İbrahim İmani

PAZARLIKSIZ İMAN : İBRAHİM İMANI

Pazarlıklı iman "Yahudi imanı"dır
Pazarlıksız iman İbrahim imanı, yani "İbrahim i iman"dır
İbrahim'i imanda Allah'a itimat vardır, güven vardır, emniyet ve teslimiyet vardır Zaten "iman" emniyetin, "islam" teslimiyetin öbür adı değil midir?
İbrahim'i imanda şike yoktur, danışıklı dövüş yoktur, tereddüt yoktur, bahane yoktur, mazaret yoktur, taviz yoktur
İbrahim'i iman sahibi bilir ki, imanda taviz Yahudileşme alametidir
İmanından taviz veren felah bulmaz
İbrahim'i imanda, ateşe atlanması gerekiyorsa göz kırpmadan atlanır Put kırmak bunu göze almayı gerektirir Tarih boyunca put kırıcı tüm İbrahim'i iman sahipleri, putçular nezdinde put kırmanın bedelinin çok ağır olduğunu bilirler
Ateşe atlarken "şike" ve "şaka" yapmak için değil "yanmak"için atlarlar" Nasıl olsa yanmam" diye değil "yandım" diye atlarlar
Allah'la pazarlığa girişmezler" Rabb'im ben senin için kırdım putları Senin için reddettim nemrutları Razı olasın diye inkar ettim tağutları Şimdi sıra sende, İbrahim'i imana sahip olmak, Allah'a fatura çıkarmamaktır Hele kullara hiç çıkarmamaktır Allah için yaptığının faturasını kullara çıkaran Yahudileşme temayülüne girmiştir
Eğer biri böyle yapıyorsa, ya yaptığını, iddia ettiği gibi Allah için yapmamış; kullar için, el gördülük yapmış, şan-şöhret için yapmış ama adını "Allah rızası" koymuştur Ya da Allah'a itimadı sarsılmış, bunun sonucunda da "ecrini" Allah'tan beklemek yerine işin ucuzuna kaçarak insanlardan devşirme yoluna gitmiştir
Bu, imanda pazarlık, yani Yahudileşmektir
Eğer ateşe pazarlıksız atlarsa, asıl o zaman yanmayacaktır
Yanmayacaktır, çünkü ateşin yakma gücünü yaratan ona seslenecek: "Ey ateş! İbrahim'e serin ol, selamet ol!"[Enbiya 69] Bu, Allah'a pazarlıksız iman edenlere eşyanın kendi lisanınca teşekkürüdür
Bu, imanda pazarlık yaparak "Yahudileşenlere", ateşin verdiği soylu bir derstir
Pazarlıksız imanın Hz İbrahim' de bir başka örneğini daha görüyoruz
İsmail'ini, uzun süren evlat hasretinden sonra ömrünün sonunda kavuştuğu ciğerparesini Rabb'ine kurban verirken sergilediği tavır
Allah biliyordu ki İbrahim, öz evladının boğazına bıçağı çalarken "gitti yavrum!" diye çalıyordu
"Şike" yoktu Bu bir imtihandı Hz Yahya da peygamberdi ama koç gibi boğazlanmıştı
"Şaka" yoktu Allah'ın sünnetinde Bu bir sınavdı ve sınavların en çetiniydi Ateşe atlamaktan bin beterdi çok sevdiği yavrusunu kurban etmek Kurban, ateşle sınanan imanın son çetin sınavıydı
Ben İsmail'i yatırırım, tam kurban edecekken Allah koçu gönderiverir, diye düşünmemişti İbrahim Çünkü o, Rabb'inin ifadesiyle "çok vefalı"idi[Necm 37]
Bir baba olarak, hem de çocuğunu çok seven bir baba olarak çalmıştı bıçağı
Pazarlık yapmamıştı Ben tam kurban edecekken, sen koçu gönderiverirsin Ya Rabb'i dememişti Pazarlık yapmadığı için koç yetişivermişti
Bu örnek de, Allah'a pazarlıksız iman edenlere hayvanın verdiği soylu bir dersti
Sen Allah'a candan kurban olursan, senin için kurban olacak koçlar gönderilecektir, mesajıydı bu;kurban olanlara, kurban olunur mesajıydı