Biz Diye Bir Şey

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

" Bana bir 've' kadar uzak olduğunu düşünürdüm
sen ve ben

İşte bu yüzdendi biz olma çabası

Bu çabanın içinde sen,
seni sen yapan herşeyinle vardın artık;
ben, beni biliyordum zaten

Seni tanıdığım ölçüde sen sen oluyordun
ve tanıdıkça seni büyüksedim içimdekini

Sonra, çölleşmiş yüreğimde bir kaktüs oluyordun
yüreğimdeki susuzluğa çare olan

Bezen sen isimli bir yıldız karanlığımı aydınlatan;
gündüzümde sadece görmek isteyenlerin görebildiği kamerim oluyordun oluyordun,
hem de dolunay haliyle; yani farkındaydım ben senin

Velhasıl ne kadar aydınlık varsa evrende,
adından geçiyordu
ve sen her geçen gün büyüyordun yüreğimde,
herşeye rağmen

Yüreğim bendim,yüreğimdeki de sen
yani sen ve ben
yani biz

vakitsiz, sorgusuz bir gelişti seninkisi!
sen dışında herşeyin farkındayken,
tek bir soruyla giriverdin yüreğime

Sonra,yüzlerimizde on iki başarısı mutluluğu
ardından var oluş mücdelemiz

Her bir bedende var olmaya çalışan iki ayrı yürek
Artık yarım sol yanımdın
Artık seni sen yapan şey değil,
beni ben yapanlar değildi bizi bize yaklaştıran

Artık bizi biz yapan şey vardı;
Sevgimiz!
Başlangıcımız, içimizdekini bitirmek için değil
büyütmek içindi,
ve zamanı dikenlerimizin törpüsü diye seçtik
o olmadığını düşündüğümüz dikenlerimizin

yoktu bizde zaman diye bir şey biz bizimleyken

Madem emek istiyordu sevgi büyümek için,
büyütecektik onu

Bir kere uzatılan el tutulduysa bırakılmayacaktı

törpü diye seçilen, bizde olamayan zaman
gübre oldu dikenlerimize
Bırakılmayacağı söylenen eller
daha tutulmadan bırakıldı!
Zıtlar var edermiş birbirini
geceyle gündüz,aşkla nefret, sen ve ben gibi
ama var oluş mücadelemizde bile var edememişiz bizi
var diyememişiz!
Oysa ne kadar da zıttık ve
bir o kadar da eştik birbirimize!
Yaşantımız, sevgiye özlemle eşti
özlemlerden öteye adımlar kilitlendi

Hiçbir şey sonsuz değildi
ve herşey başladığı yerde son bulurdu
başladığımız yerdeyiz şimdi

di'li geçmiş zamanlarda yaşarken sanırım
sanılardan öteye geçemedik

Bu yüzdendi içimizden taşan özlem volkanları

ne sen beni seviyor-dun ne de ben seni,
içimizdeki, var olduğunu sandığımız
aşk isimli bir sanıymış
aşk isimli bir kurşun!
ve acıtırmış iyileşince kurşun yarası!
canım acıyor şimdi

unutuyorum ben seni
ve kim bilir belki unutmuşumdur!
Her ayrılık, kopan her parça iz bırakır
şimdi üreğimde koca bir iz var!
ve aklımda tek şey;
Biz,birbirimize çarpılmış birler değilmişiz
Biz,birbirimizin toplamından başka bir şey değiliz

sen ve ben

şimdi,
bana bir 've' kadar uzak olduğunu düşünüyorum
bana bir yıldız kadar yakın!
şimdi, savaşımdam galip gelen yanlış anlaşılmalar!
yani yokmuş
BİZ diye bir şey

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Biz Diye Bir Şey " Bana bir 've' kadar uzak olduğunu düşünürdüm sen ve ben İşte bu yüzdendi biz olma çabası Bu çabanın içinde sen, seni sen yapan herşeyinle vardın artık; ben, beni biliyordum zaten Seni tanıdığım ölçüde sen sen oluyordun ve tanıdıkça seni büyüksedim içimdekini Sonra, çölleşmiş yüreğimde bir kaktüs oluyordun yüreğimdeki susuzluğa çare olan Bezen sen isimli bir yıldız karanlığımı aydınlatan; gündüzümde sadece görmek isteyenlerin görebildiği kamerim oluyordun oluyordun, hem de dolunay haliyle; yani farkındaydım ben senin Velhasıl ne kadar aydınlık varsa evrende, adından geçiyordu ve sen her geçen gün büyüyordun yüreğimde, herşeye rağmen Yüreğim bendim,yüreğimdeki de sen yani sen ve ben yani biz vakitsiz, sorgusuz bir gelişti seninkisi! sen dışında herşeyin farkındayken, tek bir soruyla giriverdin yüreğime Sonra,yüzlerimizde on iki başarısı mutluluğu ardından var oluş mücdelemiz Her bir bedende var olmaya çalışan iki ayrı yürek Artık yarım sol yanımdın Artık seni sen yapan şey değil, beni ben yapanlar değildi bizi bize yaklaştıran Artık bizi biz yapan şey vardı; Sevgimiz! Başlangıcımız, içimizdekini bitirmek için değil büyütmek içindi, ve zamanı dikenlerimizin törpüsü diye seçtik o olmadığını düşündüğümüz dikenlerimizin yoktu bizde zaman diye bir şey biz bizimleyken Madem emek istiyordu sevgi büyümek için, büyütecektik onu Bir kere uzatılan el tutulduysa bırakılmayacaktı törpü diye seçilen, bizde olamayan zaman gübre oldu dikenlerimize Bırakılmayacağı söylenen eller daha tutulmadan bırakıldı! Zıtlar var edermiş birbirini geceyle gündüz,aşkla nefret, sen ve ben gibi ama var oluş mücadelemizde bile var edememişiz bizi var diyememişiz! Oysa ne kadar da zıttık ve bir o kadar da eştik birbirimize! Yaşantımız, sevgiye özlemle eşti özlemlerden öteye adımlar kilitlendi Hiçbir şey sonsuz değildi ve herşey başladığı yerde son bulurdu başladığımız yerdeyiz şimdi di'li geçmiş zamanlarda yaşarken sanırım sanılardan öteye geçemedik Bu yüzdendi içimizden taşan özlem volkanları ne sen beni seviyor-dun ne de ben seni, içimizdeki, var olduğunu sandığımız aşk isimli bir sanıymış aşk isimli bir kurşun! ve acıtırmış iyileşince kurşun yarası! canım acıyor şimdi unutuyorum ben seni ve kim bilir belki unutmuşumdur! Her ayrılık, kopan her parça iz bırakır şimdi üreğimde koca bir iz var! ve aklımda tek şey; Biz,birbirimize çarpılmış birler değilmişiz Biz,birbirimizin toplamından başka bir şey değiliz sen ve ben şimdi, bana bir 've' kadar uzak olduğunu düşünüyorum bana bir yıldız kadar yakın! şimdi, savaşımdam galip gelen yanlış anlaşılmalar! yani yokmuş BİZ diye bir şey