::::::Alabildiğine Hayat / Alabildiğine Sen:::::::::‏

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

“ Zaman aleyhimize olsa da

Bilmediğimiz bir köyün

Şiir yüzlü çocuklarına

Kutu kutu çikolota dağıtmaya geç kalmadık sevgili “

Dündü

Dün

Sen yorgunluğunu yorarken yarı uyku halinde

Ben kaya gibi sert acılarının kenarlıklarına

Harf harf kendimi ilmekledim

Tek bir motifini es geçmeden

Geçmişinden tanıdık,

Düşlerine yabancı bir kapıya vururken ayak ucunu

Ben topuklu ayakkabılarının sesine sakladım

İçimin tahta arabasıyla avutulan çocukluğunu

Ve adını teşhir etmediğin bir sokakta

Kalabalık bedenini yüreğinin tenhalığına zorlarken

Ben gözlerine binlerce şiirler bağışlıyordum

Sana hayat dediğim rüzgarlı tepesinde

Yıldız yıldız akarken gecenin karanlığına

Ben sesinin refakatliğine soyundum

Üryanlığımı yüreğimle kapadım

Günahı boynuma

Senli acıların katline boyandım

Seni özlemekten hiçbir zaman feragat etmedim

Etmedim de hep seni içime akıttım

Damarlarımdan taşırdım

Hangi hücremde devşirme bir yeniçeri ayaklansa

Hayat diye senin yüzünü sürdüm

Ben sana hayat dedikçe büyüdüm

Büyütükçe seni içimde büyüttüm

Koca bir şehirde

Adından başka her yere yabancıyım

Kalabalıklar üzerime yürüse

Senli yüreğimi sürerim ölümün üzerine

Tenimden bir teni koynuna bağışlayıp

Yeşil reçeteli ilaç küpürlerin içine saklarım kendimi

Koca gövdemi ince yüreğine indirgeyip

El yazması bir mektubun içinden

Sana koşarım ben

Geceydi

Biraz da sendi

İki yanı dağlarla örülü yüreğinin ortasına

Bir şiir kurdum kafiyelerden ayıklanmış

Saçlarının gökyüzüne en yakın yerine

Bir salıncak kurdum serbest şiirlerimin senli sesinden

Hayatının senli tenhalığına

Adımın harflerinden bir kalabalık bıraktım

Acının en katıksız yerinde beni sancılarına bağışla diye

Biraz ben''dim

Ama hep sen''dim

Hep senin''dim sevgili

Yolların uzaklığına bakıp bakıp

Yorma kendini

Beni bensiz bir uzakta içine çekerken

Sen gözlerimin ufkuna vur gözlerini

Yüreğinin yeşil bahçelerinden esinlendiğim

Bir ayçiceği tarlasına döndür yüzünün aydınlığını

Parmak uçlarınından sarkıt gövdenin rengarenk balonlarını

Bir Cumartesi günü

Bir kargo paketine sığdırılmış mavi bilyelerimi

Eteklerinden sal yüreğimin senli bahçelerine

Bendeki “ adın” alabildiğine “ hayat”,

Bendeki” hayat “ alabildiğine “ sen” olmuşken

Sana kavuşmam bir ölüm sonrası gelsin sevgili

Sustuğumuz harf miktarı konuşurken sevdayı,

Yaşadığımız hayat kadar

Gözlerine sakla beni sevgili

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	::::::Alabildiğine Hayat / Alabildiğine Sen:::::::::‏ “ Zaman aleyhimize olsa da Bilmediğimiz bir köyün Şiir yüzlü çocuklarına Kutu kutu çikolota dağıtmaya geç kalmadık sevgili “ Dündü Dün Sen yorgunluğunu yorarken yarı uyku halinde Ben kaya gibi sert acılarının kenarlıklarına Harf harf kendimi ilmekledim Tek bir motifini es geçmeden Geçmişinden tanıdık, Düşlerine yabancı bir kapıya vururken ayak ucunu Ben topuklu ayakkabılarının sesine sakladım İçimin tahta arabasıyla avutulan çocukluğunu Ve adını teşhir etmediğin bir sokakta Kalabalık bedenini yüreğinin tenhalığına zorlarken Ben gözlerine binlerce şiirler bağışlıyordum Sana hayat dediğim rüzgarlı tepesinde Yıldız yıldız akarken gecenin karanlığına Ben sesinin refakatliğine soyundum Üryanlığımı yüreğimle kapadım Günahı boynuma Senli acıların katline boyandım Seni özlemekten hiçbir zaman feragat etmedim Etmedim de hep seni içime akıttım Damarlarımdan taşırdım Hangi hücremde devşirme bir yeniçeri ayaklansa Hayat diye senin yüzünü sürdüm Ben sana hayat dedikçe büyüdüm Büyütükçe seni içimde büyüttüm Koca bir şehirde Adından başka her yere yabancıyım Kalabalıklar üzerime yürüse Senli yüreğimi sürerim ölümün üzerine Tenimden bir teni koynuna bağışlayıp Yeşil reçeteli ilaç küpürlerin içine saklarım kendimi Koca gövdemi ince yüreğine indirgeyip El yazması bir mektubun içinden Sana koşarım ben Geceydi Biraz da sendi İki yanı dağlarla örülü yüreğinin ortasına Bir şiir kurdum kafiyelerden ayıklanmış Saçlarının gökyüzüne en yakın yerine Bir salıncak kurdum serbest şiirlerimin senli sesinden Hayatının senli tenhalığına Adımın harflerinden bir kalabalık bıraktım Acının en katıksız yerinde beni sancılarına bağışla diye Biraz ben''dim Ama hep sen''dim Hep senin''dim sevgili Yolların uzaklığına bakıp bakıp Yorma kendini Beni bensiz bir uzakta içine çekerken Sen gözlerimin ufkuna vur gözlerini Yüreğinin yeşil bahçelerinden esinlendiğim Bir ayçiceği tarlasına döndür yüzünün aydınlığını Parmak uçlarınından sarkıt gövdenin rengarenk balonlarını Bir Cumartesi günü Bir kargo paketine sığdırılmış mavi bilyelerimi Eteklerinden sal yüreğimin senli bahçelerine Bendeki “ adın” alabildiğine “ hayat”, Bendeki” hayat “ alabildiğine “ sen” olmuşken Sana kavuşmam bir ölüm sonrası gelsin sevgili Sustuğumuz harf miktarı konuşurken sevdayı, Yaşadığımız hayat kadar Gözlerine sakla beni sevgili