Her Gerçek Seven Gibi Onun Da Sevgisi Sınanıyordu

Her gerçek seven gibi onun da sevgisi sınanıyordu Kan revan içinde döndü, giremediği Mekke'sini uzaktan seyrederken, yanaklarından süzülen yaşlar eşliğinde bir yandan da şu duayı ediyordu:

İlâhî!

Kuvvetimin tükendiğini sana arz ediyorum!

Gücümün azaldığını,

insanların gözünde küçük düştüğümü Sana şikayet ediyorum!

Ey merhametlilerin en merhametlisi!

Sensin ezilmişlerin Rabbi!

Sensin benim Rabbim!

Beni kimlerin eline bıraktın?

Bana gaddarlık yapan yabancıların eline mi?

Yoksa, davamı ipotek altına alan düşmanın eline mi?

Ama, eğer Sen bana gücenmedinse,

kesinlikle bunlara aldırmıyorum,

lakin ihsanın beni rahatlatacaktır!

Senin nuruna sığınırım;

karanlıkları aydınlatan nuruna,

dünya ve ahiretimi aydınlatacak nuruna!

Gelecek gazabın, bana ulaşacak öfkenden,

kaçıp kurtulacak bir sığınak arıyorum

Sana sığındım, yeter ki razı ol!

Beni bir lahza kendimle baş başa bırakma!

Güç ve kuvvet sendendir, yalnız senden!