George Boole

(1815-1864)2 Kasım 1815 yılında Lincoln'da doğan George Boole, basit bir dükkancının oğluydu O çağın İngiltere'sinde dükkancılık oldukça aşağılanan bir meslekti Kendi kendini yetiştiren bu dahinin yüksek zekası en aşağı halk tabakasına verilmişti Bu zeka, kendi yağıyla kavrularak bulunduğu çevrede kalacaktı Bu deha, yüksek tabakaların okullarında da okuyamazdı Boole'un girmek istediği okulda Latince gibi lüks dersler de okutulmuyordu Servet ve para yönünden daha aşağı düzeyde doğmuş olanların okulunda okumalıydı Kendisinin fakirlikten hiçbir zaman kurtulamayacağını bilen ve oğluna kapalı kapıları açmak için elinden geleni yapmış olan babasının sevgiyle dolu ve cesaret verici sözleriyle Boole Latince'yi tek başına öğrendi Bunun için babasının bir arkadaşı olan küçük bir kitapçıya başvurmuş, fakat bu adamcağız da çocuğa Latince'nin ilk gramer kurallarını açıklayabilmişti Boole on iki yaşına geldiği zaman Horace'ın bir şiirini İngilizce'ye çeviri yapabilecek kadar Latince'yi öğrenmişti Çeviri tekniğini bilmeyen baba, oğluyla gurur duyduğu için, bu çeviriyi bulundukları yerin yöre gazetesinde yayınlatır Okulda büyük bir gürültü kopar Bu gürültünün bir kısmı iyi ve bir kısmı da kötü yöndeydi
Klasikler öğretmeni, on iki yaşındaki bir çocuğun böyle bir çeviriyi yapabileceğini bir türlü kabul etmiyordu Bu çevirideki bazı yanlışlıklardan mahcup olan Boole, dilbilgisi eksikliklerini tek başına doldurmaya karar verdi Bu sırada Yunanca'ya da başlamıştı
Boole'un babası, oğluna okulunun üstünde matematik dersleri vermiş ve optik aletlerin yapımıyla ilgisini arttırmıştı Fakat Boole, hala klasik çalışmalarının yüksek mevkilerin anahtarı olduğunu düşünüyordu Okulu bitirdikten sonra ticaret derslerini izledi Fakat, bu derslerin umduğu gibi bir faydası olmadı On altı yaşına gelince fakir ailesine yardım etmek gerektiğini anladı Bu nedenle de bir ilkokulda ders vermeye başladı Bu öğretmenliği tam dört yıl sürdü Fakat, rahat bir yaşama kavuşamamıştı Serbest meslekte çalışmayı düşünüyordu Asker ve hukukçu da olamazdı İçinde bulunduğu öğretmenlikte pek iç açıcı değildi Geriye papaz olmak kalıyordu Dört yıllık öğretmenliği süresince Fransızca, Almanca ve İtalyanca dillerini de tam olarak öğrenmişti
Sonunda Boole, tutacağı yolu buldu Babasının ona vermiş olduğu ilk matematik dersleri artık meyvesini vermeye başlamıştı Boole, yirmi yaşına gelince bir özel okul açtı Burada matematik öğretmesi gerekiyordu Babasından aldığı derslerin faydasını gördü O zamanın el kitaplarını gözden geçirdi Önce hayretle incelediyse de, sonra onlardan tiksindi Acaba büyük matematikçiler neler yapmışlardı? Abel ve Galois gibi, büyüklerin kitaplarını okudu Fazla bir matematik bilgisi olmayanların okuyup anlayamayacağı kesin olarak bilinen Laplace'ın "Gök Mekaniği" ni hiç kimsenin yardımı olmadan okuyup anladı Lagrange'ın "Analitik Mekanik" adlı eserini tam anladı Artık, kendisinin yolunu çizmişti İlk ilmi çalışması olan değişim hesabı yayınlandı Yine tek başına çalışmasının ürünü olan invaryantları keşfetti Zaten bu invaryantlar olmasaydı, rölativite (bağlılık) kuramı olmazdı Cebirsel denklemlerdeki boşlukları doldurdu
Boole'un yaşadığı dönemde, bir dergide adamın olmadığı sürece bir çalışmanın yayınlatılması olanaksızdı Boole, bu bakımdan şanslıydı Çünkü, 1837 yılında, İskoçya'lı DFGregory adında bir matematikçi , "Cambridge Mathematical Journal" adında bir dergi çıkarıyordu Boole, derginin müdürüne çalışmalarının birkaçını verdi Gregory bu çalışmaların orijinalliğini ve yazış biçimini çok beğendi Yazıları yayınladı Böylece, iki matematikçi arasında dostça bir arkadaşlık ve mektuplaşmalar başladı ve hayatları boyunca sürdü
Modern cebir kavramı, Peacock, Herschel, De Morgan, Dabbage, Gregory ve Boole sayesinde yerini aldı Boole, sembol ve işlemleri kullandı Başlangıçta oldukça çok gürültü kopardı ama, sonunda yerine oturdu Boole, de Morgan'ın hem hayranı ve hem de büyük bir dostuydu İngiltere'deki büyük matematikçilerle ya kendisi doğrudan ya da mektupla haberleşiyordu 1848 yılında "Mantığın Matematik Analizi" adlı bir çalışmasını yayınladı Bu eser, matematikte yeni bir çığır açmış ve Boole da kesin bir üne kavuşmuştu Bu broşür, de Morgan'ın da takdirlerini topladı Bu eser, bundan altı yıl sonra ortaya çıkacak olan bir çalışmanın müjdecisi olacaktı
Boole'a, Cambridge'e gidip eski temellere dayanan matematik derslerini okuması önerildi O bunları dinlemedi İki büklüm bir vaziyette ailesini geçindirmek için öğretmenliğe devam etti Tüm bunlara karşın, araştırmaları ve konferanslarıyla ünü günden güne yayılıyordu İrlanda'da Cork kentinde Queen's College yeni açılmıştı Bu ün ona bu College'e 1849 yılında matematik profesörü olarak atanmasını sağladı Fakirlikten gelen Boole, kendine açılan bu olanakların değerini bildi Bu arada kayda değer eserler yayınladı 1834 yılında, mantık ve olasılıklar üzerine büyük bir eser yayınladı Bu sırada tam otuz dokuz yaşındaydı Bu kadar derin orijinallikte bir eser meydana getirmesi için oldukça gençti Sürekli çalışıyor ve yeni yeni buluşları gerçekleştiriyordu Fakat, Boole'un bu matematiği uzun bir süre ilerletilmedi 1910 ile 1913 Yılları arasında Whitehead ile Russel, Boole'un bu çalışmasını yeniden işlediler Sembolik mantığın amansız düşmanı Cantor'dur Bu kuramı çok eleştirmiştir Halbuki, bu kuram onun kuramına da yardım ediyordu
Eserlerinin yayınlanmasından sonra çok yaşamadı Marie Everest ile evlendi Gitmeye söz verdiği bir konferansa yetişmek için yağmurlu bir günde sırılsıklam olup yakalandığı bir zatürreden 8 Aralık 1864 günü elli yaşında öldü Daha sonra karısı Marie Boole, onun fikirlerini içeren "Boole Psikolojisi" adı altında yayınlanan broşürde onu anlatır O, çok büyük bir eser verdiğinin farkında olarak öldü