Necâtü'l Melhûf (Mahzunların Ve Şaşıranların Kurtuluşu)

NECÂTÜ'L-MELHÛF
Mahzunların ve Şaşıranların Kurtuluşu
Yazan:
Mehmed Osman
Derleyen ve Sadeleştiren
Mehmed Zahid Kotku

Bismillâhirrahmânirrahîm

Ve's-selâtü ve's-selâmü alâ Seyyidinâ Muhammedin ve alâ Âlihî ve sahbihî ecmaîn

Bu risalemizde (Necâtü'l-Melhûf) adlı eserden aldığımız 4 kısımdan ibaret olan ve her müslüman için lüzumlu bilgileri, mümkün olduğu kadar günümüzün diline çevirerek sunacağız Cenâb-ı Hak, tevfîkını refîk buyurarak bu hâlis emelimizde muvaffak kılsın

Birinci kısım: Geçim darlığını gideren, aile ve yuvayı bereketlendiren, geçime maddî ve ma'nevî kolaylıklar getiren vesilelerdir

İkinci Kısım: Servet ve Zenginliğe gidişi kolaylaştıran, fukaralık ve sâir belâ ve musibetleri doğuran sebebleri açıklamaya aittir

Üçüncü kısım: Borçlu mü'minlerin borçlarını kolaylıkla ödemelerine vesile olacak âyet, hadîs ve duaları beyân eder

Dördüncü kısım: Gam ve kederi gideren, rahat ve ferahlık içinde yaşamayı, dünyâ ve ahirette selâmet ve huzura kavuşmayı kolaylaştıran sebebleri beyân eder


BİRİNCİ KISIM

Geçim zorluğunu ve ma'işet darlığını gideren sebeblerden biri, her gece devamlı olarak (Sûre-i Vâkı'a)'yı okumaktır

Bu hususta Cenab-ı Peygamber (SAS) Efendimiz (Men kare'e külle leyletin sûrete'l-Vâkı'ati lem tusîbhü fâkatün)



buyurmuşlardır Ma'nası: "Her gece sûre-i Vâkı'âyı okuyana fukaralık isabet etmez" demektir Eshâb-ı Kiram arasında bu Sûre-i Celileyi her gece okumanın, rızık ve ma'işeti kolaylaştırdığı ve genişlettiği pek ziyâde şöhret bulmuştu

Hazret-i Osman (RA) Efendimiz, Abdullah İbn-i Mes'ûd hazretlerine, çoluk çocuğunun ma'işetine medâr ol mak üzere bir mikdar ihsanda bulunmak istemiş de İbn-i Mes'ûd buna karşılık: "Biz her gece çoluk-çocuk Sûre-i Vâkı'ayı okumağa devam ederiz Hal böyle iken bizim fukaralığa duçar olacağımızdan korkuyor musunuz?" cevabında bulunmuşlardır

Bir diğer sebeb de her sabah Yâsin-i Şerifi okumağa devam etmekdir

Cenâb-ı Peygamber (SAS) efendimiz bu sure-i celîlenin fazilet ve te'siri hakkında (Yâ-sîn limâ kurie lehû) buyurmuşlardır



Meali, "Yâsin-i Şerif, hangi niyyet için okunursa onu husule getirir" demektir



Gavs-i Azam, Seyyid Abdü'1-Âzîz-i Debbâğ Hazretleri de Tebâreke Süresindeki (Ela ya'lemü men halaka ve hüve'l-latîfu'l-habîr)

Ayet-i Kerimesini devamlı okumak, fakırdan ve her türlü musibetten insanı korur demişdir

Dünya ve âhiret sâadet ve selâmetini te'min eden sebeblerin en büyüklerinden biri de, beş vakit namazı cemâatle kılmaktır Cemâat ile namaz kılmayı terk edenler hakkında vârid olan tehdidler pek çokdur

Abdullah ibn-i Abbas (RA) Hazretlerine, filan kimse gündüzleri oruçlu, geceleri namazlıdır, lâkin cemâate devam etmez demişler de, cevaben "onu cehennemle müjdeleyin" buyurmuştur

İslâm Dininin büyüklerinin, umumî olarak cemâat hakkında inançları budur Cenâb-ı Peygamber (SAV) efendimiz



