Küflenmiş Alışkanlıklarımı Tek Hamlede İnfaz Edeceğim Bir Gün..

Bu gece yüreğime aralıksız batan sözlerinin acısıyla

Öfkenin kuşatmasında yazıyorum sahipsiz kırılganlıklarımı

Beni dinle/me!

Ne öncesini ne de söyleyeceklerimi bu defa dinle/me!


Sana doğru attığım her adımda üstüme yıkılan duvarın altında kalmaktan

(Ç)atışma içinde geçen dakikaların gece boyu sinirini taşımaktan yoruldu ruhum

Oysa bu değildi içimde başlattığım seni kazanma savaşının sonu

Böyle olmamalıydı


Ümitleri tükenmeye yüz tutmuş ses boğumlarından çıkamıyor nefesim

İnadına zorluyorum onca haykırılmış sözlerin sonrasında tenimi


Oysa özgürlük vaad etmiştim sana kendimi atarak zındanlara

Zaman kıskaçlarını açmış yengeç gibi gelirken üstüme üstüme

Kekremsi bir rüyanın yorgun tadını yutkunuyorum buruşturarak yüzümü


Sessizliğin çığlıklarına düştüm

Ne yana baksam sen bakıyorsun kirpiklerimin penceresinden

Şimdi hangi kuytunda susar avazım

Yoruldum hiçbir hikayenin kahramanı olamayacak kadar uykum var

Başımı koyduğum yastıkta yokluğundan olma koca boşluklara düşüyorum hızla


Gecenin yarısında yine bağdaş kurmuş oturuyorsun kançanağı gözlerime

Kapak resminde idam ilmeği olan yeşilimsi bir kitabın hüzün sarısı sayfalarında arıyorum yankısı (ç)alınmış sesimi

Öykünüp ustama ''sus(may)acak var'' diyorum yakılmış sesimle

Sussam içimde (k)anarım seni


Yine de sargısı boldur yaralarımın

Uzak şehir özlemleri sürtse de bedenimi inadına bekliyorum geleceğimi(zi)

Dört duvarımda yankılanan tüm acılarımı

Ve küflenmiş alışkanlıklarımı tek hamlede infaz edeceğim o gün bunu bil


Yeter ki sen toplama valizini ve gitme bırak inadına dağınık kalsın kızıl saçların…

Üzerine sinen ağırlıklarımla bu gece yarısı çatkapı arala acılarımı…

Döndür beni yaşam(ın)a

Bak öl(m)üyorum işte


İçimdeki sevinçlerin senli sebeplerini desteliyorum yüreğimde

Aşk’a beş kala sancılanıyorum yine doğumsuz coğrafyalarda

Yüreğimdeki amansız savaşın tenimde açtığı yaraları görmezden gelme

Kalbindeki sıcaklığa düşür beni

(D)üşüyorum!