Zizil Parmaklım

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

Ne kimseye boyun eğdim
Ne Allaha yüzümü döndüm
günahtan parçalandı ömrüm
günahtan kanadı gözlerim

Ne kimseye ömür verdim
ne ömür aldım kimseden
sevdim dolu dizgin sadece
çimenlere uzanıp seyrederken gökyüzünü
yüzünü gördüm maviliklerde

Ne kimseye bir ah ettim
ne küfürler savurdum peşinden
usulca ve inatla sevdim insanları
daha fazla bazılarını
utanıp insanlığımdan
aşık oldum

Ne kendime suskun sözler bıraktım seslerde
ne sustum sesler karşısında
dimdik sevdalar gördüm
aklıma inat kadınlar gördüm
gördüğümü sandıklarımın içinde bir sen
usulca sokulup utançla öptün

Şarkılar biriktirmeye başladım
parmaklarımın arasında
gözlerinin karasında
kendime masallar anlattım

Bir tek sen anlamadın söylediklerimi
bir tek sen boş diyerek bütün bunlar
bi tek sen susturdun kelimeleri

Önce parmakların dokundu dudaklarıma
yanan ellerinin arasından
dudaklaın parladı ay gibi
kapkaranlık gözlerimden
dudakların dudaklarıma aktı

Ne bir şarkı ezberleyebildim
ne bir şiir
senin içinde olmadığın hergün bir zifr
senin içinde olmadığın har an bir zehir

Ama sen bunları da anlamayacak
bunları da yok sayacaksın

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Zizil Parmaklım Ne kimseye boyun eğdim Ne Allaha yüzümü döndüm günahtan parçalandı ömrüm günahtan kanadı gözlerim Ne kimseye ömür verdim ne ömür aldım kimseden sevdim dolu dizgin sadece çimenlere uzanıp seyrederken gökyüzünü yüzünü gördüm maviliklerde Ne kimseye bir ah ettim ne küfürler savurdum peşinden usulca ve inatla sevdim insanları daha fazla bazılarını utanıp insanlığımdan aşık oldum Ne kendime suskun sözler bıraktım seslerde ne sustum sesler karşısında dimdik sevdalar gördüm aklıma inat kadınlar gördüm gördüğümü sandıklarımın içinde bir sen usulca sokulup utançla öptün Şarkılar biriktirmeye başladım parmaklarımın arasında gözlerinin karasında kendime masallar anlattım Bir tek sen anlamadın söylediklerimi bir tek sen boş diyerek bütün bunlar bi tek sen susturdun kelimeleri Önce parmakların dokundu dudaklarıma yanan ellerinin arasından dudaklaın parladı ay gibi kapkaranlık gözlerimden dudakların dudaklarıma aktı Ne bir şarkı ezberleyebildim ne bir şiir senin içinde olmadığın hergün bir zifr senin içinde olmadığın har an bir zehir Ama sen bunları da anlamayacak bunları da yok sayacaksın