(Men sallâ salât el hamsi maa'l-cemâati felehû hamsetü eşyâe: El-evvelü, lâ yusîbuhu fakrün fi'd-dünyâ; ves-sânî yer-feullahü ânhü âzâbe'l-kabri; ves-sâlisü yu'tâ kitâbehû bi yemînihi; ver-râbi'u, yemürrü âle's-sırâtı ke'l-berkı'l-hâtifi; ve'l-hâmisü yüdhılüllahhü Teâlâ'l-Cennete bilâ hısâbın ve lâ azâbin) buyurmuşlardır

Manası: "Beş vakit namazı cemâatle kılanlara beş türlü ni'met vardır

Birincisi dünyada fakirlik yüzü görmezler

İkincisi Cenâb-ı Hak onlardan kabir âzâbını kaldırır

Üçüncüsü hesab gününde amellerinin defteri sağ taraflarından verilir

Dördüncüsü Sırât köprüsünden, gözleri kamaşdıran yıldırım sür'atiyle cennete giderler

Beşincisi Cenâb-ı Hak onları hesabsız ve azabsız Cennetine koyar, demektir Bu müjdelere göre, beş vakit namazı cemâatle kılanlar Sâbıkîn ve Mukarrebînden olduklarına göre, Cennet ehlinin eşrafı olmaları lâzım gelir

Rızık bolluğunu te'min eden ma'nevî sebeblerin en mühimlerinden biri de, istiğfara devam etmekdir İsti'ğfârın fazileti hakkında vârid olan Kur'ân âyetleri ve hâdîs-i şeriflerden başka, Ümmetin sâlih kişilerinin tecrübeleri de pek çoktur

İstiğfar kuvvetiyle bir kaç gün zarfında, senelerce giderilmesi mümkün olmayan belâ ve musibetler zail olur Çünkü musibetler çok kere, isyan neticesidir



(Ve mâkânallâhü muâzzi behüm ve hum yestağfırûn)

âyet-i kerîmesinin mânâsı, istiğfara devam edenlere Allahü Teâlâ Hazretleri âzâb edici değildir, demektir

Hiç şüphesiz ki, rızık ve maişet darlığı, sefalet, gam, keder ve hüzün gibi her türlü musibet, bunları giderici olan, istiğfar ile bertaraf edilir

Cenab-ı Peygamber (SAV) Efendimiz



(Men lâzeme'l-istiğfâre caalallâhü lehû min külli hemmin ferecen ve min külli dıykın mahrecen ve razakahû min haysü lâyahtesib) buyurmuşlardır

Manası: "İstiğfara devam edene Cenab-ı Hak, her kederden ferahlığa, her darlıkdan bolluğa kavuşturan çâreyi ihsan eder ve ummadığı bir taraftan onu rızıklandınr" demektir

Bereketi ve rızkı çeken ve kolaylaştıran sebeblerden biri de, iffet ve namusunu muhafaza ve Sünnet-i Nebeviyyeyi ihyâ niyyetiyle evlenmektir Nitekim mal ve güzellik amacıyla evlenenler ekseriyyâ bereketsizliğe düşerler

Müslümanların çokluğunu göz önüne alan sevgili Peygamberimiz (SAS) Efendimiz



(Men tezevvece İmreeten lem yürid bihâ illâ en yağuzza basarahû ve yühassıne fercehû ve yasıle rahımehû bârekallâhü lehû fîhâ ve bâreke lehâ fîhi) buyurmuşlardır

Manası: "Gözünü yasaklara bakmakdan men ve fercini haramdan muhafaza ve akrabalarına yardım kasdıyla evlenene, Cenâb-ı Hak o kadını o erkeğe ve erkeği de o kadına mübarek kılsın" demektir Cenâb-ı Paygamber (SAS) Efendimizin dualarının kabulünde şüphe olmadığındandır ki, bu maksatlarla evlenen basiret ve imân sahiplerinin, evleneceği kadının sâdece ahlâk ve dindarlığını tahkıyk ile yetinerek, mal ve cemâlini bir tarafa bırakıp (tevekkeltü alâllah) diyerek, kendilerini dâmadlığa reva görmelidirler

