Gittiğine İnansam Dönmeni ßeklerdim...

Gittiğine inansam dönmeni beklerdim


Köhne gemiler geçiyor içimden


Hangi sokağa dalsam


Hangi kapıyı çalsam ardında sen


Hep sesine bi kulaç kala boğuluyorum


Bilmem sen mi erken demir alıyorsun


Ben mi geç kalıyorum


Ellerimi bıraktğın yerden


Çığlar yuvarlanıyor ta şurama


Her gece fırlatıp denizlere


Yitirilmiş tebessümleri


Bi cigarayla parmak uçlarımı öldürüyorum


Çürümüş rüyalardan arta kalan mirasımla


Yolcusuz yollara döndüm


Alnımdaki girdaplar şimdi kan tarlası


Fırtınalar kopuyor demişsin


Yüreğinin en rüzgarsız yerlerinde


Oysa ben bin mevsim sana fırtınalandım


Sen bilmedin


Gittiğine inansam dönmeni beklerdim