Aşık Mahzuni Şerif

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-23-2012

Aşık Mahzuni Şerif

'' Bizim suçumuz, şerefimiz'dir ! ''

- Aşık Mahzuni Şerif -

1940’lı yılların başında doğmuştur

Oniki yaşından bu yana halk ozanlığı geleneğini devam ettirmektedir

Toplumsal sorunların neden ve sonuçlarını sorgulayan, toplumsal hemen her konuyu eserlerinde bilinçlendirici bir şekilde dile getiren günümüz halk ozanlarındandır

Ne dedimse halka hiç yaramadı

Ben gittikten sonra ararlar beni

Boşa cahillerin gözü karardı

Kuru çene ile yorarlar beni

Mahzuni Şerif'im gayri gam yemem

Ondan ötesini kimseye demem

Ufak vücuduma kefen istemem

Varsa insanlıkla sararlar beni

1938 yılının bir sonbahar günüydü, o günün yarısında Döndü ananın ağrısı bitecekti

Ama daha küçük yaşlarda o dünyaya getirdiği bebe; bağlamasını yoksul halkının dertleriyle, ağıtlarıyla ağlatacak, giderek daha duyarlı, daha toplumcu içerik kazandıracaktı dizelerine

İlk yıllarda mezhepsel çelişkileri yergili bir dille betimlerken, daha sonra halk dertlerini dile getirmeye çalışacak, o nedenle de bazı politik baskılar görecekti

Hak ile halkı birleyerek emeği savunacak, emeğin savaşımını verecekti

Mahzuni Şerif tüm baskılara karşı haklıların simgesi olarak <<bizim suçumuz, şerefimiz>> dir diyecekti

Coşkulu yüreğiyle çağdaşlarına göre daha çok üretiyor, özgün söz ve müziğiyle Türk folklor üne kaynak oluşturuyordu

Ama ne yazık ki onun, şiirine kendi adı konulmuyor, baş^kaları onun sırtından çıkar sağlıyordu

Mahzuni sazını eline aldığı günden bu yana her türlü sömürüye karşı savaşımın içinde birleştirici söz öğelerini kullanıyor, böylece kendine özgü bir yol çiziyordu

Aşık Mahzuni'yi anlatmak için bir noktayı, içtenlikle vurgulamak istiyorum

Ozanımız <<Neyzen>> gibi biraz demlidir, ama bu duyarlı olmanın bir gereğiydi; doğaçtan söyleyebilmesi için dem onda olumlu etki yapıyordu dem de olsa az almak zorun^daydı, çünkü sağlığının ve sanatının koşulları böyle gerektiriyordu

O, aşıklık geleneğini yerine getirirken halkın gözü, kulağı olmaya özen göstermeliydi

1960 ile 1980 yılları arasında yurt dışında bir kez Avustralya, çok kez de Avrupa'da konserler vererek, yine ulu^suna, halkına sevgiler gönderiyor; <<dünya tembellerin, haksızların değil, çalışanların, haklıların olmalıdır>> diyerek sarı sazın tellerini inletiyordu

Umarım ki ozanımız Mahzuni Şerif bundan böyle de, yaşadığı sürece birliği, erliği, güzelliği toplumsal ve evrensel içerikli dizelerde sevgili halkımıza duyurmanın kıvancını yaşar

A

İhsan Aktaş

Yapıtları:

Sora Sora
Divane ettin aklımı
Taştan taşa vura vura
Aradım can yoldaşımı
Baştan başa sora sora
Kimi yanar kimi söner
Kimi iner kimi biner
Saraylar virana döner
Baştan başa dura dura
Gir Mahzuni dost bağına
Kar yamış dostluk dağına
Gençliğim ömrüm çağına
Baştan başa yara yara
Şu Dünyanın Aleni
Kolay değil şu dünyanın aleni
Kuru lafla sürülmez ki süreyim
Tutupta nefsime idam kararı
Vicdan vardır verilmez ki vereyim
İçime akıyor gözümün yaşı
Ne kadar zor olur ahbalan taşı
Erciyes Dağı’nda uçan bir kuşu
Kör gözünen görülmezki göreyim
Kalkmadı dizimin gayrı dermanı
Ekin ektim yapamadım harmanı
Suçum yokken beyler vermiş fermanı
Dost Mahzuni verilmez ki vereyim

