya başlarsa ?

Tadımdın
Acımdın

Haydi şimdi son olsun

Senle doğmayan ben senle ölmeyeyim Al acımı giderken Ver tadımı silerken
Ah gönül Akıt içine bu sancıyı!
Hak ettin ! Yan için için
Bir gece bir anlık nefese verirken geleceğimi tıkamamalıydım hayata bu kadar kulaklarımı

Seveceksem şimdi sevmeliyim; demekle yürümezmiş hayat anladım
Haydi şimdi son olsun

Kapayayım gözlerimi sıkıca Çarp kapıyı çık git! Sağır olayım gelişlerini duymadım gitti diyeyim Kör olayım gözyaşlarını görmedim üzüldü diyeyim
Ah gönül Bat yalana
Hak ettin Yan için için
Bir gülüşe kurban olurken kapamalıydım hayata bu kadar gözlerimi

;Sen ol Yeter bana; demekle var olunmazmış anladım

Bu son içtiğim kadeh olsun şerefine yada şere*sizliğine
Bu son gözyaşı son sancı olsun
Sevmiyorum işte Sevmiyorum
Ah gönül bu kendine son yalanın olsun
Yok bir bedel daha ödeyecek dermanım Yorgunum Sana bile sarılamayacak kadar çok yorgun Bedenim kan revan içinde Ruhumda bir sahipsizlik
Biri gelsin tutsun elimden diye öylece bekliyorum en olmaz yerde En görülmeyecek yerde

Yeniden başlasın diyecek kadar yok işte gücüm
Bir şeyler başlayacaksa yeniden ne olursun bu biz olmayalım
Bir son daha mı Tükenirim bu defa
O zaman annemin kokusu bile sarmaz sensizliği
Babamın geçicek demesi bile ferahlatmaz içimi

Haydi şimdi son olsun
Sen sessizce git içimden
Ben anlatırım yokluğunu yüreğime uygun bir dille