İnsanın rızık ve malı, Cenâb-ı Hak tarafından ihsan buyurulacağına göre, bu hususda zihin yormağa lüzum yoktur Bilindiği gibi elde edilen her mal rızık olmaz Belki de bazısı emânet veya başka birinin rızkıdır

Aile ve ev bereketini muhafaza eden sebeblerden biri de, yemeğe başlamadan önce ve unuttuğu takdirde yemek arasında veya sonunda besmele çekmektir

Hazret-i Huzeyfe (RA) dan mervidir "Cenâb-ı Peygamber (SAS) Efendimize bir yemekte beraber bulunduğumuz vakit, Efendimiz başlamadan önce hiç birimiz başlamazdık Bir gün islâmî edeblerden bilgisi olmayan bir köylü, Efendimizin başlamasını beklemeden ve Besmele de çekmeden elini uzatınca, Efendimiz hemen elini tuttu Başka bir çocuk da elini uzattı; onun da elini tuttu" ve buyurdu ki, "Besmele ile başlanmayan yemeğe şeytanın müdâhalesine mâni kalmayacağından, şeytan yemeğe elini uzatabilir Yemeğimizden yiyebilmek için bu köylüyü ve bu çocuğu bilhassa getirdi Ben de onun bu hilesine mâni olmak için ellerini tuttum Nefsim kudret elinde olan Allah hakkı için, ben onların elini tuttuğum zaman şeytanın eli de beraberdi" Bu hadis-i şerifi, İmâm-ı Müslim ve Ebû Dâvûd rivayet ettiklerinden, sahîh hadiselerdendir İmânı kuvvetli olan basiret sâhibleri bir çok tecrübelerine dayanarak aile ve hâne bereketlerini gözleriyle görmüş gibi itikad ederler

Her şeyi madde ile ölçen bir takım bilgin taslağı veya filozof meşrebli kimselerin bu gibi şer'î esasları inkâr ve tahrif etmeğe yeltenmeleri mutlak cahilliklerinin neticesidir Onlar ne derlerse desinler biz müslüman olarak, ma'neviyyât ve tabiat üstü alemin varlığına inandığımızdan bu hususda tereddüt etmeyiz

Filozoflar tabiat üstü âlemi ba'zen kabul ba'zen de inkâr ederler ve kendilerini hayret ve tereddüdden kurtaramazlar Kuvvetli îmân sahibi müslüman, Şerîat-i Muhammediyye'ye îmânı sayesinde bir dağ gibi sarsılmadan tereddüd ve hayrete düşmekten kendini kurtarır

Yemeklerin bereketini artıran sebeblerden biri de, edeb ile büyüklerin yemeğe başlamasını bekleyerek sırayla ve kendi önünden yemekdir

Alemin terbiyecisi olan Efendimiz Hazretleri: "Bereket taamın ortasına iner; önlerinizden yiyin, ortaya uzanmayın" emr-i şerifinde bulunmuşlardır

Hâne bereketini artıran diğer bir sebeb de sirkedir Âlemlerin sırlarına vâkıf olan Peygamber (SAS) Efendimiz "Sirke ne güzel katıkdır Ey Allahım, sirkeye bereket ihsan et Sirke, benden evvel bütün büyük peygamberlerin kullandıktan bir katıkdır Sirke bulunan evde fukaralık olmaz" buyurmuşlardır Bu duanın sebebi de yetmiş Peygamber-i ZîŞân (AS)ın sirkeye bereket ile dua etmiş olmalarıdır

Yemeğe bereket veren ma'nevî sebeblerden biri de, toplu halde yemek yemekdir Bazı Eshâb-ı Kiram: "Yâ Rasûl, yemek yiyoruz Lâkin doymuyoruz" diye hallerini arz ettiler (SAS) Efendimiz de: "Yemeklerinizi yerken toplu olarak mı yersiniz? Yoksa ayrı ayrı mı yersiniz?" diye sordular Onlar da: "Ayrı ayrı yiyoruz" deyince: "Toplu halde yiyin ki yemeklerinize bereket gelsin" buyurdular

Cömertliği ve bereketi öğretmek için diğer bir hadîs-i şerif de: "Bir kişinin yemeği iki kişiye, iki kişinin yemeği dört kişiye, dört kişinin yemeği de sekiz kişiye yeter", diye işaret buyurmuşlardır

