|  | Leonard Cohen |  | 
|  08-23-2012 | #1 | 
| 
Prof. Dr. Sinsi
 |   Leonard CohenLeonard Cohen Tanıyanı için Leonard Cohen isminin çağrıştırdıkları o kadar fazladır ki bir Leonard Cohen üç sanatçıya denktir desek yeridir  Şüphesiz bugünkü şöhretini müzikle ilgilenmesine borçludur  Ama yazarlık ve şairlik kariyerinin de en az müzikteki geçmişi kadar köklü ve takdire şayan olması eşine çok sık rastlanmayan bir verimlilik örneğidir  Genelde Leonard Cohen'in içtenliğinden şüphe duyulmamasının sebebi belki de sanatını üç yola ayırıp her yoldan farklı yönlere yol alan bir şair-müzisyen-yazar olmak yerine; gerek bestelerinde, gerekse yazdıklarında sadece kasvetin ve melankolinin ozanı olmasıdır  Buğulu şarkılarında duyduğumuz kasvetli, monoton sesi romanlarında ve şiirlerinde de hissedebiliriz  1934 Eylül'ünde Montreal-Kanada'da bir tüccarın oğlu olarak dünyaya gelir  Babası öldüğünde henüz 9 yaşındaydı  Bir kızı tavlamak için eline ilk gitarını 13 yaşında aldı  Bir-iki sene sonra yerel kafelerde kendi bestelerini çalmaya başladı  "Mcgill Üniversitesi"nde İngiliz Edebiyatı öğrenimi gördü  Üniversitede, henüz kitapları yayımlanmaya başlamadan, 1955 yılında ilk yazarlık ödülünü (McNaughton Ödülü) aldı  Bir sonraki sene (22 yaşındayken) öğrenciliği sırasında yazdıklarıyla ilk şiir kitabı "Let Us Compare Mythologies"i, 5 sene sonra da "The Spice Box Of Earth" adıyla ikinci şiir kitabını yayımladı  1963'te Hydra adında bir Yunan adasına yerleşti  Aynı sene ilk romanı "The Favorite Game"i yazdı  1964 yılında "Flowers Of Hitler" adıyla bir şiir kitabı daha yayımladı  1966 senesinde yazarlık kariyerinin zirve noktası olan romanı "Beautiful Losers"ı (Görkemli Kaybedenler) yazdı  Bu onun en çok okunan kitabı oldu ve bir yazar olarak daha geniş bir kitle tarafından tanınır oldu  Bu kitap özellikle "kaybeden" sıfatını kendisine uygun bulanların başucu kitabı haline geldi  İspanyol şair Frederico Garcia Lorca'dan kızının adını Lorca koyacak derecede etkilenmişti  Hydra'dan New York'un folk müzik ort******, şarkılar yazıp para kazanmak için çıkan Cohen, sesi ve yorumu Joan Baez'e çok benzeyen folk müzik şarkıcısı Judy Collins'e birkaç şarkısını çalar  Şarkılar Judy Collins'in hoşuna gider ve Cohen'e eğer kullanabileceği şarkılar yazarsa kendisini aramasını söyler  Birkaç ay sonra Cohen, Judy Collins'i arar ve bestesi "Susanne"ı dinletir  Judy Collins bu şarkıyı 1966 albümü "In My Life"da seslendirir  Bir sonraki albümü "Wallflowers"da da yine üç Cohen bestesi "Sisters Of Mercy", "Priest" ve "Hey, that's No Way To Say Goodbye"a yer verir  Bu sayede "Columbia Records"la bir sözleşme imzalayan Cohen, Judy Collins sayesinde girdiği folk müzik dünyasında ilk konserini verir  60'lı yıllarda politik bir ifade aracı haline gelen, bu sayede de daha da önem kazanan folk ve folk/rock'ın en politik ve popüler olduğu dönemde çıkan ilk albümü "The Songs Of Leonard Cohen", şairlik geçmişinin kolaylıkla farkına varıldığı temalarıyla, diğer folk albümleriyle kıyaslandığında farklı bir dürüş sergiliyordu  Yoğun bir melankoli hakimdi albüme  Bu albümü çıkardığında 34 yaşındaydı ve ilk albüm için yaşı pek de genç sayılmazdı  Yine de son dönem albümleriyle kıyaslandığında daha genç olan sesinden dolayı daha az kasvetli parçalardan oluşuyordu  "Susanne", "Sisters Of Mercy", "So Long Marianne", "Hey That's No Way To Say Goodbye" dikkat çeken parçalar  1969 senesinde ikinci albümü "Song From The Room"u çıkardı  İlk albümün başarısını geride bırakacak kadar başarılı bir albüm olması, müziğin