Rüyan Çağırdı

Bogazın güzel gece manzarasının tadını çıkarmak, teknenin en güzel yerinede yer almak için heyecanıyla, binip, seçtiğim ilk güzel yere oturdum Mevsimin yaza dönmesi ile birlikte, gözlerimde pırıltı, kalbimde büyük bir heycan vardı Bir sürü yakın çevremden insan olucaktı o gece Bir hafta önce olan doğum günümün neşesini hala içimde cıvıl cıvıl hissediyordum Kırk gün kırk gece kutlamaları gibi, bitmemişti dogum günü kutlanmalarım

Tekne tam kalkmak üzereyken birden sen bindin Yanında tanıdığım bir arkadaşın ve tanımadığım başka bir kız Tanışalı iki hafta olmasına rağmen, o dakikaya kadar sana karşı ne hissettiğimi fark etmemiştim Beni görmemiştin, ve ben sana uzaktan bakarken birden bire heycanlandım O gece özel bir gece olduğu için, beni daha önce hiç görmediğinkadar şık giyinmiş, en güzel boyalarımı yüzüme sürmüş, evden çıkarken en tatlı gülüşümü yüzüme yerleştirmiştim Kendimi sana göstermek, beğendirmek istedim Birden kelebek gibi olamaya başlayan kalbime şaşırdım Bu şaşkınlıkla, kelebeğin o sessiz ama renki kanat seslerini sana hissettiriceğimden korktum Seni izledim bir süre, ne kadar tatlı ve yumuşak bakışlı gözlerin, pozitif bir elektriğin varmış, o zaman farkettim Bir an utandım senden, yanına gelemeye cesaret edemedim Sonra neyse teknenin hareket etmesi ile insanlar yerlerini değiştirmeye başladır, iki insan arasından uzanıp sana selam verdim Biraz şaşırmış, birazda görüceğini zaten biliyordun havasıyla gülümseyip, “Naber?” dedin Uzaktan inince konuşuruz işaretimle, başını onaylar gibi salalyıp tekrar, yanında ki arkadaşlarınla konuşmaya devam ettin

O en sevdiğim boğazın bir tarafından diğer tarafından geçişte ilk defa zevk almak yerine, hadi bir an önce öbür tarafta olalım coşkusu ile karışmıştım İndiğimizde bütün duyguları aynı ayda yaşıyordum Bir sürü arkadaşım olacaktı, İstanbul’un diğer yakasında, aralarında uzun zamandır görmediklerim, sadece beni görmeye, davetimi kırmayıp incelik olsun diye gelenler ve zaten orada olan ve bir an önce gelmemi bekleyenler ile dolu olduğunu biliyordum O kadar insan içerisinde daha iki hafta önce tanıştığım bir insanla uzun uzun ilgilenmemde çok göze batacak, sadece beni iyi bilenler değil, sen bile anlayacaktın ilgimi Nasıl kuracaktım bu dengeyi, onu düşünüp duruyordum


Tekneden iner inmez gece başlamıştı bile Bir taraf ve diğer taraf arasında ne kadar çok fark vardı On dakikalık ufak bir deniz yolculuğu ile birden başka dünyanın içinde oluveriyordun Kalabalığın içerisine karıştığımda hala aklımda sen vardın Önce görmem gerekenleri görüp sonra seni bulup yanına gelmeyi planladığım gibi gerçekleştirdim Biraz yalnız sohpet edip, seni daha yakından tanıyabilmek için bundan güzel fırsat olamazdı En güzellerimleyedim ya birde, çok daha rahat ve kendimden emin olabilrdim

Fakat sandığım kadar uzun yanında kalamadım O heycanla başlayan gece, ardı ardına felaketlerle devam ederken bir an seni unuttum Hayatımda benim için büyük, önemli şeylerin bazılarının o gece biteceği, bazılarının başlayacağı hiç aklıma gelmemiş, hangi birşeyle uğraşıcağımı düşünürken, birden seni unutuvermiştim Tam kendime gelip, bir an olaylara mola verdiğimde hemen seni aramaya koyuldum Ama yoktun ve çoktan gitmiştin