Haneye bereket veren sebeblerden biri de, kab, tabak ve tencereleri güzelce sıyırıp, yemeği israf etmemek ve tabaklarda artıkları bırakıp çöplerin içine atmamaktır Efendimiz (SAS): "Yemek bittikten sonra tabaklarınızı güzelce sıyırınız Tâki hiç bir tane veya kırıntı kalmasın Çünkü bereketin, yemeğin hangi kısmında olduğunu bilemezsiniz" irşadında bulunmuşlardır Hatta o zamanın âdetlerine göre tamamen el parmaklarıyla yemeğe bulaşması zaruri olduğundan bereketin zayi olmaması için parmaklarınızı yalayın diye tavsiye buyurmuşlardır Gerçi bugün artık yemekler, çatal kaşık gibi araçlarla yenmekte ise de sünnet-i seniyyeye uymak için elleriyle yiyenlerde bulunacağından bu peygamber emrini belirtmekte fayda gördük Bugünün insanlarına belki bu parmak yalama işi pek hoş görünmezse de, hakikî müslümanın yemekden evvel ve yemekden sonra ellerini yıkaması bir Sünnet-i Seniyye olduğu unutulmamalıdır Böyle olunca bu günün insanının en önce hatırına gelen sıhhî tehlike kendiliğinden ortadan kalkmış olur

Yemeklerin israfı konusunda bugünün müslümanına düşen çok büyük vazifeler vardır Başta ekmek israfı gelir Sofraya konan ekmekler aile efradı tarafından küçük parçalara bölünerek yendiği için bir çok parçacıkların yenmeden kalması, bundan başka bayatlayan ekmeklerin, büyük parça halinde de olsa, yenmeyerek çöplere atılması, kalan yemeklerin de bayatladı diye çöplere dökülmesi, zamanımızda çok görülen hallerdendir

Aile reisleri yani ana ve baba, sofrada ekmek kırıntısı artırıp bırakmanın, İslâmiyyetin reddettiği israf faslına girdiğini, bunu yapanların günah işlediklerini, bu ni'metleri bizlere bol bol veren, Allahü Teâlâya karşı nankörlük ettiklerini çocuklara güzel bir dille anlatıp öğretseler, ailenin ve evin bereketini te'min etmiş olurlardı Ne yazık ki, bu hususda, hıristiyanların çocuklarına verdikleri terbiye, bizleri imrendirecek durumdadır

Bir gün bir Alman�ın tabağındaki son pirinç danelerini de birer birer çatalla toplayıp yediğini görmüşdüm de kendimi tutamayıp sormuşdum Bir kaç dane pirinçten ne olacak, onlar da tabakda kalıversin demişdim Cevaben dedi ki: "Alman milleti seksen milyondur Eğer her Alman, tabağında on pirinç danesi bıraksa, bir öğün yemekde 800 milyon pirinç danesi çöplere atılmış olur Bu da demekdir ki, bir öğün yemekde 8000 ton pirinç çöplere atılır"

Vakı�â onların millî terbiyesi tamamen iktisadî temellere göre ayarlanmıştır Fakat bizim ki ise, dînî ve aynı zamanda da iktisadîdir Lâkin zamanımızda ne yazık ki bu terbiyeyi de diğer millî ve dînî ahlâk ve terbiyelerimiz gibi ihmal etmiş bulunuyoruz

Yukarda söylenenlere uygun bir hadîs-i şerifinde, Efendimiz (SAS): "Evinin hayır ve bereketini artırmak isteyen kimse yemekden evvel ve sonra ellerini güzelce yıkasın" buyurmuşlandır

Hâne bereketini artıran sebeblerden biri de, misafiri çok sevmek ve yemek yidirmektir En ince işlerin sırlarını bilen (SAS) Efendimiz Hazretleri



(El-hayrü esre'u ile'l-Beyt'illlezî yü'kelü fîhi min'eş-şefrati ilâ senâm'il-ba'îri) buyurmuşlardır Manası: "Hayır ve bereket, içinde yemek yenilen haneye, yüzülmekde olan devenin hörgücüne giren kasabın bıçağından daha çabuk girer" demekdir Malûm olduğu veçhile devenin hörgücü tamamıyla yağ parçası olduğundan, bıçağın onu kesmesi diğer uzuvları kesmesine nisbetle çok daha kolay olacağından ona kıyâs edilmişdir