Cohen için gelip geçici bir hevesten ibaret olmadığını gösteriyordu  Albümdeki parçalardan özellikle "The Partisan", "Story Of Isaac" ve "Bird On Wire" Leonard Cohen klasikleri arasındaki yerlerini aldılar  Bir sonraki albümü "Songs Of Love And Hate" iki sene sonra çıktı  İki sene içinde Cohen'in sesi belirgin şekilde koyulaşmıştı  Şarkılara hakim olan melankoli giderek artıyor, kasvete dönüşüyordu  "Avalanche", "Famous Blue Raincoat" ve "Joan Of Arc" albümün en önemli parçaları  Uzun süredir yeni bir kıtabı yayımlanmayan Cohen, 1972 senesinde yeni şiir kitabı "The Energy Of Slaves"i yayımladı  1973'de oğlu Adam, 1974'te de kızı Lorca doğdu  Kendisi gibi müzikle ilgilenen oğlu Adma, 1998 senesinde "Adam Cohen" adında bir rock albümü çıkardı  1974 senesinde "New Skin For The Old Ceremony" ile müzik hayatına geri döndü  Janis Joplin için yazdığı "Chelsea Hotel #2" ve "Lover Lover Lover" albümün en iyi şarkıları  1977 senesinde, ilk dört albümle kıyaslandığında -ben de dahil- çoğu dinleyicisi tarafından belki de en az sevilen albümü "Death Of A Ladies Man" piyasaya çıkar  Yine de alışılmış Leonard Cohen tarzında bir albüm olmasa da çok da kötü bir albüm sayılmaz  Üstelik Cohen'e eşlik eden geniş müzisyen kadrosundaki bir isim albümü ilginç kılar  Bu isim, folk/rock'ın şüphesiz en büyük ismi Bob Dylan  Dylan albümde vokaliyle Cohen'e eşlik eder  Cohen iki sene sonra yeni albümü "Recent Songs"u piyasaya sürünce kimi dinleyicisini tatmin etmişti; ancak ilk albümlerindeki tadı alamayan dinleyicilerin sayısı da fazlaydı  "Recent Songs"un sonrasında uzun bir sessizlik dönemine giren Cohen, yeni albümü "Various Positions"u çıkarmak için 1985 senesine kadar bekledi  "Various Positions"un açılış parçası olan "Dance Me To The End Of Love"  Cohen şarkıları arasında belki de en sevdiğim olmasının yanı sıra ; çoğu kişinin de Cohen denilince aklına ilk gelen şarkı olsa gerek  Albümün dikkat çeken parçalarından biri de, Jeff Buckley'in konser albümü "Mystery White Boy"da söylediği "Hallelujah"  Orijinali ne kadar iyi olsa da Buckley şarkıyı Cohen'e kıyasla daha iyi yorumlamış  Cohen "Various Positions"dan üç sene sonra müzikal açıdan ilk çıkardığı akustik/folk albümlerinden çok uzaklarda olan bambaşka bir albümle, "I'm Your Man" ile geri geldi  "First We Take Manhattan", "Everybody Knows", "I'm Your Man" bir Federico Garcia Lorca şiiri üzeerine oluşturduğu "Take This Waltz" ve "Tower Of Song" gibi şarkılar albümü Cohen diskografisindeki en önemli iki-üç albümden biri yapacak güçteler  Dokuzuncu ve son stüdyo albümü "The Future" 1992'de piyasaya çıktı  Cohen adına yakışır bir son albümle veda ediyordu  "Waiting For A Miracle", "Democracy", "The Future" ve "Anthem" gibi Cohen klasikleri bu albümdeydi  Cohen artık yeni bir albüm yapmıyor  Hayatını bir zen manastırında sürdürüyor  Son stüdyo albümü "The Future"dan sonra Cohen'in iki konser albümü basıldı  İlki 1994 tarihli "Cohen Live", diğeri ise bu sene yayınlanan "Field Commander Cohen- Tour Of 79"  Aralık 79'da Londra ve Brighton'da verilmiş konser kayıtlarından seçmelerde oluşan bir albüm  Bu albümde Cohen'e eşlik eden vokalistlerden biri de Jennifer Warnes, 1997 senesinde sadece Cohen aşrkılarından oluşan "Famous Blue Raincoat" adında bir albüm çıkarmıştı  Albümde oniki Cohen bestesi başarılı bir performansla sergilenmiş  Melankolinin kasvetli ozanı, 11 kitap ve 9 stüdyo albümüne işlediği karanlık romantizmiyle kaybetmenin hikayelerini anlattı ve sessiz bir şekilde köşesine çekildi  | 
|   | 
|  | 
|  |