Ey Can

Ben dahi değilim ey can
Ne halde olduğunu bileğim
Sensizlik zor olsa da
Sensiz acı çilelerle yaşamalıyım
Ben dahi değilim ey can
Patika yollardaki sivri dikenler
Dağların ardındaki kuytu yamaçlar
Aydınlığın sonundaki karanlığı göreyim
Ey can ben dahi değilim
Aşkın ıstırap olduğunu
Öksüzlüğün acı olduğunu
Yalnızlığın umutsuzluk olduğunu
Şahların dahi gönülle esir düştüğünü
Ben dahi değilim ey can
Başlayan bir sevdanın doruk noktasında
Ayrılık acısı olduğunu
Gülen yüzlerin ardında göz yaşı olduğunu
Doğan her güneşin ardında karanlık geldiğini
Sevda dolu yüreklerin nefret dolduğunu
Bilemezdim ey can, bilemezdim
Ben dahi değilim ey can
Sümbül açmış yüksek dağların
Gelincik yeşermiş, uzun geniş ovaların
Amber kokan tümsek tepelerin
Sararıp dökülen meşe yaprakların
İlk baharda çağlayan pınar suların
Yazın kurtlanan göllet suların
Bilirdim ey can, bilirdim
Ben dahi değilim ey can
Bilmezdim kalpların taş olduğunu
Gözlerin yalan söylediğini
Dostların düşman olduklarını
Duyguların gizli kaldığında
Sevenlerin kavuşmadıklarını
Nereden bilirdim ki ey can
Ben dahi değilim ey can
Yakınımda olduğunu hissediyorum
Belki bir nefes kadar yakınımdasın
Belki ulaşamayacağım kadar uzaktasın
Tenin kokusunu, nefesin sesini duyuyorum
Gözlerin ışınları görüyorum sanki
Ayak seslerini işitiyorum
Sesin kulağımdadır
Tuttuğun avuçlar halen terli sim sıcak
Okşandığın parmaklar ıslak ve titremektedir
Neredesin ey can neredesin
Nerede olduğunu bilmem için
Dahi olmam gerek
Ben dahi değilim ey can
Ben dahi değilim