Rızkı genişleten ma'nevî sebeblerden biri de, Cenâb-ı Hakka kalbini bağlayıp her işde ve her halde doğruluğu elden bırakmamakdır Âlemin terbiyecisi olan Efendimiz (SAS) bir hadîs-i kudsîde



(Yekûlü Rabbüküm y'ebne âdeme, teferreğ li-ibâdetî; emleü kalbeke ğınen ve emleü yedeyke rızkan y'ebne Âdeme lâ tebâad minnî emleü yedeyke şuğulen)

Manası: "Ey Âdem oğlu, ibâdetime vakit ayır ki kalbini zenginlik (kanaat)'le, ellerini rızıkla doldurayım" buyurmuşlardır

Şeriat dilinde ibâdete vakit ayırmak sadece namaz, oruç ve Kur'an okumak demek değildir Bunlarla beraber ticâret, sanat, zirâat velhasıl ailesinin maî'şetini te'min edecek bir işle uğraşmak da makbul bir ibâdettir Yoksa yalnız namaz kılıp, Kur'an okumakla gününü geçirib boş vakitlerini de havâiyyat ve tenbellikle heba etmek müslümanlığın gaye ve esaslarına uymayan şeylerdir

Allah (CA) indinde de, Resulü (SAS) katında da, hattâ kullar arasında da, makbul olan budur Meşru' ve helâlinden kazanılan ve ailesinin ihtiyaçlarını te'min için sarf edilen emekler de ibâdettir

Allah�a iyi kul olabilmenin şartları arasında doğruluk (yalandan uzak olmak), iyi ahlâk (ahlâk-ı hamîde), iyi niyet (Hüsn-ü niyyet), çalışkanlık (tenbellik etmemek) de hep namaz, oruç, zekât, hac gibi farz ibâdetlerle yan yana gelmektedir

Rızkı genişleten sebeblerden biri de, ihtiyaç ve zaruret hâlinde yalnız Cenâb-ı Hakka boyun büküb, ondan istemekdir Kuldan istemek, Cenâb-ı Hakkı ihmal demekdir ki bu, kulun imânının za'îfliğine delâlet eder

Peygamberimiz (SAS) Efendimiz



(Men nezelet bihî fâkatün fe enzelehâ binnâsi lem tüsed-dü fâkatühû ve men nezelet bihî fâkatün fe enzelehâ billâhi fe yûşikullâhü lehû bi rızkın âcilin ev âcilin) buyurmuşlardır

Manası: "Her kime fukaralık isabet eder de insanlardan yardım ister ve onlara boyun bükerse, fukaralığı zail olmaz Ve her kime fukaralık gelir de Allâha (CC) yalvarır ve rahmetini umarak beklerse, Cenâb-ı Hak yakın zamanda veya hemen ona bir rızık ihsan eder," demekdir

Diğer bir hadis-i şerifde:



(Men câ'a ev ihtâce fe ketemehü'n-nâse efdâ bihî ili Teâlâ kâne hakkan alallâhi en yüfteha lehû kûte senetin min halâlin) buyurmuşlardır

Manası: "Kim aç kalır veya muhtaç olur da insanlardan gizler, Cenâb-ı Hakka kalbini bağlayıb, yalnız ondan yardım beklerse, ona helalından bir senelik rızk ihsân etmek Cenâb-ı Hakka borç gibi olur," demekdir

Rızkı kolaylaştıran sebeblerden biri de, Allâh-ü Teâlâ Hazretlerine mütevekkil olmakdır Cenâb-ı Peygamber (SAS) Efendimiz:



(Lev tevekkeltüm alâllâhi hakka't-tevekküli lerezekaküm kemâ yerzuku't-tayre, tağdû hımâsan ve terûhu şibâ'an) buyurmuşladır

Manası: "Eğer siz, Cenâb-ı Hakka hakkıyla tevekkül etmiş olsanız, kuşları merzuk ettiği gibi sizi de merzuk ederdi Kuşlar sabah aç giderler; akşam tok olarak dönerler" demekdir

