Saatimin Zehirli Akrebisin

Saatimin zehirli akrebisin

İlerledikçe zaman demirleniyorsun yüreğimde

Damarımdaki kan sen diye haykırıyor

İşte o zaman ömür limanım son buluyor

Can veriyorum


Ne olurdu yaşadığın vatan kadar sevseydin beni

Aşk kırıklığı yaşatmasaydın bende

Gönlümün kara tahtası olmasaydın

Yokluğundan dolayıdır,

yaşayamadığım sevgilerin matemi oluşun


Seni sevdim diye hayat yüzüme gülmez mi?

Seninle/seni severek/elveda demeden

Yaşayabilir miydim?

…


Sen benim olmadıkça ,

Yaşanan umutların,ucundan kırılmış hayatın saçlarından tutmanın

Ne anlamı var

Etraf karanlık olunca

Gözlerimde sen,gönlümde aşkın olmasa

Gece aydınlansa neye yarar?

Gündüzü görsem neye yarar?


Lime lime eriyorum

Ateşimin korusun

Söndüremiyorum

Seni düşündükçe alevlenen ateşimin acısına katlanmak

Ne büyük acıdır bilemezsin

Seni istediğim zaman düşünememek,yanımda olmaman

Bu ne büyük zulümdür bilemezsin

Sen bilmeden seni sevmek

Ne kadar gariptir bilemezsin

Bir de imkansızlığını bilmek ,tarifini edemediğim acıdır


Güneşi görmek için nasıl hazırlanıyorsa perdeler

Sana öyle hazırlanıyorum

Ama sen gelmeyince gözlerime

Atışa hazırlanan kalbim isyan üzerine patlar


Yarım kalan rüyam senle tamamlanır

Aşkımı gökyüzüne yamaladım

Yıldızlar daha parlak görünsünler diye

Varsın boğulayım efsun gözlerinde


Şimdi artık benim için her yer İstanbul caddesi

Uzat kadehini İstanbul hasret ,vuslat,acıyla dolu şarap doldurayım

Bu İstanbul’da sevda yaşanmaz

Günahkar yüreğim sevilmez

11/01/2009

Söz: poLo_aS