Bır Nehrın Tukenısı

Hasretin kançanağı gözlerinde oturuyorsun;

seni soruyorum

hiçbir şey bilmiyorsun…


Hep bir çağlayan gibi senin sevdana aktım;

sen ise sularını kaçıran bir nehir gibi uzaktın


Tükenişi bir aşkın,

bir nehrin tükenişine benzer

Ne deniz olabildin,

ne nehir kalabildin


Kendin ol, kendin ol…

Sen buysan başkası ol!


Buysan kederden öleceğim,

başkası olursan de kimi seveceğim?


/Ne Diyarbakır anladı beni ne de sen;

oysa ne çok sevdim ikinizi de bir bilsen/


Yılmaz Odabaşı