'' Dünya tembellerin, haksızların değil ,

çalışanların, haklıların olmalıdır ! ''

08-23-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Aşık Mahzuni Şerif Aşık Mahzuni Şerif *'' Bizim suçumuz, şerefimiz'dir ! ''* - Aşık Mahzuni Şerif - 1940’lı yılların başında doğmuştur Oniki yaşından bu yana halk ozanlığı geleneğini devam ettirmektedir Toplumsal sorunların neden ve sonuçlarını sorgulayan, toplumsal hemen her konuyu eserlerinde bilinçlendirici bir şekilde dile getiren günümüz halk ozanlarındandır Ne dedimse halka hiç yaramadı Ben gittikten sonra ararlar beni Boşa cahillerin gözü karardı Kuru çene ile yorarlar beni Mahzuni Şerif'im gayri gam yemem Ondan ötesini kimseye demem Ufak vücuduma kefen istemem Varsa insanlıkla sararlar beni 1938 yılının bir sonbahar günüydü, o günün yarısında Döndü ananın ağrısı bitecekti Ama daha küçük yaşlarda o dünyaya getirdiği bebe; bağlamasını yoksul halkının dertleriyle, ağıtlarıyla ağlatacak, giderek daha duyarlı, daha toplumcu içerik kazandıracaktı dizelerine İlk yıllarda mezhepsel çelişkileri yergili bir dille betimlerken, daha sonra halk dertlerini dile getirmeye çalışacak, o nedenle de bazı politik baskılar görecekti Hak ile halkı birleyerek emeği savunacak, emeğin savaşımını verecekti Mahzuni Şerif tüm baskılara karşı haklıların simgesi olarak <<bizim suçumuz, şerefimiz>> dir diyecekti Coşkulu yüreğiyle çağdaşlarına göre daha çok üretiyor, özgün söz ve müziğiyle Türk folklor üne kaynak oluşturuyordu Ama ne yazık ki onun, şiirine kendi adı konulmuyor, baş^kaları onun sırtından çıkar sağlıyordu Mahzuni sazını eline aldığı günden bu yana her türlü sömürüye karşı savaşımın içinde birleştirici söz öğelerini kullanıyor, böylece kendine özgü bir yol çiziyordu Aşık Mahzuni'yi anlatmak için bir noktayı, içtenlikle vurgulamak istiyorum Ozanımız <<Neyzen>> gibi biraz demlidir, ama bu duyarlı olmanın bir gereğiydi; doğaçtan söyleyebilmesi için dem onda olumlu etki yapıyordu dem de olsa az almak zorun^daydı, çünkü sağlığının ve sanatının koşulları böyle gerektiriyordu O, aşıklık geleneğini yerine getirirken halkın gözü, kulağı olmaya özen göstermeliydi 1960 ile 1980 yılları arasında yurt dışında bir kez Avustralya, çok kez de Avrupa'da konserler vererek, yine ulu^suna, halkına sevgiler gönderiyor; <<dünya tembellerin, haksızların değil, çalışanların, haklıların olmalıdır>> diyerek sarı sazın tellerini inletiyordu Umarım ki ozanımız Mahzuni Şerif bundan böyle de, yaşadığı sürece birliği, erliği, güzelliği toplumsal ve evrensel içerikli dizelerde sevgili halkımıza duyurmanın kıvancını yaşar A İhsan Aktaş Yapıtları: Sora Sora Divane ettin aklımı Taştan taşa vura vura Aradım can yoldaşımı Baştan başa sora sora Kimi yanar kimi söner Kimi iner kimi biner Saraylar virana döner Baştan başa dura dura Gir Mahzuni dost bağına Kar yamış dostluk dağına Gençliğim ömrüm çağına Baştan başa yara yara Şu Dünyanın Aleni Kolay değil şu dünyanın aleni Kuru lafla sürülmez ki süreyim Tutupta nefsime idam kararı Vicdan vardır verilmez ki vereyim İçime akıyor gözümün yaşı Ne kadar zor olur ahbalan taşı Erciyes Dağı’nda uçan bir kuşu Kör gözünen görülmezki göreyim Kalkmadı dizimin gayrı dermanı Ekin ektim yapamadım harmanı Suçum yokken beyler vermiş fermanı Dost Mahzuni verilmez ki vereyim '' Dünya tembellerin, haksızların değil , çalışanların, haklıların olmalıdır ! ''