Ferruh Başağa - Ressam

Ferruh Başağa - Ressam

1935'te İstanbul Devlet Güzel Sa­natlar Akademisi'ne girerek Nazmi Ziya ve Zeki Kocamemi'nin atölyele­rinde çalışan Ferruh Başağa, daha sonra Akademi'nin resim bölümü şefliğine getirilen Fransız Leopold Levy'nin öğrencisi oldu 1940'ta kurulan Yeniler Grubu ressamları­nın 1941'deki ikinci sergisine katıldı ve sonraki sergilerine düzenli olarak resim verdi 1950 yıllarının ba­şında soyut denemelere girişti ve Yeniler Grubu'nun etkinlikleri dışın­da, bağımsız çalışmayı yeğledi (1945-1950 döneminde bir tür soyut-figüratif anlayışa yer vermişken, tuvallerinden figürü iyice ayıklaya­rak soyut ve süslemeci bir anlayışı benimsedi] Resim yapmanın yanı sıra, gene 1950 yıllarından sonra çeşitli teknikleri deneyerek vitray, mozaik, fresk ve seramik çalışmala­rını yoğunlaştıran Ferruh Başağa, 1951-1952 yıllarında İbrahim Çallı, Nurullah Berk, Cemal Tollu ve Mahmut Cûda'yla Türk Ressamlar Derneği'ni kurdu (ama dernek kısa süre sonra kapandı) 1950'de Devlet Resim ve Heykel Sergisi birincilik ödülünü kazandı; 1946-1947'de İn­giltere'de düzenlenen Türk sanatı sergisine katıldı 1948'de Amsterdam'da,1957'de Edinburgh'ta, 1958 de New York'ta kişisel sergiler açtı 1961'de Sao Paulo ve Venedik ikiyıldabir sergilerine resim verdi 1963'te Avrupa'nın başlıca merkez­lerinde gezdirilen Çağdaş Türk Sanatı sergisine katıldı Ferruh Başağa'nın duvar uygula­ması olarak yaptığı çalışmaların başlıcaları İstanbul Belediye Sarayı, Heybeliada Deniz Harp Okulu ve İzmir Efes Oteli'nde yer almaktadır

SOYUTLAMA ANLAYIŞI

Ferruh Başağa,Türk soyut resminde gelişmenin öncülerinden biridir Ön­celeri bir ölçüde doğadan esinlenen soyutlamacı girişimler deneyen sa­natçı, zamanla doğayı anımsatıcı iz ve motifleri bütünüyle bırakıp, yalnızca soyutlamaya yönelik bir anlayışta karar kılmıştır Başağa'
nın yapıtlarındaki bu anlayışın, daha başlangıçta, geometrik nitelik­li bir soyutlama çabasından kay­naklanmış olduğu söylenebilir Re­simlerinde
renk kuşaklarının birbi­rini enine ve boyuna kestiği dekora­tif yüzeyler üstünde, açık-koyu den­gesine dayalı, saf ve uyumlu bir kompozisyon düzenine, yumuşak bir geometrik anlayış eşlik etmektedir