Başardın Susturdun Beni...!

Koşmaktansa yürümeyi tercih ettim çoğu zaman,
Nereye gittiğim önemli değildi aslında,
İnsanlardan uzak olmamı yeterli kılıyordu beynim,
Bu karda soğuk olmamı,
Bu kadar yabanileşmemi,
Yılların bana sunduğu hayaT karikatürleriyle öğrendim,
Ben o karikatürlerde başroldeydim,
Çizileni harfiyen göstermek zorundaydım,
Ki başardım da,
Her bakan gülüp geçti halime,
Oysa ki onların gülüp geçtikleri benim hayatımdı,
Bir hayat bu kadar basit miydi ki,
Önemsemediler yaşadıklarımı hiçe saydılar beni

Konuşmaktansa susmayı tercih ettim çoğu zaman,
Boş kelimelerle lugatımı kirleteceğime susmayı benimsedi dilim,
Yitip giden zaman kaybı oldu kelimeler bende,
Konuştukça bir şeyler anlattıkça hırpalandım,
Söylediklerimin de duyan kulaklarda bir anlam ifade etmiyordu da zaten,
Dilimi kelimelerimi mühürlemek gerekti,
Anlayışsız hayata anlayışsız insanlara karşı,
Benim günlerim aylarım bile farklı artık,
Hepsi susmaya çıkıyor,

Bugünse günlerden susmak aylardan yitip giden bir hayattayım!