Osman Zeki Oral

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-23-2012

Osman Zeki Oral - Türk ressam

Hattat Halil Kâzım Efendi'nin oğlu olan Osman Zeki Oral ilk ve orta öğreniminden sonra girdiği İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi'ni Bedri Rahmi Eyüboğlunun atölyesinde çalıştıktan sonra 1950'de bitirdi

Kısa bir süre, Mısır prenseslerinden İffet Hassan'ın özel ressamlığını yaptı

1953-1966 yılları arasında Bolu Kız ve Erkek Öğretmen Okullarında resim-iş öğretmenliği görevinde bulundu

1966'da Milli Eğitim Bakanlığı tarafından, Bolu ili Güzel Sanatlar Galerisi'nin kuruluşu için görevlendirildi

Bir yıl kadar müdürlüğünü yaptığı bu galeride yetenekli öğrencilere resim kursları düzenledi

Daha sonra Ankara Devlet Güzel Sanatlar Galerisi'nin müdürlüğüne getirildi

Yetişkinlerin ve özellikle yetişme çağında bulunan çocukların toplu halde çalışmalarına olanak veren resim kurslarını, bu galeride de sürdürdü

Başta Devlet Resim ve Heykel Sergileri olmak üzere, çeşitli karma sergilere katılan Osman Zeki Oral, üyesi bulunduğu Birleşmiş Ressamlar ve Heykeltıraşlar Derneği'nin toplu sergilerine resim vermektedir

1966'da Tahran Uluslararası İki yılda bir Sergisi'nde onur ödülü, 1973'te 34

Devlet Resim ve Heykel Sergisi'nde Alaplı, Taşbaşı adlı yapıtıyla başarı ödülü, 1973'te 50

Yıl Resim ve Heykel Sergisi'nde başarı ödülü, 1985'te 46

Devlet Resim ve Heykel Sergisi'nde Ereğli-Bozhane Önü adlı yapıtıyla başarı ödülü kazanan Osman Zeki Oral'ın başlıca resimleri, İstanbul ve Ankara Resim ve Heykel Müzelerinde, Ankara'daki Milli Kütüphane koleksiyonunda, ayrıca özel ve resmi başka koleksiyonlarda bulunmaktadır

SANATI

Osman Zeki Oral'ın, genellikle Karadeniz yöresinin manzaralarını konu alan büyük boyutlu tabloları, aynı dönemde Bedri Rahmi Eyüboğlu atölyesinden yetişmiş öteki ressamlarda da ağır basan yöresellik anlayışına bağlıdır

Dış çizgileri kesin hatlarla sınırlanan, içleri saf, katışıksız ve uçuk tonlarla doldurulan yöresel görünümler, herhangi bir çağdaş akım yada eğilimi izlemek yerine, kendi duyarlığının, doğa sevgisinin, yaşanmış anılarının kaynaklarını araştırmaya, yansıtmaya yönelik bir çabanın ürünleridir

08-23-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Osman Zeki Oral Osman Zeki Oral - Türk ressam Hattat Halil Kâzım Efendi'nin oğlu olan Osman Zeki Oral ilk ve orta öğreniminden sonra girdiği İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi'ni Bedri Rahmi Eyüboğlunun atölyesinde çalıştıktan sonra 1950'de bitirdi Kısa bir süre, Mısır prenseslerinden İffet Hassan'ın özel ressamlığını yaptı 1953-1966 yılları arasında Bolu Kız ve Erkek Öğretmen Okullarında resim-iş öğretmenliği görevinde bulundu 1966'da Milli Eğitim Bakanlığı tarafından, Bolu ili Güzel Sanatlar Galerisi'nin kuruluşu için görevlendirildi Bir yıl kadar müdürlüğünü yaptığı bu galeride yetenekli öğrencilere resim kursları düzenledi Daha sonra Ankara Devlet Güzel Sanatlar Galerisi'nin müdürlüğüne getirildi Yetişkinlerin ve özellikle yetişme çağında bulunan çocukların toplu halde çalışmalarına olanak veren resim kurslarını, bu galeride de sürdürdü Başta Devlet Resim ve Heykel Sergileri olmak üzere, çeşitli karma sergilere katılan Osman Zeki Oral, üyesi bulunduğu Birleşmiş Ressamlar ve Heykeltıraşlar Derneği'nin toplu sergilerine resim vermektedir 1966'da Tahran Uluslararası İki yılda bir Sergisi'nde onur ödülü, 1973'te 34 Devlet Resim ve Heykel Sergisi'nde Alaplı, Taşbaşı adlı yapıtıyla başarı ödülü, 1973'te 50 Yıl Resim ve Heykel Sergisi'nde başarı ödülü, 1985'te 46Devlet Resim ve Heykel Sergisi'nde Ereğli-Bozhane Önü adlı yapıtıyla başarı ödülü kazanan Osman Zeki Oral'ın başlıca resimleri, İstanbul ve Ankara Resim ve Heykel Müzelerinde, Ankara'daki Milli Kütüphane koleksiyonunda, ayrıca özel ve resmi başka koleksiyonlarda bulunmaktadır SANATI Osman Zeki Oral'ın, genellikle Karadeniz yöresinin manzaralarını konu alan büyük boyutlu tabloları, aynı dönemde Bedri Rahmi Eyüboğlu atölyesinden yetişmiş öteki ressamlarda da ağır basan yöresellik anlayışına bağlıdır Dış çizgileri kesin hatlarla sınırlanan, içleri saf, katışıksız ve uçuk tonlarla doldurulan yöresel görünümler, herhangi bir çağdaş akım yada eğilimi izlemek yerine, kendi duyarlığının, doğa sevgisinin, yaşanmış anılarının kaynaklarını araştırmaya, yansıtmaya yönelik bir çabanın ürünleridir