Her Baharın Ölüşünden Sen Doğuyorsun

Sevdan götürdü beni uzaklara

Sayende yıllar benden alacağını aldı

İçimde eylül hasreti kaldı

Gönlüm sensiz günlerin esaretinde

Terlemiş ruhumda aşkın feryadı kaldı

Kurtar beni!

Bu sevdanın hatırasından

Bedenim aşkınla tutuştu

Mevsimlere esas duruyorum

Gel kurtar beni

Bu çaresizliğe dönmüş mavilerden…


Her baharın ölüşünden sen doğuyorsun

Şimdi ben!

Hangi renkleri yansıtayım denizine

Şimdi ben ne kadar yıkık haldeyim bilemezsin

Cennetten kovulan tek aşık ben miyim?

Tek günahkar ben miyim?

Söyle!

Tek cezam senin günahlarını omuzlarıma yüklemek mi?

Kurtulamıyorum

Ve ben artık seni değil ölümü kokluyorum!!


Geride bıraktıklarının farkında mısın?

Solmuş gözbebeklerinin rengi

İç çekişlerim…

Dudaklarıma gemlemezliğinin verdiği kilit

Avuçlarımdan dalga dalga akan kederim


Soluğunu rüzgara, sesini nefesime ekledim

Sen hep aynı yerdesin sadece şeklin değişiyor

Nefesimi yarım yarım çekiyorum

Eksik kalanını senden tamamlamak için


Dilimde sensiz-sensiz bir sokak şarkısı kaldı

Durgun hayatımı oksijensiz yaşıyorum

Öyle çok yaktın ki beni

Alıştım ateşine yanmıyorum

Unuttum artık yalnızlığımı

Bahar bile mevsimini unuttu

Sen kafana takma bunları

Ne de olsa ben atarım kendimi, geleceğimi senin gelmeyeceğin bir şehre

Yok olur giderim!



yzr: poLo_aS(HT)
[/font][/center]

Sevdan götürdü beni uzaklara
Sayende yıllar benden alacağını aldı
İçimde eylül hasreti kaldı
Gönlüm sensiz günlerin esaretinde
Terlemiş ruhumda aşkın feryadı kaldı
Kurtar beni!
Bu sevdanın hatırasından
Bedenim aşkınla tutuştu
Mevsimlere esas duruyorum
Gel kurtar beni
Bu çaresizliğe dönmüş mavilerden…


Çok güzel söylencek fazla bi söz kalmamıski ama herkez bu siiri kendi hayatına göre yorumlaya bilir benim tek aklıma gelen bu siirde Ölen Yarim oldu çok uzaklara derinlere götürdü beni gel kurtar beni emegine yüregine saglık bi şey diyemiyorum