Emr-İ Maruf Nehy-İ Ânil Münker

Emr-i bil maruf ve nehy-i anil münker, farz-ı kifayedir Maruf, dinimizin emrettiği hususlardır Münker ise, dinimizin yasakladığı, yani Allahü teâlânın razı olmadığı işlerdir

Emr-i maruf çok mühimdir Emr-i maruf yapılmazsa, ilim yok olur Cehalet ve sapıklık yayılır Fitne her tarafı kaplar Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Allahü teâlânın yeryüzünde şehitlerden üstün mücahidleri vardır Bunlar, emr-i maruf ve nehy-i münker yapanlardır) [İ Gazali]

Böyle mühim olan emr-i marufun bazı şartları vardır Mesela emr-i maruf yapan, aynı kötülükleri kendisi işlememelidir İşlerse sözü tesirli olmaz Kur'an-ı kerimde mealen, (İnsanlara iyiliği emreder de kendinizi unutur musunuz?) buyuruluyor [Bekara 44]

O halde emr-i maruf yapan, ilmi ile amil olmalıdır Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(İsra gecesinde, ateşten makaslarla dudakları kesilen insanlar gördüm Kim olduklarını sordum Onlar da "İyilikle emreder kendimiz yapmazdık Kötülükten nehyeder; fakat kendimiz sakınmazdık" diye cevap verdiler) [İbni Hibban]

(Emr-i maruf ve nehy-i münkeri, rıfk ve hilm sahibi fakihler yapar) [İGazali]

Emr-i maruf çok mühim olduğu için, insan, kendisi her iyiliği yapamazsa ve her kötülükten kaçamazsa da, gücü yetiyorsa, emr-i marufta bulunması gerekir Hazret-i Enes, (Ya Resul, tamamen yapamadığımız bir şeyi emretmeyelim mi? Kendimiz tamamen sakınamadığımız bir şeyi nehy etmeyelim mi?) diye sual edince, Peygamber efendimiz buyurdu ki:
(Her ne kadar iyiliğin hepsini yapamasanız ve her ne kadar kötülükten sakınamasanız da, emr-i maruf ve nehy-i münker yapınız!) [İ Gazali]

Abdülgani Nablusi hazretleri buyuruyor ki:
(Söz ve yazı ile emr-i maruf âlimlerin vazifesidir Kalb ile, dua ederek günah işleyene mani olmaya çalışmak da her müminin vazifesidir El ile müdahale ise devletin vazifesidir) [Hadika]

Faydası olmayacağı ve zarar geleceği bilindiği halde, her günah işleyene emr-i maruf yapmaya kalkmak doğru değildir Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Allahü teâlâ, kıyamet günü, bir kuluna, günah işleyeni gördüğü zaman niçin engel olmadığını soracak, o kimse de, "Onun zararından, düşmanlığından korktum, senin af ve mağfiretine güvendim" diyecek [ve mazur görülecek]tir) [İbni Mace]

Emr-i bil maruf ve nehy-i anil münker farzdır Farz-ı ayn değil, farz-ı kifayedir Yani, herkese farz değil, gücü yetene farzdır Her gücü yetene de farz değildir Bir yerde, bu işi yapanlar varsa, diğerlerine farz olmaz Çünkü Kur’an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:

(İçinizde, hayra çağıran, marufu emreden ve münkeri nehyeden bir topluluk bulunsun İşte bunlar, kurtuluşa erenlerdir) [Âl-i İmran 104]

Maruf, dinimizin emrettiği hususlardır Münker ise, dinimizin yasakladığı, yani Allahü teâlânın razı olmadığı işlerdir

Belki kelimesi her zaman ihtimal manasında değildir Bazen elbette öyle demektir, kesinlik ifade eder

Vacib de, yalnız kullanıldığı zaman genelde farzdır, şarttır anlamındadır Mesela bu işi yapmak vacibdir demek şarttır, farzdır demektir Farz ve vacib denilince, o zaman farz ile sünnet arasındaki hüküm anlaşılır Mesela namazın farzları ve vacibleri var denince burada vacib, herkesin bildiği vacibdir

Yukarıda vaciblerinden ve farzlarından deniyor Bu, şartlarından ve farzlarından demek oluyor Birbirini kuvvetlendirmek için söylenmiştir

Sünnet de, tek başına kullanılınca İslamiyet anlamına gelir Mesela (Sünnetimi terk edene şefaat etmem) demek, Müslüman olmayana şefaat etmem demektir Yoksa büyük günah işleyenlere de şefaat vardır Yukarıda emr-i maruf farzı için, Peygamber efendimizin sünnetinden demek, Peygamber efendimizin yaptığı farzlardan biridir demektir

Efendi babamız Ali Haydar Efendi (KS) “Dini mübini İslamın devam ve bekası emri bil maruf nehy-i anil münkerin devamına, dini mübin-i İslamın inkirazı (gerilemesi ve yıkılması) emri bil maruf nehy-i anil münkerin terkine bağlıdır” buyururlardı

dinimizislamcom