Hiçbir İyiliği Küçümseme

Hiçbir iyiliği küçümseme! Ne aç bir hayvanı doyurmak küçük bir şeydir, ne de bir kardeşinle karşılaştığında ona gülümsemen basit ve değersizdir “Kim zerre kadar hayır yaparsa onun karşılığını görür, kim de zerre kadar kötülük yaparsa onun karşılığını görür” (Zilzâl, 7-8)
Hz Peygamber buyurmuştur: “Cennet kapısını açacakların ilki benim Fakat beni geçmeye çalışan bir kadın göreceğim ve ona: “Sana ne oluyor? Sen kimsin?” diyeceğim O da: “Babasız kalmış yetimlerimin başında oturup bekleyen bir kadınım” diyecek”
Şamdan biri geldi ve “Bana Safvan b Süleym’i gösterin Onu rüyamda gördüm Cennete girmişti” dedi Adama: “Neden ötürü girmiş?” diye sordular Adam: “Bir gömlekten ötürü” cevabını verdi Sonra bazı arkadaşları Safvan’a bu gömlek neyin nesi deyince Safvan: “Soğuk bir gecede mescitten çıkmıştım Çıplak birini görünce, hemen gömleğimi çıkarıp ona vermiştim” dedi
İyilikte büyük-küçük ayrılmaz Cennet bir sürprizler diyarıdır Bizi hangi amelimizin kurtaracağı da belli değildir, o da bir sürprizdir Bazen, dudağımızda beliren bir tebessüm goncası, karşımızda bütün ümitleri hazanla sarsılmış birisine öyle bir inşirah baharı yaşatır ki, onun karşılığını biz, ahirette cennet bahçeleri olarak görürüz Öyleyse iyiliklerden hiçbirini, ama hiçbirini küçük görmek doğru değildir Velev ki bu iyilik, kovadaki suyu bir başkasının kabına boşaltmak kadar küçük bile olsa