Bereketi olmayan mallardan biri de, cebir ve ikrah ile ve bilhassa yemin ettirerek ve sık boğaz ederek elde edilen mallardır Süfliliği her şeyden ziyâde ayıb sayan yaratıkların en kamili (SAS) Efendimiz



(Lâ tahlifû fi'l-Mes'eleti fe vi lâ yeselünî ahadün minküm şey'en fe tuhricü lehû mes'eletühû minnî şey'en ve ene lehû kârihün fe yübârekü lehû fimâ a'taytühû) buyurmuşladır

Manası: "Bir şey istediğiniz vakit yemîn etmeyin; Allah hakkı için içinizden biriniz benden bir şey ister de yemîn sebebi ile onu koparırsa, vermiş olduğum şeyde ona bereket olmaz" demekdir Fakat Cenâb-ı Hakkın şevkiyle, kendi kendine gelen helal malı reddetmek kötü belki de kibirden sayılır Meğer ki almasında şer'î bir mâni' bulunsun

Cenâb-ı Hakkın bu türlü gönderdiği malı mütevâzi'âne kabul etmeli ve bunu Hakdan bilerek gönderene de dua etmelidir Bu mal bereketli oldukdan başka kabul edenin sevabı da gönderenin sevabından aşağı değildir

Ahlâkların en güzeli ile ahlâklanmış Peygamberimiz (SAS) Efendimiz



(inne hâze'l-mâle hâzıratün, hulvetün; fe men â'taynâhü şey'en bi tıybi nefsin minnâ ve husni ta'metin minhü min gayri şerehi nefsin bûrike lehû fîhi; ve men â'taynâhü minhü şey'en bi ğayri tıybi nefsin minnâ ve husni ta'metin minhü ve şerehi nefsin kâne ğayre mübârekin lehû fîhi) buyurmuşlardır

Manası: "Bu dünyâ malları beşer tabiatı icâbı güzel ve tatlıdır Her kim haris olmayarak edeb ve terbiye dâiresinde bizden ister de biz de gönül hoşluğuyla ona verirsek, aldığı şeyde ona bereket hasıl olur Her kim harîs olarak edeb dışı bir şey ister de biz de gönüllü olmayarak ona istediğini verirsek o şeyde ona bereket olmaz" demekdir

Diğer bir hadis-i şeriflerinde:



(Me-llezî yu'tâ bi siatin bi a'zame ecran min-ellezi yakbelü izâ kâne muhtâcen) buyurmuşlardır

Manası: "Mal çokluğu sebebiyle, verenin sevabı, ihtiyaç yüzünden kabul edenin sevabından daha büyük değildir," demekdir

Hâne ve aile bereketini artıran sebeblerden biri de, oruç tutmak istendiği zaman sahura kalkmakdır Müslümanların bu cihetten kusurları, çokdur Cenâb-ı Peygamber (SAS) Efendimiz



(Es-sahûrü küllühû bereketün, fe lâ tede'ûhü ve lev en yetecerra'a ahadeküm cür'aten min mâin; feinnallâhe ve melâiketehû yusallûne âle'l-müsahhırîne) buyurmuşlardır

Manası: "Sahur yemeğinin tamamı berekettir Velev ki bir yudum su olsun için de sahuru terk etmeyin Cenâb-ı Hak ve melekleri sahur yiyenlere salavât getirirler" demektedir

Fakr ve ihtiyaç belasını gideren sebeblerden biri de, hac ve Umreyi beraberce yapmakdır Efendimiz (SAS)



(Tâbiû beyne'l-haccı ve'l-Umreti; fe innehümâ yenfiyâni'l-fakre ve'z-Zünûbe ke mâ yenfi'1-kîrü habese'l-hadîdi vez'zehebi ve'lfıddati ve leyse li'1-hacceti'l-mebrûreti sevabün ille'l-Cennetü) buyurmuşlardır

