Kim Bilir Belki De

Semalardan yağmur yerineKurşunlar yağarken yineSaatler gidişine durdu yarÖzledim demelerin nafile artıkHele ki bunca zamandan sonra

Miadı dolmuş beklemeler varkenVe nihayetinde sonun/sonuna gelmişkenVuslata beş var derken

Saatler gidişine durdu yar


Sus

Hiç

Konuş/ma

Duysun cümle alem / görsün ahval

Bitirdim yüreğimdeki "Hasretine Tutsak" baharları

Ve anılarda göz yaşlarımdan binlerce sayfa mor/sa

Bil ki

Aşka yelken açmış bütün "YAZ / LARA" çizgi çektim

El / veda

Dağları mı yık artık hiç değil umurumda

Şimdi yar

Elde

Son bahar

Nasıl da telaşa mıhlandı bedenin

Ben bittim

Sen bittin

Biz ve Aşkımız

Yittik metelik bile etmeyiz artık

Ufukta tiz bir fersiz mum yanar

Değilmi ki saatler gidişine durdu yar

oofff




Ne çok yoruldum artık hüzünlü sarkılardanNe çok bezdim acılarımı an be an yaşamaktanAklı avareyim bu yürekte sönmeyen yangınlardan

Neyse ki hala kopmadım ben kopmamumutlarımdan




Kim bilir belki de

Önümüzde yaşanası mümkün ayazı / boranıyla

Uzun uzadıya hiç bitmeyecek bir kış var

Bilir misin şair

İçimiz de ne çok dünden arta kalanlar

El bile değemediğimiz

Aşkımızın fırtınalarından kopan

Ve hala avuçlarımız da saklı kalan

Kış