Ertesi hafta ve aylarda seninle sadece bir kere daha baş başa sohpet etme şansımız oldu
O konuşmayı çok iyi anımsıyorum, ve çok değişik yerlere giden değişik bir sohpet
Emin değildim, oturmamı isteyip istemediğinden, o yüzden biraz şansımı zorlayabildiğim kadar zorladım

O günden sonrada her gün, her sabah olmasada gün içerisinde bir kere ufakta olsa selamlaştık uzaktan Çoğu günler aklıma bile gelemdin, bazı günler aman canım hiç olur mu, bende ne düşünmüşsüm dedim İlginç olan hiç tam rahat olamadım yanımdan geçerken bile Genede seninle ayak üstü sohpet edicek bir şey bulamadım hiç Oysa uzun sohpetler edip, seni tanımak, seninle samimi olmak isterdim Ben ki konuşmayı bu kadar seven, bu kadar cebinde hazır kısa sohpetleri dolu olan ben, seninle “Merhaba, nasılsın?” dan fazla birşey konuşamadım Tıkanıyordum, kelimeler aklıma gelmiyor, sanki nedesem boş ve saçma gelecek gibi, aklıma söyleyecek hiç birşey gelmiyordu O zaman hemen yanından geçip gitmeme devam ediyordum

Bazen, nadiren, o selamlaşmalar arasında, bir takıma, bir kıyafetime ufak tefek iltifatlar ederdin, “Ne şirin birşey Pantalonun çok güzel Gömleğin çok yakışmış Bileziklerin kıyafetine ne kadar uyumlu Üzerinde ki ile elinde ki dosya aynı renklerde ne cici” gibi Tahmin edebiliyordum zaten senin o ağır ve efendi duruşundan ince bir erkek olabileceğini O yüzden çok şaşırmıyor aksine, diğer kızlarada bu tip ufak iltifatlarda bulunduğunundan emin olduğum için üzerime alınmıyordum bile Çünkü sende beğenseydin beni, sen söze başlardın, bu ufak selamlaşmalarda tıkanmazdık Bir adım bana doğru attığını bir hissetsem sana on adım atardım ama Atmadın İçinde bulunduğumuz çevreden dolayı, ben eğer sana doğru bir adım atarsam ve karşılık almazsam sonra oalcaklardan korktuğum için cesaret edemiyorum Acaba sende mi böyle düşünüyorsundur diye muhakeme yapmıyorum bile Sadece senin gözünde, daha çok ufakcık bir kız olduğumu düşünüyorum Bilmiyorsun ki sandığından daha yaşlı bir ruha sahibim, tanımıyorsun ki beni Tüm bu düşünceler karışmadan bir birine, uzun zaman önce vazgeçmiştim senden, hayalini bile kurmamıştım

Ama son haftalardır, bazı geceler rüyalarıma girmeye başladın
Sabahları aklımda sen ile uyanmak çok komik, çok tuaf geldi bana Ne gördüğümüde hatırlamıyorum, ama son zamanlarda aklımda sen, rüyamdan kalan tatlı bir tebessümle uyanıyorum İlk defa geçenlerde acaba dedim, insanların ruhları özgür olurlar ya uyurken, sende beni mi görüyorsun rüyalarında, beni mi çağırıyorsun rüyalarına? Çünkü uzun zaman önce aklımdan çıkarmıştım seni Birden aklıma gelmen bir tuaf

Aylar geçti, mevsim ikinci dönüşüne başlamak üzere ve ben hala o gece o kadar kötü şeyin arasında bir tek güzel olan şeyin senin olduğunu düşünüyorum Hala o gecenin en heycanlısı, en masum ve tatlı duyguları olarak sen kaldın aklımda Bu sabah yanından geçerken yine diyecek birşey bulamadım İçime duran temiz sen, nasılsın diyip yoluna devam etti