Manası: "Haccı yaptığınız vakit Umreyi de dâima hacdan evvel veya sonra yapmağa çalışın Körüklenen ateşin, demir, altın ve gümüşün pasını aldığı gibi, bir arada yapılan hac ve umre de, fakrı ve günahları giderir Makbul bir haccın sevabı ancak Cennettir" demekdir Bir hac mevsiminde sevdiğimiz bir kardeşle beraberdik; ibâdet aşkı ve hulûsu çok olan bu zât, durmadan umre tavafı ve sa'yi yapmakda idi Bunları yaparken de eminim ki, fakirlikten kurtulub bir servete kavuşmak cihetini düşünmüyordu Fakat memleketine döner dönmez hiç ummadığı bir yerden ve ehemmiyetsiz bir sebeble oldukça mühim sayılabilecek bir servete kavuşduğunu bizzat gördüm

Şüphesiz ki her ibâdette ihlâs şart olduğundan, dünyâ malı kasdıyla işlenen ameller makbul olmadığı gibi, büyük bir ihtimalle te'siri de görülmez

Bereketi artıran sebeblerden biri de, Bakare Sûresini çok okumakdır Cenâb-ı Peygamber (SAS) Efendimiz hazretleri



(Ikreû Sûrete'l-Bakareti; fe inne âhzehâ bereketün ve terkehâ hasretün ve la testetî'uhâ el-batâletü) buyurmuşlardır

Manası: "Sûre-i Bakareyi okuyun Onu okumak bereket, terki de pişmanlıktırOnu okumaktan sizi alıkoyan tenbelliktir" demekdir

Zarûret ve fakirlik belâsını gideren sebeblerden biri ve belki de en büyüğü



(Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâh) zikr-i şerifine devam etmekdir Maddî ve ma'nevî bilcümle musiybet ve zararlardan kurtulmak ve bütün istekleri elde etmeğe kuvvet kazanmak, ancak Allâhü Teâlâ Hazretlerinin yardımıyla olur, demektir (SAS) Efendimiz



(Eksirû min kavli lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâhi;fe innehâ min Kenzi'l-Cenneti) buyurmuşlardır

Manası: "(Lâ havle ve lâ kuvvete) kavl-i şerifini çok okuyun Çünkü o Cennet hazinelerinden bir hazinedir" demekdir



(Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billahi, ve lâ Mencee minallâhi illâ ileyhi)

Manası: "Güç ve kuvvet ancak Allah sayesindedirOnun azabından kurtuluş yine O'na dönmekledir" demektir İmam Makhûl: "Bu zikre devam edenden Cenâb-ı Hak yetmiş türlü mazarrat ve belâyı defeder Bunların en ehveni fukaralıktır" buyurmuşlardır

Diğer bir hadîs-i şerifde



(Men en'amallâhü aleyhi ni'meten fe erâde bekâehâ fe'l-yüksir min kavli lâ havle ve Lâ kuvvete illâ billahi) buyurmuşlardır

Manası: "Cenâb-ı Hak bir kimseye ni'met ihsan eder de o kimse de ni'metin bekâsını dilerse, (Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billahi) zikrine çokça devam etsin", demektir

Diğer bir hadîs-i şerife



(Men kâle lâ havle ve lâ kuvvete illâ billahi miete merretin fî küllî yevmin lem yüsibhü fakrün ebeden) buyurmuşlardır

Manası: "Her gün yüz kere (Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billahi) zikr-i şerifini kim okursa bütün hayatında fukaralık yüzü görmez," demekdir

Hâne ve âile bereketini artıran sebeblerden biri de, evine girip çıkarken ev halkına selâm vermekdir Alemin terbiyecisi Cenâb-ı Peygamber (SAS) Efendimiz, Hazret-i Enes (RA)'e hitaben



(Yâ büneyye! İzâ dahalte âlâ ehlike fe sellim, fetekûnü bereketen aleyke ve âlâ ehli beytike) buyurmuşlardır

Manası: "Ey oğulcağızım, âilenin yanına vardığın vakit selâm ver ki, sana ve âilene bereket olsun," demekdir Evden çıkarken de selâm vermek lâzımdır Unutmamalıdır ki, Nâfile ve sünnet namazlarını evde kılıp da farzı câmi'de kılmak ve işrâk (kuşluk) namazına devam etmek, Kur'ân'ı çok okumak, rızkı genişleten ve bereketlendiren mühim sebeblerdendir