Gelecegini Biliyordum

Savasin en kanli gunlerinden biriydiAsker en iyi arkadasinin az ileride, kanlar icinde yere dustugunu gördü İnsanin basini bir saniye siperden cikaramayacagi

gibi bir ates altindaydilar




Asker tegmenine kostu hemen:



- Komutanim, bir kosu arkadasimi alip geleyim mi?



"Delirdin mi?" der gibi bakti tegmen



- Gitmege degmez oglum, arkadasin delik desik olmusBuyuk olasilikla ölmustur bile Kendi hayatini da tehlikeye atma

sakin!




Ama asker o kadar israr etti ki, tegmen izin vermek zorunda kaldi



- Peki, dene bakalim!




Asker yogun ates altinda firladi siperden ve mucize eseri, arkadasinin yanina kadar gitti, yarali arkadasini sirtlandigi gibi tasidi Birlikte siperin icine yuvarlandilar




Tegmen kosup yaraliya bir goz atti ve nefes nefese bir kenara yikilmis askere döndu:



- Sana hayatini tehlikeye atmaya degmez, dememis miydim! Bu zaten ölmus



- Degdi Komutanim, degdi! dedi asker



- Nasil degdi, arkadasin zaten ölmus, görmuyor musun?



- Gene de degdi komutanim, cunku yanina vardigimda henuz yasiyordu

Ve onun son sözlerini duymak, dunyalara bedeldi benim icin




Ve, hickirarak, arkadasinin son sözlerini tekrarladi:




"Gelecegini biliyordum!"




Kalbimizde "arkadaslik" denilen bir mucize var Nasil oldugunu, nasil basladigini bilemezsiniz Ama bunun ozel bir armagan

oldugunu, Allah'in bir lutfu oldugunu bilirsiniz

Gercekten de arkadaslar nadide mucevherlerdir




Yuzunuzu guldurup, basarmaniz icin cesaret verirlerSizi dinlerler ve kalplerini acmaya hazirdirlar