Sustum Çünkü Kalbim Acıyor

Susdum!


Ne kadar susulacaksa o kadar susdum!

kendimle konuşuyorum şimdi yalnız

yalnız yüreğimle dokunuyorum sesime

kimse duymuyor


duymuyor

susdum!

susdu dudağımdaki şarkı,gözlerimdeki şiir

yaraları yalayan rüzgar

sokaklarında kahrolduğum şehir


gözlerim konuşuyor yalnız

susdum!

bin ah sürüp dudaklarıma

ne kadar susulacaksa o kadar susdum!

susdu benimle deniz,

susdu deli dalgalar,susdu martılar

umutlarımı sarıp rüzgarlara

uzaklara savuruyorum her gece

yıldız yapıp serpiyorum


gökyüzü

sustum!

tuz basıp yaralarıma

sustum!

içinde volkanlar taşıyan bir derviş gibi

yaslanıp yalnızlığın duvarına

gül döküp kalabalıklara

kimsesiz geziyorum gönül ülkemi her gece

kimse bilmiyor


kimse görmüyor

sustum!

sustu benimle gök,sustu dağ,sustu toprak

acılar konuşuyor şimdi yalnız

yaralı gönlümün sızıları konuşuyor

tutup öldürüyorum içimdeki sevdaları bir bir

atıyorum uçurumlardan kimse hissetti mi


saçlarını kokluyorum rüzgarların

dudaklarından öpüyorum hayatı

içimde incecik bir sevgi ürperiyor

sarı hüzünler dökülüyor gönül bahçeme

gelmiyor beklediğim bahar yaralar merhem tutmuyor

gözyaşı olup dökülüyorum kaldırımlara

mendil silmiyor,yağmur dinmiyor

sevdiğim bilmiyor


sustum!

sustu benimle sarı sabır,sustu hasret,sustu zaman

sustum!yalnız gözlerimle dokunuyorum hayata

kimse anlamıyor


sustum!ey beşiğini sallayıp boğduğum hayat

kucağımda büyütüp öldürdüğüm sevgi

yaralar merhem tutmuyor,geceler avutmuyor

ben sustum!

acılarım konuşuyor yalnız


ben sustum!susmuyor yüreğimi kavuran kasırga

pencereme vuran yağmur damlaları

susmuyor her gece dışarda inleyen rüzgar

gelmiyor bahar kuşlar sevinmiyor yıldızlar küs

ay üzgün,güneş doğmuyor,acılar dinmiyor

içimde binlerce şiir kanıyor her gece

kimse bilmiyor


sustum!

sustu benimle sarı sabır,sustu hasret,sustu hayat

sustu zaman

acılar konuşuyor yalnız

kimse duymuyor

duymuyor

duymuyor

duymu

duy